วันอาทิตย์ที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2568

 ชายคนหนึ่งร่างกายระเบิดเลือดระเบิดทั้งเนื้อและเลือดกระจายเหมือนลูกแตงโมโดนยัดระเบิดแล้วเกิดระเบิดออกมาทั้งเนื้อแตงโมและน้ำแตงโมกระจาย เลือดค่อยๆเคลื่อนที่ด้วยตัวเองรวมกันเป็นหนึ่งเดียวแล้วไหลขึ้นปีนผนังแล้วไหลออกนอกหน้าต่างไป

เลือดนั้นไหลเข้าบ้านของชายอีกคนแล้วค่อยๆเพิ่มปริมาณตัวเองขึ้นจนเลือดท่วมบ้านทั้งหลังจนชายคนนั้นจมเลือดตาย แล้วเลือดนั้นค่อยๆจางหายไปแช้วบ้านก็กลับสู่สภาพเดิมเหมือนฉากบางฉากในหนังบางเรื่องที่ฉากหนึ่งจางลงเผยให้เห็นฉากที่ถูกซ้อนทับ แล้วฉากที่จางลงก็หายไปเหลือไว้แต่ฉากที่ถูกซ้อนที่ชัดเจนแทน

ที่บ้านของคนๆสไตล์บ้านคนกรุงเทพหนึ่งนอกจากผู้ชายคนหนึ่งแล้วก็ไม่มีใครอีกเลย ไม่มีคน ไม่มีสัตว์ ไม่มีพืช หญ้าแค่ใบเดียวยังไม่มี ดินซักเม็ดเท่ารูเข็มก็ยังไม่มี นอกจากคนๆเดียวที่เป็นเจ้าของบ้านนี้แล้ว ก็ไม่มีกิจกรรมทางกายภาพหรือกิจกรรมทางชีวภาพใดๆอีก หน้าต่างเปิดตัวเอง บานหนึ่ง อีกบานหนึ่ง อีกบานหนึ่ง อีกบานหนึ่ง อีกบานหนึ่ง อีกบานหนึ่ง อีกบานหนึ่ง อีกบานหนึ่ง หลอดไฟเปิดตัวเองพร้อมกันทุกดวง โทรทัศน์เปิดตัวเอง วิทยุเปิดตัวเอง คอมพิวเตอร์เปิดตัวเอง(ทั้งที่ไม่ได้เสียบปลั๊ก) โน๊ตบุ๊คที่พับไว้ก็ยกหน้าจอขึ้นเองแล้วเปิดตัวเอง แล้วก๊อกน้ำทุกก๊อกก็เปิดตัวเองน้ำไหลแรงสุดจนน้ำท่วมบ้าน แล้วกระจกหน้าต่างทุกอันก็ระเบิดแตกออกหมด ชายคนนั้นตกใจแล้วก็กรีดร้องวิ่งหนีสุดตีน สุดตีน สุดตีน เลือดออกจากดวงตาทั้งสองข้างของชายคนนั้นเหมือนน้ำตก เลือดออกจากรูจมูกทั้งสองข้างของชายคนนั้นเหมือนน้ำตก เลือดออกจากรูหูทั้งสองข้างของชายคนนั้นเหมือนน้ำตก เลือดออกจากใบหูทั้งสองข้างของชายคนนั้นเหมือนน้ำตก เส้นเลือดต้นขาของชายคนนั้นระเบิดออกเหมือนน้ำพุ เส้นผมของชายคนนั้นหลุดออกจากหัวมาทั้งรากผม หนังผมของชายคนนั้นลอกออกจนเห็นหัวกะโหลก กะโหลกหลุดออกจนเห็นสมอง น้ำอสุจิสีขาวพุ่งออกมาจากปลายองคชาติของชายคนนั้นจนน้ำอสุจิสีขาวท่วมพื้นบ้าน ผิวหนังลอกออกทั้งร่างกายเห็นแต่กล้ามเนื้อ กล้ามเนื้อลอกออก หลอดลมหลอดอาหารกระเพาะอาหารลำไส้เล็กลำไส้ใหญ่ตับไตถุงน้ำดีตับอ่อนกระดูกหลุดออกเป็นชิ้นๆเหมือนเลโก้ หลอดเลือดระเบิดเลือดท่วม

โหยไปหาจอห์นนี่ แล้วโหยพาจอห์นนี่ไปที่ทุ่งโล่งกว้างๆ ทั่วทั้งทุ่งมีกลุ่มศพคนในแผ่นฟอยล์ศพในฟอยล์เต็มไปด้วยเกลือและตายเพราะถูกเผาไฟ กลุ่มศพคนลอยอยู่ในบ่อน้ำที่ทั้งบ่อน้ำเต็มไปด้วยเลือด กลุ่มศพคนที่ตายเพราะถูกต้มในน้ำจนตาย กลุ่มศพคนที่ถูกต้นไม้เสียบ แล้วโหยก็พูดว่า "ก่อนหน้านี้มีเรื่องประหลาดยิ่งกว่านี้อีกนะ เลือดผู้ตายไม่มีฮีโมโกลบิน น้ำอสุจิก็ไม่มีเซลล์อสุจิอยู่ในนั้น แล้วองค์ประกอบของน้ำอสุจินี่ประกอบขึ้นมาจากองค์ประกอบของน้ำอสุจิของมนุษย์ แต่กลับมียีนสัตว์อยู่ในน้ำโดยที่ไม่ได้ปนเปื้อนมาจากข้างนอก แต่มาจากข้างใน ข้างในน้ำอสุจิ" จอห์นนี่ทวนคำ "ยีนสัตว์?" โหยตอบ "ใช่" แล้วก็เกิดลมหัวด้วนพัดอย่างรุนแรงเหมือนลมพายุฤดูฝน แล้วน้ำแข็งและหิมะก็ปกคลุมทุ่งโล่งนั้น แล้วจอห์นนี่ก็เห็นกูปรีตัวหนึ่ง จอห์นนี่วิ่งเข้าไปหากูปรีตัวนั้น แล้วกูปรีตัวนั้นก็ภาพจางลงแล้วก็กลายเป็นควันแล้วหายไป จอห์นนี่ก็ว่า "รู้ไหมว่าผีกรีกโบราณเป็นยังไงน่ะ?" โหยตอบ "เป็นยังไง?" จอห์นนี่ตอบ "มันจะโปร่งใสแล้วก็กลายเป็นควันลงสู่พื้น เรากำลังเจอกับวิญญาณสัตว์ทวงแค้น" โหยก็พูด"งั้นขอไปหาคาถา แล้วก็งัดพระไตรปิฎกมาใช้ปราบแปบหนึ่ง" จอห์นนี่ถาม "เอามาทำไม?" โหยตอบ "เอามาแผ่เมตตาไง ให้พวกมันเลิกแค้น ให้พวกมันอโหสิกรรมให้ ให้มันยกโทษให้ ให้มันปล่อยวาง จะได้ไปสู่สุคติ" จอห์นนี่ก็ตอบ "ถ้าทำแบบนั้นเราแพ้แน่" โหยก็ถาม "ทำไม?"

 "แนวคิดที่พบในศาสดา ความดี ความชั่ว สิ่งที่ถูก สิ่งที่ผิด ธรรมชาติไม่สนใจหรอก แนวคิดที่ว่าการฆ่าฟันเป็นเรื่องที่ผิดไม่เคยปรากฏในธรรมชาติ แนวคิดที่ว่าการมีคู่ครองแค่หนึ่งเดียวเป็นเรื่องที่ถูกต้องก็ไม่เคยปรากฏในธรรมชาติ แนวคิดเรื่องการขโมยเป็นเรื่องที่ผิดก็ไม่เคยปรากฏในธรรมชาติ นกโจรสลัดขโมยอาหารมาจากนกตัวอื่น นกกาเหว่าเอาไข่ตัวเองไปให้นกตัวอื่นเลี้ยง รู้ไหมว่าอะไรคือหัวใจสำคัญของทฤษฎีสิวัฒนาการ?"

โหยถาม "อะไร?" จอห์นนี่ตอบ "ยีน" จอห์นนี่ถามอีกครั้ง "รู้ไหมว่าอะไรคือจุดหมายปลายทาง คือจุดประสงค์ และวัตถุประสงค์สูงสุดและสำคัญที่สุดของการวิวัฒนาการ?" โหยถามต่อ "อะไร?" จอห์นนี่ตอบ "การผสมพันธุ์ และการดำรงไว้ซึ่งเผ่าพันธุ์ ดังนั้น ธรรมชาติไม่สนใจเรื่องการมีคู่ครองเดียวหรอก ธรรมชาติไม่สนใจหรอกว่าละเว้นการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตไหม ธรรมชาติไม่สนใจเรื่องคุณธรรมศีลธรรมหรอก ธรรมชาติไม่สนใจเรื่องความชั่วร้ายหรอก ธรรมชาติไม่สนใจศาสนาหรอก หลายๆอย่างในธรรมชาติปฏิเสธศาสนา ธรรมปฏิเสธคุณธรรมศีลธรรมด้วย นกเงือกมีคู่ครองเดียว ผัวคอยดูแลเมีย ก็เพราะว่ามันไม่ใช่สัตว์นักล่า นกเงือกเป็นสัตว์อ่อนแอ ถ้าไม่มีคู่ครองเดียว ถ้าผัวไม่ดูแลเมีย นกเงือกก็อยู่ไม่รอดหรอก แมวเป็นสัตว์นักล่า แมวเป็นสัตว์ที่แข็งแกร่ง มันก็ผสมตัวเมียไปทั่ว ตัวผู้ไม่ได้ดูแลลูกไม่ได้ดูแลเมีย แมวก็ไม่ได้คิดจะมีคู่ครองแค่ตัวเดียว ถามว่าทำไม ก็เพราะว่าแมวไม่จำเป็นต้องให้ผัวดูแลเมีย แมวล่าเหยื่อด้วยตัวเองตัวเดียวได้โดยไม่จำเป็นต้องให้ตัวอื่นช่วย เสือโคร่งก็เหมือนกัน พวกเสืออยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหาร ไม่มีนักล่าธรรมชาติอื่น แมวก็เลยไม่ได้มีผัวเดียวเมียเดียว เพราะมันอยู่รอดกันเองได้ ไม่จำเป็นต้องทำแบบที่นกเงือกทำเพื่ออยู่รอด แล้วอิงตามศาสนาการกระทำของนกโจรสลัดมีคุณธรรมไหมล่ะ? การกระทำของนกกาเหว่าของนกกาเหว่ามีคุณธรรมไหมล่ะ? แต่พวกมันก็ยังทำ เพราะถ้ามันไม่ทำพวกมันจะอยู่ไม่รอดในธรรมชาติ ศาสนา คุณธรรม ศีลธรรม ความชั่วร้าย ธรรมชาติไม่สนใจหรอก ธรรมชาติสนใจแค่ว่าอยู่รอดหรืออยู่ไม่รอด ผสมพันธุ์สำเร็จหรือผสมพันธุ์ไม่สำเร็จ ถ้าผสมพันธุ์ไม่สำเร็จก็สูญพันธุ์ แนวคิดนามธรรมของมนุษย์นั้นด้อยกว่าจักรวาลรูปธรรมมาก ก็อย่างที่บอกว่าธรรมชาติไม่สนใจเรื่องพวกนั้น แผ่เมตตาก็ไม่เกิดอะไรขึ้นหรอก ไม่มีทางที่วิญญานสัตว์จะหายไปได้ เพราะธรรมชาติสนใจแค่เรื่องอยู่รอด แค่เรื่องผสมพันธุ์เพื่อดำรงเผ่าพันธุ์เท่านั้น ดังนั้น พวกวิญญาณสัตว์ทวงแค้นมันไม่อโหสิกรรมให้มนุษย์เราแน่นอน เพราะพวกมันแค่ต้องการอยู่รอดและผสมพันธุ์เพื่อดำรงเผ่าพันธุ์เท่านั้นเอง"

แล้วเงาปีศาจสีดำเรืองแสงสีแดงก็ปรากฏ

"เหมียว" จอห์นนี่จำเสียงร้องนี้ได้ เป็นเสียงร้องของแต้มแมวสามสีที่จอห์นนี่เลี้ยงไว้ที่ตายไปตั้งแต่เมื่อ10ปีก่อน

"แต้มเหรอ?" แล้วแมวสามสีตัวนั้นก็ปรากฏออกมาจากเงามืด จอห์นนี่นั่งยองๆ แมวสามสีชื่อแต้มตัวนั้นก็วิ่งเข้ามาหาจอห์นนี่กระโดดขึ้นบนตัวจอห์นนี่ "นี่แกรวมอยู่ในวิญญาณแค้นนี้ด้วยเหรอ?" แล้วแต้มก็กระโดดลงวิ่งกลับเข้าไปในเงาดำปีศาจ แล้วทั้งเงาดำปีศาจทั้งแต้มก็เลือนหายไป

การที่แต้มปรากฏขึ้นมาจากเงาปีศาจต่อหน้าจอห์นนี่ แล้ววิญญาณแค้นของสัตว์หายไปหลังจากได้เจอจอห์นนี่ ยังคงไม่ทราบเหตุผลจนถึงทุกวันนี้

วันจันทร์ที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2568

 คนดีไม่ก้าวหน้า คนก้าวหน้าไม่ใช่คนดี

"คนดีไม่ก้าวหน้า คนก้าวหน้าไม่ใช่คนดี" —โจโฉ—

"นายจะทำลายระบบไม่ได้ มีระบบก็ดีกว่าไม่มี"

"การมีอยู่ของระบบนี่แหละตัวปัญหา! ไอ้คนคิดค้นมารยาทถ้าจุดประสงค์คือเพื่อควบคุมความเห็นแก่ตัว คนคิดมารยาทก็ต้องเป็นคนเห็นแก่ตัว ถ้าไม่เห็นแก่ตัวแล้วจะเข้าใจความเก็นแก่ตัวได้ยังไง ถ้าธาตุแท้มนุษย์ไม่เห็นแก่ตัวล่ะก็ คงไม่คิดมารยาท ระบบ ระบอบการปกครองส้นตีนขึ้นมาคุมตัวเองหรอก!"

"เพราะอย่างงี้ใช่มั้ย นายถึงแปรพักตร์ไปอยู่ฝ่ายรัสเซีย!?"

"ผิด!!!!

รู้มั้ยในสงครามรัสเซียยูเครน อะไรจากสงครามครั้งนี้จะทำให้เกิดสงครามโลกครั้งที่3"

"รัสเซียชนะ"

"ผิด!!!!

วันอาทิตย์ที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2568

 #ประกวดครั้งที่81

ทฤษฎีชีวิตเชิงคณิตศาสตร์

หากนำโจทย์คณิตศาสตร์และการดำเนินการคณิตศาสตร์มารวมกันเป็นโจทย์เพียงโจทย์เดียวคำตอบของโจทย์ไม่รู้แต่ระยะเวลาในการแก้โจทย์เป็นอนันต์แน่นอน

หากบวกจำนวนไปเรื่อยๆคำตอบไม่มีทางเป็น0 หากลบทุกสิ่งที่ถูกลบจะค่อยๆหายไปแบบค่อยเป็นค่อยไปหากลบด้วยจำนวนเต็มเท่านั้นคำตอบที่ต่ำสุดมีแค่0เท่านั้นและจะไม่มีทางน้อยกว่า0ได้ หากหารทุกสิ่งจะถูกแบ่งเป็นจำนวนเท่าๆกันไม่ได้ลดลงหรือเท่ากับ0และไม่มีทางเท่ากับ0ได้แต่คำตอบต่ำกว่า0ได้แต่ไม่เท่ากับ0 การคูณจะทำให้ทุกสิ่งทวีคูณแต่หากคูณด้วย0ทุกสิ่งจะหายไป

ระบบบวกสิ่งใดๆระบบจะค่อยๆเพิ่มขึ้นแบบค่อยเป็นค่อยไป ระบบลบสิ่งใดๆสิ่งใดๆจะลดลงแต่ไม่หายไปทันที หากหารก็ไม่มีทางทำให้ระบบหายไป ระบบคูณสิ่งใดๆระบบจะทวีคูณ

ความยากลำบากคูณสิ่งใดๆความยากลำบากจะทวีคูณ ความยากจนจนตรอกยากไร้คูณสิ่งใดๆความยากจนจนตรอกยากไร้จะทวีคูณ ความยากจนคูณสิ่งใดๆความยากจนจะทวีคูณ ความรวยคูณความได้เงินความรวยทวีคูณ ความสบายคูณความสบายความสบายทวีคูณ ความรวยคูณความสบายทั้งความรวยและความสบายทวีคูณ แต่หากถูกคูณด้วย0ทุกสิ่งใดๆก็จะหายไปทั้งหมด หากระบบถูกคูณด้วย0ระบบอาจถูกทำลาย(หายไป)

เกิดเป็น0 ตอนมีชีวิตอยู่การดำเนินการคณิตศาสตร์หลายตัวถูกใช้หากหารอาจช้าแต่หากถูกลบหรือถูกคูณด้วย0อาจเท่ากับ0(ตาย) ตอนตายจะลดลงเองไปเรื่อยๆโดยไม่ต้องมีตัวดำเนินการจนเท่ากับ0

หลายคนยึดหลักเส้นทางที่ถูกต้องและสอนคนอื่นให้เดินบนเส้นทางที่ถูกต้อง แต่เส้นทางหมายถึงมีจุดหมายปลายทาง แต่หากไม่กำหนดจุดหมายปลายทาง หมายความว่าจุดหมายปลายทางมีมาแต่แรกหรือ? จุดหมายปลายทางและเส้นทางต้องถูกเขียนจึงเดินบนเส้นทางที่ถูกต้องได้ แต่หากต้องเขียนจุดหมายปลายทางและเส้นทางที่ถูกต้องจึงหมายความว่าไม่มีจุดหมายปลายทางและไม่มีเส้นทางที่ถูกต้องมาตั้งแต่แรก หากต้องเขียนจุดหมายปลายทางและเส้นที่ถูกต้องจึงหมายความว่าจุดหมายปลายทางและเส้นทางที่ถูกต้องไม่จำเป็น และเส้นทางที่ถูกต้องทำให้เรามาผิดทางได้เช่นกัน

หากจุดหมายปลายทางและเส้นทางที่ถูกต้องไม่มีอยู่มาตั้งแต่แรก หากจุดหมายปลายทางและเส้นทางที่ถูกต้องไม่มีความจำเป็น ไยจึงยึด? ไยจึงต้องสอนให้คนอื่นเดินบนเส้นทางของตัวเอง? ไยจึงต้องเขียนจุดหมายปลายทางที่ถูกต้อง? ไยจึงต้องเขียนเส้นทางที่ถูกต้อง? เหตุใดหากผู้อื่นเดินเส้นทางอื่นจึงเป็นเส้นทางที่ผิดและผู้นั้นจะไม่ไปถึงจุดหมายปลายทาง? หากฉะนี้แล้ว จะยึดหลักไว้ทำไม?

ที่สำคัญ มีคำถามที่มนุษย์ทุกผู้ไม่เคยถาม

"เรามาผิดทางกันหรือเปล่า?"

วันพุธที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2568

 เรือรบพิฆาตสวรรค์

เรือเดินทะเลลำหนึ่งถูกเรือดำน้ำที่ทำจากทองคำยิงลูกบอลแสงสีเหลืองใส่จนระเบิดที่กลางทะเลจนจมลงในตอนกลางคืน

วันต่อมา อาณาจักรใต้ทะเลแอตแลนติสก็ส่งคำขู่ให้มนุษย์โลกบนผิวโลกยอมเป็นทาสของอาณาจักรใต้ทะเลแอตแลนติส และทุกประเทศทั่วโลกจะต้องเป็นดินแดนของอาณาจักรแอตแลนติส พร้อมทั้งให้ฆ่าเสนาธิการปฏิพัทธิ์เสีย อดีตพันเอกได้ยินแล้วประหลาดใจอุทานว่า "เสนาธิการปฏิพัทธิ์...จอห์นนี่เหรอ?" ลูกน้องอดีตพันเอกก็รู้สึกสงสัย อดีตพันเอกก็บอกว่า "จำได้ไหมว่าก่อนนี้เคยมีอาณาจักรใต้ทะเลอีกอาณาจักรหนึ่งชื่อมูบุกโจมตีจนเกิดสงครามโลกครั้งที่สาม เขาทำลายระบบติดต่อสื่อสารของอาณาจักรมูทั้งหมดได้จนพวกเราพลิกกลับมาได้เปรียบเขาเลยถูกเรียกตัวมาทำงานเป็นเสนาธิการ ต่อหน้าเขาลุยเดี่ยวไปสังหารจักรพรรดิแห่งอาณาจักรมู สงครามโลกครั้งที่สามจบลงทันที เขาได้ออกแบบเรือลำหนึ่งชื่อเรือรบพิฆาตสวรรค์ แต่ทุกฝ่ายมีความเห็นตรงกันว่าโครงการเรือรบพิฆาตสวรรค์เปลืองงบประมาณ เลยสร้างเรือรบพิฆาตสวรรค์ไม่ได้ ต่อมาเขาบอกว่าอาณาจักรแอตแลนติสมีอยู่จริงและกำลังวางแผนโจมตีเรา แต่ไม่มีใครเชื่อเขา ในสงครามอ่าวไทยเขากับพรรคพวกอีกห้าพันคนได้ลักลอบขโมยเรือดำน้ำลำหนึ่งไป หลังจากการระเบิดใหญ่กลางอ่าวไทยเขาก็หายตัวไป หลายคนคิดว่าเขาตายไปแล้ว ฉันเองก็คิดว่าเขาตายไปแล้วเหมือนกัน"

นักข่าวคนหนึ่งถามอดีตพันเอกเรื่องสงครามอ่าวไทยว่าเกิดอะไรขึ้นในสงครามอ่าวไทย อดีตพลเอกตอบว่า "ทุกวันนี้ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นเริ่มสงครามอ่าวไทยหรือเราสู้อยู่กับใคร แต่เสนาธิการปฏิพัทธิ์ได้บอกไว้ก่อนจะเกิดสงครามแล้วว่าอาณาจักรแอตแลนติสจะเริ่มการโจมตีครั้งแรกด้วยสงครามอ่าวไทยก่อนที่เขาจะหายตัวไป"

อดีตลูกน้องของอดีตพลเอกมาบอกข่าวว่ามีสตอล์กเกอร์ตามลูกสาวของเสนาธิการปฏิพัทธิ์(ที่ตอนนี้เป็นลูกสาวบุญธรรมของอดีตพลเอก) อดีตพลเอกก็ไปตามหาตัวลูกสาวบุญธรรม แล้วก็เจอตัวสตอล์กเกอร์ สตอล์เกอร์พยายามหลบหนีแต่อดีตพลเอกกับสตอล์กเกอร์เกิดสู้กัน แต่สตอล์กเกอร์ทำวิทยุทางทหารร่วง อดีตพลเอกรู้ทันทีว่าสตอล์กเกอร์คนนี้คือลูกน้องของจอห์นนี่(เสนาธิการปฏิพัทธิ์) อดีตพลเอกจึงพูดขึ้นมา "ผมอดีตพลเอกมาโคโตะ" สตอล์กเกอร์คนนั้นก็วันทยาหัตถ์ อดีตพลเอกจึงถามว่า "จอห์นนี่ ไม่สิ เสนาธิการปฏิพัทธิ์ยังมีชีวิตอยู่ใช่ไหม?" สตอล์กเกอร์คนนั้นตอบว่า "ครับ" อดีตพลเอกก็ถามต่อไปว่า "เขาอยู่ที่ไหน?" สตอล์กเกอร์ตอบว่า "ผมตอบไม่ได้ครับ ท่านไม่ต้องการให้ใครรู้ที่อยู่ แต่ผมพาไปได้ครับ"

สตอล์กเกอร์คนนั้นพาทุกคนไปที่อยู่ของจอห์นนี่(เสนาธิการปฏิพัทธิ์)ด้วยเรือเดินทะเลไปที่เกาะๆหนึ่ง สตอล์กเกอร์คนนั้นอธิบายว่า "ที่นี่เกาะลับแล ไม่มีอยู่ในแผนที่ คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าตรวจจับที่นี่ไม่ได้ ต่อให้ใช้การดูดาวในการนำทางก็ไม่สามารถมาที่เกาะนี้ได้ และถ้าอยู่บนเกาะ ก็ไม่สามารถใช้ดาวนำทางเพื่อออกไปจากเกาะได้เช่นกัน มีเพียงคนที่รู้จักเกาะนี้เท่านั้นที่จะเข้าไปหรือออกจากเกาะนี้ได้"

ทั้งหมดขึ้นไปบนเกาะ บนเกาะมีทุ่งหญ้ากว้างและใหญ่จนเหมือนเลยเส้นขอบฟ้าไป หญ้านั้นเตี้ยกว่าเท้ามนุษย์ทุกต้น มีภูเขาสูงที่เต็มไปด้วยหญ้าที่เตี้ยกว่าเท้ามนุษย์เช่นกัน มีทุ่งทานตะวันที่ดอกบาน สตอล์กเกอร์นำทางทุกคนไปจนถึงอู่ต่อเรือลับแห่งหนึ่ง

เมื่อทั้งหมดเข้าไปในอู่ต่อเรือลับนั้น ประตูรั้วเลื่อนเปิดออก ประตูเหล็กเลื่อนขึ้นไปข้างบน ประตูชั้นที่สามแบ่งออกเป็นสองส่วนเลื่อนไปทางซ้ายและขวา และประตูบานสุดท้ายเลื่อนเปิดเผยให้เห็นเรือรบขนาดใหญ่ หน้าตาเหมือนเรือประจัญบานยามาโตะแต่มีรันเวย์และเครื่องบินรบ แล้วจอห์นนี่(เสนาธิการปฏิพัทธิ์)ในชุดสูทก็เดินเข้ามาในอู่เรือ

"เรือรบยามาโตะนี่!"

อดีตพลเอกพูดขึ้นมาว่า "ไม่ ไม่ใช่เรือยามาโตะ มันคือเรือรบพิฆาตสวรรค์ เสนาธิการปฏิพัทธิ์บอกว่าเขาเคยมีความคิดจะกู้ซากเรือยามาโตะขึ้นมาสร้างเป็นเรือรบพิฆาตสวรรค์เพื่อประหยัดงบประมาณ เรือรบพิฆาตสวรรค์เป็นเรือรบที่รวมเรือประจัญบาน เรือพิฆาต เรือลาดตระเวน เรือบรรทุกเครื่องบิน และเรือซ่อมแซมอยู่ในเรือลำเดียวกัน มันเลยซ่อมตัวเองได้เองด้วย เรือรบพิฆาตสวรรค์ตั้งใจไว้ว่าจะเป็นสุดยอดอาวุธรบท่าไม้ตายขั้นสุดท้ายที่รบได้ทั้งทางบก ทางน้ำ และทางอากาศ ตรงข้างเรือมีคำว่าเรือรบพิฆาตสวรรค์เขียนไว้ด้วยเห็นหรือเปล่า" จอห์นนี่(เสนาธิการปฏิพัทธิ์)เดินขึ้นไปบนเรือรบพิฆาตสวรรค์ เขาเห็นอดีตพลเอกก็หันหน้ามาวันทยาหัตถ์แล้วเขาก็เข้าไปในห้องบัญชาการเรือ

"First gate open!" ประตูบานเลื่อนหน้าเรือพิฆาตสวรรค์เปิด แท่นรองเรือรบพิฆาตสวรรค์เลื่อนผ่านประตูนั้นไป แล้วอู่ต่อเรือก็เลื่อนแยกออกจากกันเป็นสองส่วน จากนั้นพื้นปูนก็เลื่อนแยกออกจากกันไปทางซ้ายและขวาไปจนถึงชายหาดติดทะเล จากนั้นประตูที่ชายหาดติดทะเลก็เลื่อนลงไปใต้ดินปล่อยให้น้ำทะเลไหลเข้ามา แท่นรองรับเรือพิฆาตลงไปเก็บที่ชั้นใต้ดิน จอห์นนี่(เสนาธิการปฏิพัทธิ์)สั่ง "ออกเรือ!" แล้วเรือรบพิฆาตสวรรค์ก็เดินหน้าออกสู่ทะเล

"เรือรบพิฆาตสวรรค์หายไปไหนแล้ว?" แล้วดินก็พุ่งขึ้นมาแล้วเรือพิฆาตสวรรค์โหมดรถมีล้อหลายล้อและมีปีกแบบรถแข่งที่ท้ายเรือก็พุ่งขึ้นมาจากใต้ดินแล้วเรือรบพิฆาตสวรรค์ก็ขับไปที่อู่ต่อเรือ

ทุกคนได้เข้ามารวมตัวที่บ้านของจอห์นนี่(เสนาธิการปฏิพัทธิ์) "พ่อคะ!" "ซุยซุย"

"จอห์นนี่" อดีตพลเอกเข้ามารำลึกถึงความหลัง "ไม่ได้เจอกันนาน แต่ว่า ตอนนี้เราไม่มีเวลา เราอยากให้ใช้เรือรบพิฆาตสวรรค์ทำลายอาณาจักรแอตแลนติส" "ผมขอปฏิเสธ!" "จอห์นนี่!" "ไม่! ทุกคนไม่สนใจผมเลย! ไม่ได้สนใจความคิดผม! ทำไมผมจะต้องตอบรับทุกคนในวันที่สายไปแล้ว!?" "พ่อบ้าที่สุด! พ่อคิดถึงแต่ตัวเอง! พ่อมันเห็นแก่ตัว! รู้ตัวบ้างหรือเปล่า!" แล้วซุยซุยก็วิ่งออกจากบ้านของจอห์นนี่ มีสายลับจากอาณาจักรแอตแลนติสแฝงตัวมากับทุกคนด้วย สายลับคนนั้นสับคอซุยซุยจนสลบไป แล้วสายลับคนนั้นก็ลอบเข้าไปวางระเบิดอู่ต่อเรือที่เก็บเรือรบพิฆาตสวรรค์ไว้อยู่แล้วหลบหนีออกมา แล้วสายลับคนนั้นก็กดรีโมตจุดระเบิดทำลายอู่ต่อเรือ แล้วสายลับคนนั้นก็หายตัวไป

แต่เรือรบพิฆาตสวรรค์ไม่ได้รับความเสียหาย

"ลูกสาวท่านถูกสายลับจากแอตแลนติสทำร้ายครับ!" "อู่ต่อเรือถูกทำลายครับ!" "ตามมันไป!" "ตามไปแล้วแต่ไม่ทันครับ!" จอห์นนี่ก็พาทุกคนขึ้นไปบนเรือรบพิฆาตสวรรค์ รันเวย์ที่เก็บเครื่องบินไว้ก็ลดระดับลงจากสะพานเดินเรือ แล้วก็มีประตูเหล็กปิดเก็บรันเวย์และเครื่องบินนั้นไว้ "ทุกนาย ประจำตำแหน่ง!" "รับทราบ!" อดีตพลเอกพูดว่า "อู่ต่อเรือถูกทำลายแล้วไม่ใช่เหรอ? เราจะออกไปได้ยังไง?" จอห์นนี่ตอบว่า "ท่านจะเห็นเอง" จอห์นนี่สั่ง "ยิงปืนใหญ่!" แล้วน้ำทะเลก็ทะลักเข้ามาเผยให้เห็นว่าอู่ต่อเรือนี้อยู่ใต้ระดับน้ำทะเล เรือรบพิฆาตสวรรค์พุ่งทะลุออกไปจนอยู่ใต้ทะเลเผยให้เห็นว่าเรือรบพิฆาตสวรรค์สามารถดำน้ำได้ จากนั้นเรือรบพิฆาตสวรรค์ก็ขึ้นสู่พื้นผิวน้ำ เดินเรือเร็วขึ้นจนเรือรบพิฆาตสวรรค์ขึ้นไปอยู่บนอากาศ เปิดปีกแบบปีกเครื่องบินจำนวน5คู่ออก เครื่องยนต์ไอพ่นเปิดเผยตัวเองออกมาที่ใต้ปีก

จอห์นนี่ออกคำสั่ง "ปฏิบัติการ! ทำลายอาณาจักรแอตแลนติส!" อดีตพลเอกรู้สึกประหลาดใจ "จอห์นนี่?" จอห์นนี่สั่ง "เรือรบพิฆาตสวรรค์ ออกปฏิบัติการ!!!!" แล้วรบพิฆาตสวรรค์ก็เร่งเครื่องยนต์ไอพ่นบินออกไป จอห์นนี่สั่ง "ความเร็ว ซูเปอร์โซนิค!" ลูกน้องจอห์นนี่ขานรับ "ความเร็ว ซูเปอร์โซนิค!"

อาณาจักรแอตแลนติสชะล่าใจคิดว่าเรือรบพิฆาตสวรรค์ถูกทำลายแล้วก็ปล่อยกองเรือขึ้นสู่พื้นผิวทะเลแล้วยิงลูกบอลแสงสีเหลืองระเบิดทำลายเมืองไปทั่ว แล้วเรือรบพิฆาตสวรรค์ก็บินมาถึง จอห์นนี่สั่ง "กระสุนแสงพลังงาน ยิง!" แล้วปืนใหญ่จากเรือรบพิฆาตสวรรค์ก็ยิงกระสุนแสงพลังงานสีน้ำเงินใส่ทะเล ทะเลก็ระเบิดทำลายกองเรือแอตแลนติสหมดแล้วก็ระเบิดเป็นไฟซ้ำอีกที อาณาจักรแอตแลนติสส่งจากบินพุ่งจากใต้ทะเลขึ้นไปบนฟ้าหวังจะไปทำลายเรือรบพิฆาตสวรรค์ จอห์นนี่สั่ง "เลเซอร์ ยิง!" แล้วปืนต่อต้านอากาศยานก็ยิงเลเซอร์สีแดงทำลายจานบินจนระเบิดทั้งหมด จากนั้นเรือรบพิฆาตสวรรค์ก็ลงสู่พื้นผิวทะเล อาณาจักรแอตแลนติสส่งกองเรือรบพร้อมเรือบัญชาการขนาดใหญ่ที่ทำจากทองคำก็ขนาบเรือรบพิฆาตสวรรค์ไว้ จอห์นนี่สั่ง "ปืนใหญ่ข้าง พร้อม!" ส่วนหนึ่งของข้างเรือทั้งสองข้างของเรือรบพิฆาตสวรรค์เปิดออกเผยให้เห็นปืนใหญ่ที่ข้างเรือข้างละร้อยกระบอก แล้วปืนใหญ่สองร้อยกระบอกนั้นก็ยิงทำลายกองเรือแอตแลนติสทั้งหมดได้เหลือไว้แต่เรือบัญชาการของแอตแลนติส แล้วประตูเก็บรันเวย์และเครื่องบินก็เปิดออก รันเวย์ก็ยกขึ้นมาจนถึงระดับสะพานเดินเรือ จอห์นนี่สั่ง "กองบิน ออกปฏิบัติการ!" แล้วเครื่องบินรบก็บินขึ้นแล้วไปทิ้งระเบิดจนเรือบัญชาการของแอตแลนติสจมลงทะเล แอนแลนติสปล่อยกองจานบินขึ้นมาจากทะเล จอห์นนี่สั่ง "ลำแสงความร้อน ยิง!" แล้วเรือรบพิฆาตสวรรค์ก็ยิงแผ่นลำแสงความร้อนสีส้มแดงออกมาจากข้างเรือทั้งสองข้างทำลายจานบินได้ทั้งหมด

จอห์นนี่สั่ง "เปลี่ยนเป็นโหมดเรือดำน้ำ" เครื่องบินรบทุกลำกลับมาลงจอดที่รันเวย์ของเรือรบพิฆาตสวรรค์ รันเวย์ลดระดับลงอยู่ใต้สะพานเดินเรือแล้วประตูเหล็กก็ปิดเก็บรันเวย์เครื่องบินไว้ แล้วเรือรบพิฆาตสวรรค์ก็ดำลงใต้ทะเลมุ่งหน้าไปที่อาณาจักรแอตแลนติกแล้วยิงตอร์ปิโดทำลายอาณาจักรแอตแลนติสได้ทั้งหมด

วันอังคารที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2568

   ฉันเคยมั่นใจว่าฉันเขียนเรื่องสั้นได้และเก่งด้วยแต่พอได้ทำจริงฉันถึงได้รู้ว่าฉันทำไม่ได้และไม่เก่งเลยและไม่มีความสามารถเลยฉันไม่ได้ฉลาดไม่ได้เก่งอะไรและไม่มีความสามารถเลยแม้แต่0.01%และฉันทำไม่ได้ฉันเป็นแค่คนโง่และไร้ความสามารถที่มั่นใจในตัวเองมากเกินไปคนหนึ่ง








ฉันไม่มีจินตนาการ








เรื่องสั้นของฉันไม่มีจุดเด่นอะไรเลย








ฉันไม่เชื่อว่าฉันมีจินตนาการที่สนุกสนาน








ฉันไม่เชื่อว่าฉันมีจินตนาการ








เรื่องสั้นของฉันมันไม่ได้เข้มข้นขนาดนั้น








เรื่องสั้นของฉันมันไม่ได้เข้มข้น








เรื่องสั้นของฉันมันไม่ได้สนุกขนาดนั้น








เรื่องสั้นของฉันมันไม่สนุก








จินตนาการของฉันมันไม่สนุกขนาดนั้น








จินตนาการของฉันมันไม่สนุก








จินตนาการของฉันมันไม่สนุกมันไม่สนานขนาดนั้น








จินตนาการของฉันมันไม่สนุกมันไม่สนาน








จินตนาการของฉันมันไม่สนุกสนานขนาดนั้น








จินตนาการของฉันมันไม่สนุกสนาน








ต่อให้ฉันเชื่อคำวิจารณ์ของนักวิจารณ์ให้ตายยังไง ต่อให้ฉันใช้คำวิจารณ์ของนักวิจารณ์ให้ตายยังไง เรื่องสั้นของฉันก็ไม่โดดเด่นขึ้นมาได้หรอก เรื่องสั้นของฉันไม่เด่นขึ้นมาได้หรอก








เรื่องสั้นของฉันไม่โดดเด่นขึ้นมาได้หรอก เรื่องสั้น








ของฉันไม่เด่นขึ้นมาได้หรอก








ให้ตายยังไงเรื่องสั้นของฉันไม่โดดเด่นขึ้นมาได้หรอก ให้ตายยังไงเรื่องสั้นของฉันไม่เด่นขึ้นมาได้หรอก








เรื่องสั้นของฉันไม่มีคุณค่า








เรื่องสั้นของฉันไม่เคยส่งต่อคุณค่าให้ผู้อ่าน








เรื่องสั้นของฉันไม่ได้ทำหน้าที่สำเร็จลุล่วงด้วยตัวมันเองเลยแม้แต่น้อย








เรื่องสั้นของฉันมันเพ้อฝัน








เรื่องสั้นของฉันมันเพ้อเจ้อ








เรื่องสั้นของฉันมันไร้สาระ








เรื่องสั้นของฉันไม่เคยสำเร็จ








เรื่องสั้นของฉันมันห่วยแตก








ฉันเกลียดเรื่องสั้นของฉันเอง








ฉันเกลียดตัวฉันเอง




โลลิฮิริวตัวน้อยนี้เป็นแต่ออทิสติกเข้าสังคมไม่ได้หยิ่งเย่อทะนงถือตัวตนอวดรู้อวดฉลาดอวดสามารถอวดดีคิดว่าตัวฉลาดที่สุดในโลกคนอื่นทั้งโลกโง่กว่าแต่ไม่แท้ที่จริงกลับโง่ไร้สามารถโง่ต่ำตมออกแบบแปลนสถาปัตยกรรมไม่เป็นทำกังหันน้ำกระดูกงูไม่เป็นไม่เคยนึกถึงชลประทานรังเกียจไม่ทำเกียจคร้านจะทำเกษตรกรรมไม่สามารถต้มเกลือไม่สามารถทำไร่ทำนาเลี้ยงหม่อนเลี้ยงไหมม้วนไหมทอผ้าไม่สามารถปลูกพืชเลี้ยงสัตว์ไม่ระดมความคิดไม่ให้คำแนะนำไม่ยอมรับความผิดไม่ยอมรับความผิดไม่ยอมรับโทษจะรับแต่รางวัลไม่อาจเทียบเคียงฮกหลงมังกรหลับจูกัดเหลียงขงเบ้งไม่อาจทำให้ใครยอมรับใช้จวบจนสิ้นชีวิตไม่มีมังกรหลับข้างกายทำตรงข้ามคำจูล่งจะเอาแต่ทรัพย์สินเป็นของตนปรากฏอารมณ์จนทุกคนรับรู้มีแต่โกรธโกรธเอาโกรธเอาเต็มไปด้วยความโกรธความโกรธรุนแรงโกรธไม่อ่อนน้อมไม่ถ่อมตนไม่เคารพน้ำใจไม่เมตตาไม่ปกป้องใดไม่เคยปกป้องใดไม่คิดปกป้องใดไม่เคยคิดปกป้องใดมิอาจเทียบเคียงเล่าปี่มิเคยสู้จระเข้มิใช่วีรบุรุษไม่เข้าใจพิชัยสงครามไม่เข้าใจซุนจื่อมิเคยทัดทานใครมิเคยรวมทัพพันธมิตรมิเคยไล่ตามตีกังฉันมิเคยปกปักผู้ใดไม่เฉียบแหลมไม่ตื่นตัวไม่ทรงพลังไม่กล้าหาญมิใช่วีรบุรุษมิใช่ผู้พิเศษไม่เข้มงวดไร้ปัญญาด้านการเมืองไร้ปัญญาด้านพิชัยสงครามไร้ปัญญาด้านกลยุทธ์ไร้ปัญญาด้านยุทธวิธีไร้ปัญญาด้านยุทธศิลป์มิใช่หนอนหนังสือไร้ปัญญาด้านวรรณกรรมโบราณกลางวันไม่อาจอ่านไม่อาจอธิบายไม่อาจเข้าใจยุทธศิลป์กลางคืนไม่อ่านไม่อาจสู้ไม่อาจดาบไม่อาจธนูไม่ประหยัดไม่มัธยัสถ์ติดหรูติดหราไร้ปัญญาไร้แผนมิอาจเข้าใจซุนจื่อมิอาจใช้ซุนจื่อใช้ซุนจื่อไม่เป็นไม่อาจเทียบเคียงโจโฉไม่ฉลาดไม่มีเหตุผลไม่เด็ดขาดไม่เป็นวีรบุรุษไม่เป็นหมาป่าไม่เคยยับยั้งผู้ใดไม่เคยสร้างปกปักพิทักษ์ความปลอดภัยไม่เคยชนะใดไม่สามารถทำไร่นาไม่สามารถถลุงเหล็กไม่เคยคิดขุดคลองไม่เคยคิดสร้างค่ายทหารไม่เคยคิดชลประทานน้ำไม่เก่งใช้ทหารไม่เปลี่ยนแปลงไม่เคยเปลี่ยนแปลงไม่เคยปรับปรุงตัวเองไม่เคยคิดปรับปรุงตัวเองไม่อาจเทียบเคียงสุมาอี้ไม่อาจรวมเล็กไม่อาจรวมใหญ่ไม่เคยจัดสรรการขึ้นต่อไม่จัดระเบียบไม่เคยคิดจัดระเบียบเป็นคนไม่มีระเบียบไม่เคยดูแลเรือกไม่เคยดูแลนาไม่เคยดูแลไร่ไม่เคยดูแลสวนไม่อาจจัดสรรกำลังคนบำเหน็จบำนาญรางวัลโทษค่าปรับสินไหมมิอาจทำให้ใครขึ้นเป็นอธิราชมิอาจเทียบเคียงกวนจงไม่รับฟังใครไม่อาจเปิดโปงตัวร้ายไม่อาจค้ำจุนผู้ใดไม่เคยปรับปรุงมิอาจตัดใดมิอาจพิชิตใดมิอาจช่วยใดมิอาจขึ้นเป็นอธิราชมิอาจเทียบเคียงจิ้นเหวินกงวรรณกรรมประดิษฐ์อักษรรูปวาดบทกวีไม่อาจวางชั้นจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางชั้นเดียวกันกับจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางคู่จูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางข้างจูกัดเหลียงไม่อาจวางเคียงจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางเคียงข้างจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางเคียงคู่จูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางร่วมจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางด้วยจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจเลยข้าพเจ้าโลลิฮิริวตัวน้อยนี้เต็มไปด้วยอัตตาสูงเต็มไปด้วยริษยาเต็มไปด้วยเกียจคร้านเต็มไปด้วยโทสะเต็มไปด้วยราคะเต็มไปด้วยโลภเต็มไปด้วยตะกละเต็มไปด้วยอวดดีเต็มไปด้วยอวดรู้เต็มไปด้วยอวดฉลาดเต็มไปด้วยโง่เต็มไปด้วยเขลาเต็มไปด้วยมั่นใจในตัวสูงเต็มไปด้วยดูถูกผู้อื่นเต็มไปด้วยไม่รับฟังใครเต็มไปด้วยคิดว่าความคิดของคนอื่นคือความคิดของคนโง่เต็มไปด้วยคิดว่าความคิดของคนอื่นคือความโง่เต็มไปด้วยคิดว่าความคิดของคนอื่นคือโง่เต็มไปด้วยคิดว่าคนอื่นโง่ที่สุดในโลกเต็มไปด้วยคิดว่าคนอื่นโง่เต็มไปด้วยคิดว่าคนอื่นคือคนโง่เต็มไปด้วยคิดว่าคนอื่นคือโง่เต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองเต็มไปด้วยฉลาดเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองฉลาดที่สุดในโลกเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองคือคนฉลาดเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองคือยอดคนฉลาดเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองฉลาดเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองฉลาดกว่าอัลเบิร์ตไอน์สไตน์ไอแซคนิวตันกาลิเลโอกาลิเลอีโยฮันเคปเลอร์นิโคลัสโคเปอร์นิคัสอาร์คีมีดีสนิโคล่าเทสล่าเลโอนาร์โด้ดาวินชี่สแตนลีย์คูบริกจูกัดเหลียงวิลเลี่ยมเช็กสเปียร์สุนทรภู่หนึ่งพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าพันล้านเท่าเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองอัจฉริยะกว่าอัลเบิร์ตไอน์สไตน์ไอแซคนิวตันกาลิเลโอกาลิเลอีโยฮันเคปเลอร์นิโคลัสโคเปอร์นิคัสอาร์คีมีดีสนิโคล่าเทสล่าเลโอนาร์โด้ดาวินชี่สแตนลีย์คูบริกจูกัดเหลียงวิลเลี่ยมเช็กสเปียร์สุนทรภู่หนึ่งพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าพันล้านเท่าเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองเป็นอัจฉริยะเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองคืออัจฉริยะเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองอัจฉริยะโลลิฮิริวตัวน้อยนี้มิใช่ผู้ที่ดีมิใช่คนที่ดีมิใช่ผู้ชายที่ดีมิใช่ชายที่ดีมิใช่ลูกที่ดีมิใช่นักเรียนที่ดีมิใช่แฟนที่ดีมิใช่คู่ครองที่ดีมิใช่สามีที่ดีมิใช่พ่อที่ดีมิใช่เด็กที่ดีมิใช่วัยรุ่นมิใช่ผู้ใหญ่ทีดีมิใช่ข้าราชการที่ดีมิใช่ผู้ตามที่ดีมิใช่หัวหน้าที่ดีมิใช่ผู้นำที่ดีมิใช่ผู้ปฏิบัติที่ดีมิใช่ผู้ทำที่ดีมิใช่ที่ดีโลลิฮิริวตัวน้อยนี้ผูกเชือกรองเท้าไม่เป็นผูกถุงไม่เป็นซักผ้าไม่เป็นล้างจานไม่เป็นหวีผมไม่เป็นกางมุ้งไม่เป็นผูกมุ้งไม่เป็นใส่ที่นอนไม่เป็นใส่หมอนข้างไม่เป็นรัดหนังไม่เป็นผูกเงื่อนไม่เป็นไม่รู้ระบบราชการไม่รู้ว่าต้องทำยังไงเลือกตั้งไม่เป็นเข้าสังคมไม่เป็นพูดคุยไม่เป็นรักใครไม่เป็นจีบใครไม่เป็นโรแมนติกไม่เป็นเขียนหนังสือไม่เป็นเขียนนิยายไม่เป็นเขียนเรื่องสั้นไม่เป็นเขียนไม่เคยเว้นวรรคเขียนไม่เคยย่อหน้าผูกเชือกไม่เป็นทำกับข้าวไม่เป็นหั่นผักไม่เป็นสับเนื้อไม่เป็นไม่เป็นโล้ไม่เป็นพายผูกเชือกกางเกงไม่เป็นใส่เชือกกางเกงไม่เป็นผูกเชือกไม่เป็นผูกเปลไม่เป็นตามคนไม่ทันคนอื่นพูดอะไรก็ฟังไม่เข้าใจใดๆเรียนไม่เป็นเนียนแย่เรียนกากสอบตกซ้ำชั้นเรียนไม่จบและเป็นคนเรียนไม่จบใช้ไม้ถูพื้นไม่เป็นใช้ไม้กวาดทางมะพร้าวถูพื้นไม่เป็นกวาดบ้านไม่เป็นไม่รดน้ำต้นไม้ไม่ถางหญ้าพูดไม่เป็นไม่มีปากเด็กพูดไม่รู้เรื่องกลัวดอกพิกุลร่วงเด็กนิสัยเสียนิสัยไม่ดีเด็กสันดานไม่ดีเด็กสันดานเสียสันดานเด็กสันดานไม่เอาอะไรเลยซักอย่างไม่ฝึกอะไรเลยไม่ฝึกเอาแต่ใจเจ้าอารมณ์ตะแบงมิอาจเขียนภาษาไทยได้ดังสุนทรภู่มิอาจเขียนภาษาอังกฤษได้ดังเช็กสเปียร์หารู้ญี่ปุ่นไม่หารู้จีนไม่มิอาจทำหนังได้ดังสแตนลีย์คูบริกมิอาจดนตรีดังบีโทเฟนมิอาจคณิตดังไอแซคนิวตันมิอาจศิลปะดังเลโอนาร์โดดาวินชี่มิอาจนักแสดงดังฮามาดะทัตสึโอมิมิอาจผู้ชายดังฮามาดะทัตสึโอมิมิอาจทำให้บิดามารดาพี่ชายปู่ย่าตายายป้าน้าอาสกุลวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงภูมิใจได้ไม่เป็นที่อับอายของสกุลวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงหาเป็นเชื้อสายที่เป็นประโยชน์แด่บิดามารดาพี่ชายปู่ย่าตายายป้าน้าอาสกุลวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงได้ไม่มิอาจเป็นที่ภาคภูุมิของบิดามารดาพี่ชายปู่ย่าตายายป้าน้าอาสกุลวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงได้ไม่ได้ไม่มิอาจแบกรับภาระของบิดามารดาพี่ชายปู่ย่าตายายป้าน้าอาสกุลวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงได้ไม่มิอาจรับผิดชอบบิดามารดาวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงได้ไม่มิอาจมีครอบครัวได้ไม่มิอาจมีคู่ครองได้ไม่มิอาจมีบุตรได้ไม่มิอาจสู้ตาแลปู่แลพี่เจมส์ที่อยู่บนสวรรค์ได้ไม่มิอาจสู้หน้าวิญญาณปู่ตาแลพี่เจมส์ที่ตายขึ้นสวรรค์ไปแล้วได้ไม่ไม่เป็นทำใดใดไม่ได้เรื่องทำอะไรไม่ได้เรื่องไม่ได้เรื่องทำอะไรไม่เป็นไม่อะไรเลยหลงตัวเองเป็นแต่ด่าอ้าปากก็มีแต่คำด่าน่ารังเกียจน่ารังเกียจไร้ความอดทนหามีความอดทนแต่อย่างใดไม่โลลิฮิริวตัวน้อยนี้เป็นแต่อัตตาสูงเป็นแต่อวดฉลาดเป็นแต่อวดรู้เป็นแต่มั่นใจในตัวเองมากเกินไปแต่แท้ที่จริงแล้วไร้ฉลาดไร้ปัญญาไร้ความสามารถในทุกด้านในสิ้นเชิงในใดใดในใดมิอาจเป็นคนได้ไม่นี้เป็นจดหมายฉบับแรกของโลลิฮิริวตัวน้อยนี้โลลิฮิริวตัวน้อยนี้จะเขียนจดหมายฉบับสุดท้ายในวันที่โลลิฮิริวตัวน้อยนี้ต้องจากลา

ฉันมันไม่ได้เรื่อง ฉันมันล้มเหลว ฉันมันบ้า ฉันมันควาย ฉันมันโง่


ฉันมันอวดฉลาด


ฉันมันอัตตาสูง


ฉันเคยคิดว่าฉันเขียนเก่งที่สุด ชนิดที่ว่าถ้ามีtop 10นักเขียนตลอดกาลฉันคืออันดับที่1 ฉันเคยคิดอย่างนั้น นักเขียนคนอื่นคงเลียนแบบฉันกันเป็นแถวๆ ฉันเคยคิดว่า ฉันปฏิวัติวงการงานเขียนได้ ฉันเคยคิดว่าคนอื่นคงจะเขียนอะไรคือสไตล์ฉันกันเป็นแถวแล้วเอาไปใช้กันเป็นแถวเช่นกัน ฉันเคยคิดว่าคนเขาจะเขียนกันว่างานเขียนแทรกประเด็นนั้นแทรกประเด็นนี้วิจารณ์อะไรนั่น ฉันเคยคิดว่านักวิจารณ์ควจะยกงานเขียนฉันทุกชิ้นเป็นงานเขียนที่ดีที่สุดทุกชิ้นในทุกสาขา ฉันเคยคิดว่าฉันสร้างสิ่งใหม่ให้วงการ ฉันเคยคิดว่าคนอื่นจะตีความกันว่าฉันจะสื่ออะไร ฉันคิดว่าคนอื่นจะจัดให้ฉันเป็นนักเขียนที่มีอิทธิพลต่อนักเขียนคนอื่นมากที่สุด ฉันคิดว่าคนอื่นจะยกให้ฉันมีอิทธิพลต่อทุกวงการด้วยซ้ำ ไม่เพียงวงการงานเขียน แต่ วิทยาศาสตร์, หนัง, แม้แต่การเมือง ฉันคิดว่าฉันจะมีอิทธิพลและส่งผลกระทบมากที่สุด ฉันคิดว่าทุกคนจะพูดถึงฉันตั้งแต่ตอนฉันยังมีชีวิตไปจนถึงแม้แต่ตอนที่ฉันตายไปเป็นพันๆปีแล้ว ฉันคิดว่างานเขียนฉันจะถูกสร้างเป็นหนังด้วยซ้ำ ฉันเคยคิดว่าวิธีของฉันถูกทุกวิธี ฉันเคยคิดว่าฉันทำถูกทุกอย่าง ฉันเคยคิดว่าฉันถูกทุกอย่าง ฉันเคยคิดว่าฉันถูกทุกสิ่ง แต่ฉันรู้แล้วว่าฉันคิดผิดหมดทุกอย่าง ฉันไม่ได้เขียนเก่งที่สุด ฉันไม่ใช่นักเขียนตลอดกาลอันดับที่1 ไม่มีใครเขาเลียนแบบฉัน งานเขียนฉันไม่ได้ดีอะไร ฉันไม่ได้มีความสามารถจะปฏิวัติวงการงานเขียนได้ ไม่มีใครเขาสนใจงานเขียนฉัน ฉันไม่เคยสร้างอะไรใหม่ๆเลย คนอื่นเขาทำกันไปหมดแล้ว ฉันไม่ได้มีความสามารถมากพอจะมีอิทธิพลต่อทุกสิ่ง ฉันไม่ได้มีความสามารถมากพอจะมีผลกระทบต่อทุกสิ่ง ฉันถูกลืมในตอนที่ฉันมีชีวิตอยู่ด้วยซ้ำ งานเขียนฉันไม่ได้น่าสนใจจนถึงจะถูกดัดแปลง  ฉันคิดไปเองว่าฉันพิเศษกว่าคนอื่น ไม่ได้มีใครเป็นผู้ถูกเลือกในคำทำนายในโลกแห่งความเป็นจริง ฉันกลับคิดไปเองว่าฉันเป็นผู้ถูกเลือกในคำทำนาย ไม่มีใครเป็นคนพิเศษในโลกนี้ ไม่มีใครพิเศษไปกว่าใคร ทำไมฉันถึงคิดว่าฉันเป็นคนพิเศษกว่าคนอื่น คนอื่นวิจารณ์ฉันมากมาย คนอื่นให้คำแนะนำฉันมากมาย ฉับกลับโกรธเคืองไม่เชื่อและไม่ทำตามไม่นำคำวิจารณ์และคำแนะนำไปใช้ ได้แต่พิสูจน์กับคนพวกนั้นและกับทุกคนว่าฉันถูกทั้งหมด ว่าฉันถูกทุกอย่าง คำวิจารณ์และคำแนะนำพวกนั้นผิดทุกอย่าง คำวิจารณ์และคำแนะนำพวกนั้นผิดทั้งหมด ฉันคิดไปเองว่าฉันฉลาดที่สุดในโลกนี้ ฉันคิดไปเองฉันฉลาดกว่าคนอื่น ฉันคิดไปเองว่าฉันเป็นอัจฉริยะ ทั้งที่ฉันไม่ได้เป็นอัจฉริยะ ทั้งที่ฉันไม่ได้ฉลาดที่สุดในโลกนี้ ทั้งที่ฉันไม่ได้ฉลาดไปกว่าคนอื่น ทดสอบไอคิวได้ไอคิวแค่ร้อยเท่ากับไอคิวของคนอื่นแค่นี้ก็รู้ชัดเจนแล้ว ฉันรู้แล้วว่าวิธีของฉันผิดหมดทุกวิธี ฉันรู้แล้วว่าฉันทำผิดทุกอย่าง ฉันรู้แล้วว่าฉันผิดทุกอย่าง ฉันรู้ว่าฉันผิดทุกสิ่ง

 คนอย่างงี้จะประสบความเร็จได้ยังไง

ฉันมันไม่ได้เรื่อง ฉันมันล้มเหลว ฉันมันบ้า ฉันมันควาย ฉันมันโง่


ฉันมันอวดฉลาด


ฉันมันอัตตาสูง

คนอย่างงี้จะประสบความเร็จได้ยังไง

  ฉันเคยมั่นใจว่าฉันเขียนเรื่องสั้นได้และเก่งด้วยแต่พอได้ทำจริงฉันถึงได้รู้ว่าฉันทำไม่ได้และไม่เก่งเลยและไม่มีความสามารถเลยฉันไม่ได้ฉลาดไม่ได้เก่งอะไรและไม่มีความสามารถเลยแม้แต่0.01%และฉันทำไม่ได้ฉันเป็นแค่คนโง่และไร้ความสามารถที่มั่นใจในตัวเองมากเกินไปคนหนึ่ง








ฉันไม่มีจินตนาการ








เรื่องสั้นของฉันไม่มีจุดเด่นอะไรเลย








ฉันไม่เชื่อว่าฉันมีจินตนาการที่สนุกสนาน








ฉันไม่เชื่อว่าฉันมีจินตนาการ








เรื่องสั้นของฉันมันไม่ได้เข้มข้นขนาดนั้น








เรื่องสั้นของฉันมันไม่ได้เข้มข้น








เรื่องสั้นของฉันมันไม่ได้สนุกขนาดนั้น








เรื่องสั้นของฉันมันไม่สนุก








จินตนาการของฉันมันไม่สนุกขนาดนั้น








จินตนาการของฉันมันไม่สนุก








จินตนาการของฉันมันไม่สนุกมันไม่สนานขนาดนั้น








จินตนาการของฉันมันไม่สนุกมันไม่สนาน








จินตนาการของฉันมันไม่สนุกสนานขนาดนั้น








จินตนาการของฉันมันไม่สนุกสนาน








ต่อให้ฉันเชื่อคำวิจารณ์ของนักวิจารณ์ให้ตายยังไง ต่อให้ฉันใช้คำวิจารณ์ของนักวิจารณ์ให้ตายยังไง เรื่องสั้นของฉันก็ไม่โดดเด่นขึ้นมาได้หรอก เรื่องสั้นของฉันไม่เด่นขึ้นมาได้หรอก








เรื่องสั้นของฉันไม่โดดเด่นขึ้นมาได้หรอก เรื่องสั้น








ของฉันไม่เด่นขึ้นมาได้หรอก








ให้ตายยังไงเรื่องสั้นของฉันไม่โดดเด่นขึ้นมาได้หรอก ให้ตายยังไงเรื่องสั้นของฉันไม่เด่นขึ้นมาได้หรอก








เรื่องสั้นของฉันไม่มีคุณค่า








เรื่องสั้นของฉันไม่เคยส่งต่อคุณค่าให้ผู้อ่าน








เรื่องสั้นของฉันไม่ได้ทำหน้าที่สำเร็จลุล่วงด้วยตัวมันเองเลยแม้แต่น้อย








เรื่องสั้นของฉันมันเพ้อฝัน








เรื่องสั้นของฉันมันเพ้อเจ้อ








เรื่องสั้นของฉันมันไร้สาระ








เรื่องสั้นของฉันไม่เคยสำเร็จ








เรื่องสั้นของฉันมันห่วยแตก








ฉันเกลียดเรื่องสั้นของฉันเอง








ฉันเกลียดตัวฉันเอง




โลลิฮิริวตัวน้อยนี้เป็นแต่ออทิสติกเข้าสังคมไม่ได้หยิ่งเย่อทะนงถือตัวตนอวดรู้อวดฉลาดอวดสามารถอวดดีคิดว่าตัวฉลาดที่สุดในโลกคนอื่นทั้งโลกโง่กว่าแต่ไม่แท้ที่จริงกลับโง่ไร้สามารถโง่ต่ำตมออกแบบแปลนสถาปัตยกรรมไม่เป็นทำกังหันน้ำกระดูกงูไม่เป็นไม่เคยนึกถึงชลประทานรังเกียจไม่ทำเกียจคร้านจะทำเกษตรกรรมไม่สามารถต้มเกลือไม่สามารถทำไร่ทำนาเลี้ยงหม่อนเลี้ยงไหมม้วนไหมทอผ้าไม่สามารถปลูกพืชเลี้ยงสัตว์ไม่ระดมความคิดไม่ให้คำแนะนำไม่ยอมรับความผิดไม่ยอมรับความผิดไม่ยอมรับโทษจะรับแต่รางวัลไม่อาจเทียบเคียงฮกหลงมังกรหลับจูกัดเหลียงขงเบ้งไม่อาจทำให้ใครยอมรับใช้จวบจนสิ้นชีวิตไม่มีมังกรหลับข้างกายทำตรงข้ามคำจูล่งจะเอาแต่ทรัพย์สินเป็นของตนปรากฏอารมณ์จนทุกคนรับรู้มีแต่โกรธโกรธเอาโกรธเอาเต็มไปด้วยความโกรธความโกรธรุนแรงโกรธไม่อ่อนน้อมไม่ถ่อมตนไม่เคารพน้ำใจไม่เมตตาไม่ปกป้องใดไม่เคยปกป้องใดไม่คิดปกป้องใดไม่เคยคิดปกป้องใดมิอาจเทียบเคียงเล่าปี่มิเคยสู้จระเข้มิใช่วีรบุรุษไม่เข้าใจพิชัยสงครามไม่เข้าใจซุนจื่อมิเคยทัดทานใครมิเคยรวมทัพพันธมิตรมิเคยไล่ตามตีกังฉันมิเคยปกปักผู้ใดไม่เฉียบแหลมไม่ตื่นตัวไม่ทรงพลังไม่กล้าหาญมิใช่วีรบุรุษมิใช่ผู้พิเศษไม่เข้มงวดไร้ปัญญาด้านการเมืองไร้ปัญญาด้านพิชัยสงครามไร้ปัญญาด้านกลยุทธ์ไร้ปัญญาด้านยุทธวิธีไร้ปัญญาด้านยุทธศิลป์มิใช่หนอนหนังสือไร้ปัญญาด้านวรรณกรรมโบราณกลางวันไม่อาจอ่านไม่อาจอธิบายไม่อาจเข้าใจยุทธศิลป์กลางคืนไม่อ่านไม่อาจสู้ไม่อาจดาบไม่อาจธนูไม่ประหยัดไม่มัธยัสถ์ติดหรูติดหราไร้ปัญญาไร้แผนมิอาจเข้าใจซุนจื่อมิอาจใช้ซุนจื่อใช้ซุนจื่อไม่เป็นไม่อาจเทียบเคียงโจโฉไม่ฉลาดไม่มีเหตุผลไม่เด็ดขาดไม่เป็นวีรบุรุษไม่เป็นหมาป่าไม่เคยยับยั้งผู้ใดไม่เคยสร้างปกปักพิทักษ์ความปลอดภัยไม่เคยชนะใดไม่สามารถทำไร่นาไม่สามารถถลุงเหล็กไม่เคยคิดขุดคลองไม่เคยคิดสร้างค่ายทหารไม่เคยคิดชลประทานน้ำไม่เก่งใช้ทหารไม่เปลี่ยนแปลงไม่เคยเปลี่ยนแปลงไม่เคยปรับปรุงตัวเองไม่เคยคิดปรับปรุงตัวเองไม่อาจเทียบเคียงสุมาอี้ไม่อาจรวมเล็กไม่อาจรวมใหญ่ไม่เคยจัดสรรการขึ้นต่อไม่จัดระเบียบไม่เคยคิดจัดระเบียบเป็นคนไม่มีระเบียบไม่เคยดูแลเรือกไม่เคยดูแลนาไม่เคยดูแลไร่ไม่เคยดูแลสวนไม่อาจจัดสรรกำลังคนบำเหน็จบำนาญรางวัลโทษค่าปรับสินไหมมิอาจทำให้ใครขึ้นเป็นอธิราชมิอาจเทียบเคียงกวนจงไม่รับฟังใครไม่อาจเปิดโปงตัวร้ายไม่อาจค้ำจุนผู้ใดไม่เคยปรับปรุงมิอาจตัดใดมิอาจพิชิตใดมิอาจช่วยใดมิอาจขึ้นเป็นอธิราชมิอาจเทียบเคียงจิ้นเหวินกงวรรณกรรมประดิษฐ์อักษรรูปวาดบทกวีไม่อาจวางชั้นจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางชั้นเดียวกันกับจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางคู่จูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางข้างจูกัดเหลียงไม่อาจวางเคียงจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางเคียงข้างจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางเคียงคู่จูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางร่วมจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางด้วยจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจเลยข้าพเจ้าโลลิฮิริวตัวน้อยนี้เต็มไปด้วยอัตตาสูงเต็มไปด้วยริษยาเต็มไปด้วยเกียจคร้านเต็มไปด้วยโทสะเต็มไปด้วยราคะเต็มไปด้วยโลภเต็มไปด้วยตะกละเต็มไปด้วยอวดดีเต็มไปด้วยอวดรู้เต็มไปด้วยอวดฉลาดเต็มไปด้วยโง่เต็มไปด้วยเขลาเต็มไปด้วยมั่นใจในตัวสูงเต็มไปด้วยดูถูกผู้อื่นเต็มไปด้วยไม่รับฟังใครเต็มไปด้วยคิดว่าความคิดของคนอื่นคือความคิดของคนโง่เต็มไปด้วยคิดว่าความคิดของคนอื่นคือความโง่เต็มไปด้วยคิดว่าความคิดของคนอื่นคือโง่เต็มไปด้วยคิดว่าคนอื่นโง่ที่สุดในโลกเต็มไปด้วยคิดว่าคนอื่นโง่เต็มไปด้วยคิดว่าคนอื่นคือคนโง่เต็มไปด้วยคิดว่าคนอื่นคือโง่เต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองเต็มไปด้วยฉลาดเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองฉลาดที่สุดในโลกเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองคือคนฉลาดเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองคือยอดคนฉลาดเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองฉลาดเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองฉลาดกว่าอัลเบิร์ตไอน์สไตน์ไอแซคนิวตันกาลิเลโอกาลิเลอีโยฮันเคปเลอร์นิโคลัสโคเปอร์นิคัสอาร์คีมีดีสนิโคล่าเทสล่าเลโอนาร์โด้ดาวินชี่สแตนลีย์คูบริกจูกัดเหลียงวิลเลี่ยมเช็กสเปียร์สุนทรภู่หนึ่งพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าพันล้านเท่าเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองอัจฉริยะกว่าอัลเบิร์ตไอน์สไตน์ไอแซคนิวตันกาลิเลโอกาลิเลอีโยฮันเคปเลอร์นิโคลัสโคเปอร์นิคัสอาร์คีมีดีสนิโคล่าเทสล่าเลโอนาร์โด้ดาวินชี่สแตนลีย์คูบริกจูกัดเหลียงวิลเลี่ยมเช็กสเปียร์สุนทรภู่หนึ่งพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าพันล้านเท่าเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองเป็นอัจฉริยะเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองคืออัจฉริยะเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองอัจฉริยะโลลิฮิริวตัวน้อยนี้มิใช่ผู้ที่ดีมิใช่คนที่ดีมิใช่ผู้ชายที่ดีมิใช่ชายที่ดีมิใช่ลูกที่ดีมิใช่นักเรียนที่ดีมิใช่แฟนที่ดีมิใช่คู่ครองที่ดีมิใช่สามีที่ดีมิใช่พ่อที่ดีมิใช่เด็กที่ดีมิใช่วัยรุ่นมิใช่ผู้ใหญ่ทีดีมิใช่ข้าราชการที่ดีมิใช่ผู้ตามที่ดีมิใช่หัวหน้าที่ดีมิใช่ผู้นำที่ดีมิใช่ผู้ปฏิบัติที่ดีมิใช่ผู้ทำที่ดีมิใช่ที่ดีโลลิฮิริวตัวน้อยนี้ผูกเชือกรองเท้าไม่เป็นผูกถุงไม่เป็นซักผ้าไม่เป็นล้างจานไม่เป็นหวีผมไม่เป็นกางมุ้งไม่เป็นผูกมุ้งไม่เป็นใส่ที่นอนไม่เป็นใส่หมอนข้างไม่เป็นรัดหนังไม่เป็นผูกเงื่อนไม่เป็นไม่รู้ระบบราชการไม่รู้ว่าต้องทำยังไงเลือกตั้งไม่เป็นเข้าสังคมไม่เป็นพูดคุยไม่เป็นรักใครไม่เป็นจีบใครไม่เป็นโรแมนติกไม่เป็นเขียนหนังสือไม่เป็นเขียนนิยายไม่เป็นเขียนเรื่องสั้นไม่เป็นเขียนไม่เคยเว้นวรรคเขียนไม่เคยย่อหน้าผูกเชือกไม่เป็นทำกับข้าวไม่เป็นหั่นผักไม่เป็นสับเนื้อไม่เป็นไม่เป็นโล้ไม่เป็นพายผูกเชือกกางเกงไม่เป็นใส่เชือกกางเกงไม่เป็นผูกเชือกไม่เป็นผูกเปลไม่เป็นตามคนไม่ทันคนอื่นพูดอะไรก็ฟังไม่เข้าใจใดๆเรียนไม่เป็นเนียนแย่เรียนกากสอบตกซ้ำชั้นเรียนไม่จบและเป็นคนเรียนไม่จบใช้ไม้ถูพื้นไม่เป็นใช้ไม้กวาดทางมะพร้าวถูพื้นไม่เป็นกวาดบ้านไม่เป็นไม่รดน้ำต้นไม้ไม่ถางหญ้าพูดไม่เป็นไม่มีปากเด็กพูดไม่รู้เรื่องกลัวดอกพิกุลร่วงเด็กนิสัยเสียนิสัยไม่ดีเด็กสันดานไม่ดีเด็กสันดานเสียสันดานเด็กสันดานไม่เอาอะไรเลยซักอย่างไม่ฝึกอะไรเลยไม่ฝึกเอาแต่ใจเจ้าอารมณ์ตะแบงมิอาจเขียนภาษาไทยได้ดังสุนทรภู่มิอาจเขียนภาษาอังกฤษได้ดังเช็กสเปียร์หารู้ญี่ปุ่นไม่หารู้จีนไม่มิอาจทำหนังได้ดังสแตนลีย์คูบริกมิอาจดนตรีดังบีโทเฟนมิอาจคณิตดังไอแซคนิวตันมิอาจศิลปะดังเลโอนาร์โดดาวินชี่มิอาจนักแสดงดังฮามาดะทัตสึโอมิมิอาจผู้ชายดังฮามาดะทัตสึโอมิมิอาจทำให้บิดามารดาพี่ชายปู่ย่าตายายป้าน้าอาสกุลวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงภูมิใจได้ไม่เป็นที่อับอายของสกุลวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงหาเป็นเชื้อสายที่เป็นประโยชน์แด่บิดามารดาพี่ชายปู่ย่าตายายป้าน้าอาสกุลวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงได้ไม่มิอาจเป็นที่ภาคภูุมิของบิดามารดาพี่ชายปู่ย่าตายายป้าน้าอาสกุลวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงได้ไม่ได้ไม่มิอาจแบกรับภาระของบิดามารดาพี่ชายปู่ย่าตายายป้าน้าอาสกุลวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงได้ไม่มิอาจรับผิดชอบบิดามารดาวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงได้ไม่มิอาจมีครอบครัวได้ไม่มิอาจมีคู่ครองได้ไม่มิอาจมีบุตรได้ไม่มิอาจสู้ตาแลปู่แลพี่เจมส์ที่อยู่บนสวรรค์ได้ไม่มิอาจสู้หน้าวิญญาณปู่ตาแลพี่เจมส์ที่ตายขึ้นสวรรค์ไปแล้วได้ไม่ไม่เป็นทำใดใดไม่ได้เรื่องทำอะไรไม่ได้เรื่องไม่ได้เรื่องทำอะไรไม่เป็นไม่อะไรเลยหลงตัวเองเป็นแต่ด่าอ้าปากก็มีแต่คำด่าน่ารังเกียจน่ารังเกียจไร้ความอดทนหามีความอดทนแต่อย่างใดไม่โลลิฮิริวตัวน้อยนี้เป็นแต่อัตตาสูงเป็นแต่อวดฉลาดเป็นแต่อวดรู้เป็นแต่มั่นใจในตัวเองมากเกินไปแต่แท้ที่จริงแล้วไร้ฉลาดไร้ปัญญาไร้ความสามารถในทุกด้านในสิ้นเชิงในใดใดในใดมิอาจเป็นคนได้ไม่นี้เป็นจดหมายฉบับแรกของโลลิฮิริวตัวน้อยนี้โลลิฮิริวตัวน้อยนี้จะเขียนจดหมายฉบับสุดท้ายในวันที่โลลิฮิริวตัวน้อยนี้ต้องจากลา

ฉันมันไม่ได้เรื่อง ฉันมันล้มเหลว ฉันมันบ้า ฉันมันควาย ฉันมันโง่


ฉันมันอวดฉลาด


ฉันมันอัตตาสูง


ฉันเคยคิดว่าฉันเขียนเก่งที่สุด ชนิดที่ว่าถ้ามีtop 10นักเขียนตลอดกาลฉันคืออันดับที่1 ฉันเคยคิดอย่างนั้น นักเขียนคนอื่นคงเลียนแบบฉันกันเป็นแถวๆ ฉันเคยคิดว่า ฉันปฏิวัติวงการงานเขียนได้ ฉันเคยคิดว่าคนอื่นคงจะเขียนอะไรคือสไตล์ฉันกันเป็นแถวแล้วเอาไปใช้กันเป็นแถวเช่นกัน ฉันเคยคิดว่าคนเขาจะเขียนกันว่างานเขียนแทรกประเด็นนั้นแทรกประเด็นนี้วิจารณ์อะไรนั่น ฉันเคยคิดว่านักวิจารณ์ควจะยกงานเขียนฉันทุกชิ้นเป็นงานเขียนที่ดีที่สุดทุกชิ้นในทุกสาขา ฉันเคยคิดว่าฉันสร้างสิ่งใหม่ให้วงการ ฉันเคยคิดว่าคนอื่นจะตีความกันว่าฉันจะสื่ออะไร ฉันคิดว่าคนอื่นจะจัดให้ฉันเป็นนักเขียนที่มีอิทธิพลต่อนักเขียนคนอื่นมากที่สุด ฉันคิดว่าคนอื่นจะยกให้ฉันมีอิทธิพลต่อทุกวงการด้วยซ้ำ ไม่เพียงวงการงานเขียน แต่ วิทยาศาสตร์, หนัง, แม้แต่การเมือง ฉันคิดว่าฉันจะมีอิทธิพลและส่งผลกระทบมากที่สุด ฉันคิดว่าทุกคนจะพูดถึงฉันตั้งแต่ตอนฉันยังมีชีวิตไปจนถึงแม้แต่ตอนที่ฉันตายไปเป็นพันๆปีแล้ว ฉันคิดว่างานเขียนฉันจะถูกสร้างเป็นหนังด้วยซ้ำ ฉันเคยคิดว่าวิธีของฉันถูกทุกวิธี ฉันเคยคิดว่าฉันทำถูกทุกอย่าง ฉันเคยคิดว่าฉันถูกทุกอย่าง ฉันเคยคิดว่าฉันถูกทุกสิ่ง แต่ฉันรู้แล้วว่าฉันคิดผิดหมดทุกอย่าง ฉันไม่ได้เขียนเก่งที่สุด ฉันไม่ใช่นักเขียนตลอดกาลอันดับที่1 ไม่มีใครเขาเลียนแบบฉัน งานเขียนฉันไม่ได้ดีอะไร ฉันไม่ได้มีความสามารถจะปฏิวัติวงการงานเขียนได้ ไม่มีใครเขาสนใจงานเขียนฉัน ฉันไม่เคยสร้างอะไรใหม่ๆเลย คนอื่นเขาทำกันไปหมดแล้ว ฉันไม่ได้มีความสามารถมากพอจะมีอิทธิพลต่อทุกสิ่ง ฉันไม่ได้มีความสามารถมากพอจะมีผลกระทบต่อทุกสิ่ง ฉันถูกลืมในตอนที่ฉันมีชีวิตอยู่ด้วยซ้ำ งานเขียนฉันไม่ได้น่าสนใจจนถึงจะถูกดัดแปลง ฉันรู้แล้วว่าวิธีของฉันผิดหมดทุกวิธี ฉันรู้แล้วว่าฉันทำผิดทุกอย่าง ฉันรู้แล้วว่าฉันผิดทุกอย่าง ฉันรู้ว่าฉันผิดทุกสิ่ง

 คนอย่างงี้จะประสบความเร็จได้ยังไง

ฉันมันไม่ได้เรื่อง ฉันมันล้มเหลว ฉันมันบ้า ฉันมันควาย ฉันมันโง่


ฉันมันอวดฉลาด


ฉันมันอัตตาสูง

คนอย่างงี้จะประสบความเร็จได้ยังไง

วันจันทร์ที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2568

 ฉันเคยมั่นใจว่าฉันเขียนเรื่องสั้นได้และเก่งด้วยแต่พอได้ทำจริงฉันถึงได้รู้ว่าฉันทำไม่ได้และไม่เก่งเลยและไม่มีความสามารถเลยฉันไม่ได้ฉลาดไม่ได้เก่งอะไรและไม่มีความสามารถเลยแม้แต่0.01%และฉันทำไม่ได้ฉันเป็นแค่คนโง่และไร้ความสามารถที่มั่นใจในตัวเองมากเกินไปคนหนึ่ง








ฉันไม่มีจินตนาการ








เรื่องสั้นของฉันไม่มีจุดเด่นอะไรเลย








ฉันไม่เชื่อว่าฉันมีจินตนาการที่สนุกสนาน








ฉันไม่เชื่อว่าฉันมีจินตนาการ








เรื่องสั้นของฉันมันไม่ได้เข้มข้นขนาดนั้น








เรื่องสั้นของฉันมันไม่ได้เข้มข้น








เรื่องสั้นของฉันมันไม่ได้สนุกขนาดนั้น








เรื่องสั้นของฉันมันไม่สนุก








จินตนาการของฉันมันไม่สนุกขนาดนั้น








จินตนาการของฉันมันไม่สนุก








จินตนาการของฉันมันไม่สนุกมันไม่สนานขนาดนั้น








จินตนาการของฉันมันไม่สนุกมันไม่สนาน








จินตนาการของฉันมันไม่สนุกสนานขนาดนั้น








จินตนาการของฉันมันไม่สนุกสนาน








ต่อให้ฉันเชื่อคำวิจารณ์ของนักวิจารณ์ให้ตายยังไง ต่อให้ฉันใช้คำวิจารณ์ของนักวิจารณ์ให้ตายยังไง เรื่องสั้นของฉันก็ไม่โดดเด่นขึ้นมาได้หรอก เรื่องสั้นของฉันไม่เด่นขึ้นมาได้หรอก








เรื่องสั้นของฉันไม่โดดเด่นขึ้นมาได้หรอก เรื่องสั้น








ของฉันไม่เด่นขึ้นมาได้หรอก








ให้ตายยังไงเรื่องสั้นของฉันไม่โดดเด่นขึ้นมาได้หรอก ให้ตายยังไงเรื่องสั้นของฉันไม่เด่นขึ้นมาได้หรอก








เรื่องสั้นของฉันไม่มีคุณค่า








เรื่องสั้นของฉันไม่เคยส่งต่อคุณค่าให้ผู้อ่าน








เรื่องสั้นของฉันไม่ได้ทำหน้าที่สำเร็จลุล่วงด้วยตัวมันเองเลยแม้แต่น้อย








เรื่องสั้นของฉันมันเพ้อฝัน








เรื่องสั้นของฉันมันเพ้อเจ้อ








เรื่องสั้นของฉันมันไร้สาระ








เรื่องสั้นของฉันไม่เคยสำเร็จ








เรื่องสั้นของฉันมันห่วยแตก








ฉันเกลียดเรื่องสั้นของฉันเอง








ฉันเกลียดตัวฉันเอง




โลลิฮิริวตัวน้อยนี้เป็นแต่ออทิสติกเข้าสังคมไม่ได้หยิ่งเย่อทะนงถือตัวตนอวดรู้อวดฉลาดอวดสามารถอวดดีคิดว่าตัวฉลาดที่สุดในโลกคนอื่นทั้งโลกโง่กว่าแต่ไม่แท้ที่จริงกลับโง่ไร้สามารถโง่ต่ำตมออกแบบแปลนสถาปัตยกรรมไม่เป็นทำกังหันน้ำกระดูกงูไม่เป็นไม่เคยนึกถึงชลประทานรังเกียจไม่ทำเกียจคร้านจะทำเกษตรกรรมไม่สามารถต้มเกลือไม่สามารถทำไร่ทำนาเลี้ยงหม่อนเลี้ยงไหมม้วนไหมทอผ้าไม่สามารถปลูกพืชเลี้ยงสัตว์ไม่ระดมความคิดไม่ให้คำแนะนำไม่ยอมรับความผิดไม่ยอมรับความผิดไม่ยอมรับโทษจะรับแต่รางวัลไม่อาจเทียบเคียงฮกหลงมังกรหลับจูกัดเหลียงขงเบ้งไม่อาจทำให้ใครยอมรับใช้จวบจนสิ้นชีวิตไม่มีมังกรหลับข้างกายทำตรงข้ามคำจูล่งจะเอาแต่ทรัพย์สินเป็นของตนปรากฏอารมณ์จนทุกคนรับรู้มีแต่โกรธโกรธเอาโกรธเอาเต็มไปด้วยความโกรธความโกรธรุนแรงโกรธไม่อ่อนน้อมไม่ถ่อมตนไม่เคารพน้ำใจไม่เมตตาไม่ปกป้องใดไม่เคยปกป้องใดไม่คิดปกป้องใดไม่เคยคิดปกป้องใดมิอาจเทียบเคียงเล่าปี่มิเคยสู้จระเข้มิใช่วีรบุรุษไม่เข้าใจพิชัยสงครามไม่เข้าใจซุนจื่อมิเคยทัดทานใครมิเคยรวมทัพพันธมิตรมิเคยไล่ตามตีกังฉันมิเคยปกปักผู้ใดไม่เฉียบแหลมไม่ตื่นตัวไม่ทรงพลังไม่กล้าหาญมิใช่วีรบุรุษมิใช่ผู้พิเศษไม่เข้มงวดไร้ปัญญาด้านการเมืองไร้ปัญญาด้านพิชัยสงครามไร้ปัญญาด้านกลยุทธ์ไร้ปัญญาด้านยุทธวิธีไร้ปัญญาด้านยุทธศิลป์มิใช่หนอนหนังสือไร้ปัญญาด้านวรรณกรรมโบราณกลางวันไม่อาจอ่านไม่อาจอธิบายไม่อาจเข้าใจยุทธศิลป์กลางคืนไม่อ่านไม่อาจสู้ไม่อาจดาบไม่อาจธนูไม่ประหยัดไม่มัธยัสถ์ติดหรูติดหราไร้ปัญญาไร้แผนมิอาจเข้าใจซุนจื่อมิอาจใช้ซุนจื่อใช้ซุนจื่อไม่เป็นไม่อาจเทียบเคียงโจโฉไม่ฉลาดไม่มีเหตุผลไม่เด็ดขาดไม่เป็นวีรบุรุษไม่เป็นหมาป่าไม่เคยยับยั้งผู้ใดไม่เคยสร้างปกปักพิทักษ์ความปลอดภัยไม่เคยชนะใดไม่สามารถทำไร่นาไม่สามารถถลุงเหล็กไม่เคยคิดขุดคลองไม่เคยคิดสร้างค่ายทหารไม่เคยคิดชลประทานน้ำไม่เก่งใช้ทหารไม่เปลี่ยนแปลงไม่เคยเปลี่ยนแปลงไม่เคยปรับปรุงตัวเองไม่เคยคิดปรับปรุงตัวเองไม่อาจเทียบเคียงสุมาอี้ไม่อาจรวมเล็กไม่อาจรวมใหญ่ไม่เคยจัดสรรการขึ้นต่อไม่จัดระเบียบไม่เคยคิดจัดระเบียบเป็นคนไม่มีระเบียบไม่เคยดูแลเรือกไม่เคยดูแลนาไม่เคยดูแลไร่ไม่เคยดูแลสวนไม่อาจจัดสรรกำลังคนบำเหน็จบำนาญรางวัลโทษค่าปรับสินไหมมิอาจทำให้ใครขึ้นเป็นอธิราชมิอาจเทียบเคียงกวนจงไม่รับฟังใครไม่อาจเปิดโปงตัวร้ายไม่อาจค้ำจุนผู้ใดไม่เคยปรับปรุงมิอาจตัดใดมิอาจพิชิตใดมิอาจช่วยใดมิอาจขึ้นเป็นอธิราชมิอาจเทียบเคียงจิ้นเหวินกงวรรณกรรมประดิษฐ์อักษรรูปวาดบทกวีไม่อาจวางชั้นจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางชั้นเดียวกันกับจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางคู่จูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางข้างจูกัดเหลียงไม่อาจวางเคียงจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางเคียงข้างจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางเคียงคู่จูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางร่วมจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจวางด้วยจูกัดเหลียงโจโฉไม่อาจเลยข้าพเจ้าโลลิฮิริวตัวน้อยนี้เต็มไปด้วยอัตตาสูงเต็มไปด้วยริษยาเต็มไปด้วยเกียจคร้านเต็มไปด้วยโทสะเต็มไปด้วยราคะเต็มไปด้วยโลภเต็มไปด้วยตะกละเต็มไปด้วยอวดดีเต็มไปด้วยอวดรู้เต็มไปด้วยอวดฉลาดเต็มไปด้วยโง่เต็มไปด้วยเขลาเต็มไปด้วยมั่นใจในตัวสูงเต็มไปด้วยดูถูกผู้อื่นเต็มไปด้วยไม่รับฟังใครเต็มไปด้วยคิดว่าความคิดของคนอื่นคือความคิดของคนโง่เต็มไปด้วยคิดว่าความคิดของคนอื่นคือความโง่เต็มไปด้วยคิดว่าความคิดของคนอื่นคือโง่เต็มไปด้วยคิดว่าคนอื่นโง่ที่สุดในโลกเต็มไปด้วยคิดว่าคนอื่นโง่เต็มไปด้วยคิดว่าคนอื่นคือคนโง่เต็มไปด้วยคิดว่าคนอื่นคือโง่เต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองเต็มไปด้วยฉลาดเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองฉลาดที่สุดในโลกเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองคือคนฉลาดเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองคือยอดคนฉลาดเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองฉลาดเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองฉลาดกว่าอัลเบิร์ตไอน์สไตน์ไอแซคนิวตันกาลิเลโอกาลิเลอีโยฮันเคปเลอร์นิโคลัสโคเปอร์นิคัสอาร์คีมีดีสนิโคล่าเทสล่าเลโอนาร์โด้ดาวินชี่สแตนลีย์คูบริกจูกัดเหลียงวิลเลี่ยมเช็กสเปียร์สุนทรภู่หนึ่งพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าพันล้านเท่าเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองอัจฉริยะกว่าอัลเบิร์ตไอน์สไตน์ไอแซคนิวตันกาลิเลโอกาลิเลอีโยฮันเคปเลอร์นิโคลัสโคเปอร์นิคัสอาร์คีมีดีสนิโคล่าเทสล่าเลโอนาร์โด้ดาวินชี่สแตนลีย์คูบริกจูกัดเหลียงวิลเลี่ยมเช็กสเปียร์สุนทรภู่หนึ่งพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าพันล้านเท่าเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองเป็นอัจฉริยะเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองคืออัจฉริยะเต็มไปด้วยคิดว่าตัวเองอัจฉริยะโลลิฮิริวตัวน้อยนี้มิใช่ผู้ที่ดีมิใช่คนที่ดีมิใช่ผู้ชายที่ดีมิใช่ชายที่ดีมิใช่ลูกที่ดีมิใช่นักเรียนที่ดีมิใช่แฟนที่ดีมิใช่คู่ครองที่ดีมิใช่สามีที่ดีมิใช่พ่อที่ดีมิใช่เด็กที่ดีมิใช่วัยรุ่นมิใช่ผู้ใหญ่ทีดีมิใช่ข้าราชการที่ดีมิใช่ผู้ตามที่ดีมิใช่หัวหน้าที่ดีมิใช่ผู้นำที่ดีมิใช่ผู้ปฏิบัติที่ดีมิใช่ผู้ทำที่ดีมิใช่ที่ดีโลลิฮิริวตัวน้อยนี้ผูกเชือกรองเท้าไม่เป็นผูกถุงไม่เป็นซักผ้าไม่เป็นล้างจานไม่เป็นหวีผมไม่เป็นกางมุ้งไม่เป็นผูกมุ้งไม่เป็นใส่ที่นอนไม่เป็นใส่หมอนข้างไม่เป็นรัดหนังไม่เป็นผูกเงื่อนไม่เป็นไม่รู้ระบบราชการไม่รู้ว่าต้องทำยังไงเลือกตั้งไม่เป็นเข้าสังคมไม่เป็นพูดคุยไม่เป็นรักใครไม่เป็นจีบใครไม่เป็นโรแมนติกไม่เป็นเขียนหนังสือไม่เป็นเขียนนิยายไม่เป็นเขียนเรื่องสั้นไม่เป็นเขียนไม่เคยเว้นวรรคเขียนไม่เคยย่อหน้าผูกเชือกไม่เป็นทำกับข้าวไม่เป็นหั่นผักไม่เป็นสับเนื้อไม่เป็นไม่เป็นโล้ไม่เป็นพายผูกเชือกกางเกงไม่เป็นใส่เชือกกางเกงไม่เป็นผูกเชือกไม่เป็นผูกเปลไม่เป็นตามคนไม่ทันคนอื่นพูดอะไรก็ฟังไม่เข้าใจใดๆเรียนไม่เป็นเนียนแย่เรียนกากสอบตกซ้ำชั้นเรียนไม่จบและเป็นคนเรียนไม่จบใช้ไม้ถูพื้นไม่เป็นใช้ไม้กวาดทางมะพร้าวถูพื้นไม่เป็นกวาดบ้านไม่เป็นไม่รดน้ำต้นไม้ไม่ถางหญ้าพูดไม่เป็นไม่มีปากเด็กพูดไม่รู้เรื่องกลัวดอกพิกุลร่วงเด็กนิสัยเสียนิสัยไม่ดีเด็กสันดานไม่ดีเด็กสันดานเสียสันดานเด็กสันดานไม่เอาอะไรเลยซักอย่างไม่ฝึกอะไรเลยไม่ฝึกเอาแต่ใจเจ้าอารมณ์ตะแบงมิอาจเขียนภาษาไทยได้ดังสุนทรภู่มิอาจเขียนภาษาอังกฤษได้ดังเช็กสเปียร์หารู้ญี่ปุ่นไม่หารู้จีนไม่มิอาจทำหนังได้ดังสแตนลีย์คูบริกมิอาจดนตรีดังบีโทเฟนมิอาจคณิตดังไอแซคนิวตันมิอาจศิลปะดังเลโอนาร์โดดาวินชี่มิอาจนักแสดงดังฮามาดะทัตสึโอมิมิอาจผู้ชายดังฮามาดะทัตสึโอมิมิอาจทำให้บิดามารดาพี่ชายปู่ย่าตายายป้าน้าอาสกุลวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงภูมิใจได้ไม่เป็นที่อับอายของสกุลวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงหาเป็นเชื้อสายที่เป็นประโยชน์แด่บิดามารดาพี่ชายปู่ย่าตายายป้าน้าอาสกุลวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงได้ไม่มิอาจเป็นที่ภาคภูุมิของบิดามารดาพี่ชายปู่ย่าตายายป้าน้าอาสกุลวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงได้ไม่ได้ไม่มิอาจแบกรับภาระของบิดามารดาพี่ชายปู่ย่าตายายป้าน้าอาสกุลวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงได้ไม่มิอาจรับผิดชอบบิดามารดาวงษ์วงษาคณาญาติตระกูลโคตรทั้งปวงได้ไม่มิอาจมีครอบครัวได้ไม่มิอาจมีคู่ครองได้ไม่มิอาจมีบุตรได้ไม่มิอาจสู้ตาแลปู่แลพี่เจมส์ที่อยู่บนสวรรค์ได้ไม่มิอาจสู้หน้าวิญญาณปู่ตาแลพี่เจมส์ที่ตายขึ้นสวรรค์ไปแล้วได้ไม่ไม่เป็นทำใดใดไม่ได้เรื่องทำอะไรไม่ได้เรื่องไม่ได้เรื่องทำอะไรไม่เป็นไม่อะไรเลยหลงตัวเองเป็นแต่ด่าอ้าปากก็มีแต่คำด่าน่ารังเกียจน่ารังเกียจไร้ความอดทนหามีความอดทนแต่อย่างใดไม่โลลิฮิริวตัวน้อยนี้เป็นแต่อัตตาสูงเป็นแต่อวดฉลาดเป็นแต่อวดรู้เป็นแต่มั่นใจในตัวเองมากเกินไปแต่แท้ที่จริงแล้วไร้ฉลาดไร้ปัญญาไร้ความสามารถในทุกด้านในสิ้นเชิงในใดใดในใดมิอาจเป็นคนได้ไม่นี้เป็นจดหมายฉบับแรกของโลลิฮิริวตัวน้อยนี้โลลิฮิริวตัวน้อยนี้จะเขียนจดหมายฉบับสุดท้ายในวันที่โลลิฮิริวตัวน้อยนี้ต้องจากลา

ฉันมันไม่ได้เรื่อง ฉันมันล้มเหลว ฉันมันบ้า ฉันมันควาย ฉันมันโง่


ฉันมันอวดฉลาด


ฉันมันอัตตาสูง