นิสัย(habit)
นิสัย(หรือจะไม่ทำเป็นคำศัพท์ทางการที่ตลกขบขัน) คือพฤติกรรมที่เกิดขึ้นซ้ำๆ เป็นประจำและมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว[ 1 ]

บทความในปี 1903 ในวารสาร American Journal of Psychologyได้ให้คำจำกัดความของ "นิสัย จากมุมมองของจิตวิทยา [ว่าเป็น] วิธีคิด ความเต็มใจ หรือความรู้สึกที่คงที่ซึ่งได้รับมาจากประสบการณ์ ทางจิตที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำ เล่า" [ 2 ]พฤติกรรมตามนิสัยมักไม่ถูกสังเกตเห็นโดยบุคคลที่แสดงพฤติกรรมดังกล่าว เนื่องจากบุคคลนั้นไม่จำเป็นต้องวิเคราะห์ตนเองเมื่อทำกิจวัตรประจำวัน นิสัยเป็นสิ่งที่บังคับ[ 3 ]การศึกษาประสบการณ์ประจำวันในปี 2002 โดยนักวิจัยนิสัยWendy Woodและเพื่อนร่วมงานของเธอพบว่าพฤติกรรมประจำวันประมาณ 43% เกิดขึ้นจากนิสัย[ 4 ]พฤติกรรมใหม่สามารถกลายเป็นอัตโนมัติผ่านกระบวนการสร้างนิสัยนิสัยเก่านั้นยากที่จะเลิกและนิสัยใหม่นั้นยากที่จะสร้างขึ้นเนื่องจากรูปแบบพฤติกรรมที่มนุษย์ทำซ้ำๆ จะถูกฝังอยู่ในเส้นทางประสาทแต่เป็นไปได้ที่จะสร้างนิสัยใหม่ผ่านการทำซ้ำ[ 5 ]
เมื่อพฤติกรรมเกิดขึ้นซ้ำๆ ในบริบทที่สอดคล้องกัน ความเชื่อมโยงระหว่างบริบทและการกระทำจะเพิ่มขึ้นทีละน้อย การกระทำดังกล่าวจะเพิ่มความเป็นอัตโนมัติของพฤติกรรมในบริบทนั้น[ 6 ]ลักษณะเด่นของพฤติกรรมอัตโนมัติ ได้แก่ ประสิทธิภาพ การขาดความตระหนัก การขาดเจตนา และการควบคุมไม่ได้[ 7 ]
ประวัติศาสตร์
คำว่า habit มาจากคำภาษาละตินhabereซึ่งแปลว่า "มี ประกอบด้วย" และhabitusซึ่งแปลว่า "สภาพหรือสภาพความเป็นอยู่" นอกจากนี้ยังมาจากคำภาษาฝรั่งเศสhabit ( ออกเสียงว่า [abi] ) ซึ่งแปลว่าเสื้อผ้า[ 8 ]ในศตวรรษที่ 13 CEคำว่า habit หมายความถึงเสื้อผ้าเท่านั้น ความหมายต่อมาได้พัฒนาไปสู่การใช้คำนี้ทั่วไป ซึ่งก็คือ "รูปแบบพฤติกรรมที่ได้มา" [ 8 ]
ในปี 1890 วิลเลียม เจมส์นักปรัชญาและนักจิตวิทยาผู้บุกเบิก ได้กล่าวถึงเรื่องนิสัยในหนังสือของเขาชื่อThe Principles of Psychologyเจมส์มองว่านิสัยเป็นแนวโน้มตามธรรมชาติในการดำเนินชีวิต สำหรับเขาแล้ว “สิ่งมีชีวิต... คือมัดของนิสัย” และนิสัยที่ “มีแนวโน้มโดยกำเนิด” เรียกว่าสัญชาตญาณ[ 9 ]เจมส์ยังอธิบายด้วยว่านิสัยสามารถควบคุมชีวิตของเราได้อย่างไร เขากล่าวว่า “ลำดับการกระทำทางจิตที่เกิดขึ้นซ้ำๆ กันบ่อยๆ มักจะดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นเราจึงพบว่าตัวเองถูกกระตุ้นโดยอัตโนมัติให้คิด รู้สึก หรือทำสิ่งที่เราเคยชินมาก่อนในการคิด รู้สึก หรือทำ ในสถานการณ์เดียวกัน โดยไม่มีจุดประสงค์ที่ตั้งขึ้นอย่างมีสติ หรือคาดหวังผลลัพธ์ใดๆ” [ 9 ]
นิสัยมีบทบาทสำคัญต่อปรากฏการณ์วิทยาของนักปรัชญาชาวฝรั่งเศสMaurice Merleau-Pontyสำหรับ Merleau-Ponty นิสัยคือรูปแบบหนึ่งของจิตสำนึกที่เป็นรูปธรรม[ 10 ]
การก่อตัว
การสร้างนิสัยคือกระบวนการที่พฤติกรรมหนึ่งๆ กลายเป็นอัตโนมัติหรือเป็นนิสัยโดยการทำซ้ำๆ เป็นประจำ กระบวนการนี้จำลองเป็นการเพิ่มขึ้นของความเป็นอัตโนมัติตามจำนวนครั้งที่ทำซ้ำ จนถึงจุดสิ้นสุด[ 11 ] [ 12 ]กระบวนการสร้างนิสัยนี้อาจดำเนินไปอย่างช้าๆ Lally และคณะพบว่าเวลาเฉลี่ยที่ผู้เข้าร่วมจะไปถึงจุดสิ้นสุดของความเป็นอัตโนมัติคือ 66 วัน โดยมีช่วงเวลาตั้งแต่ 18–254 วัน[ 12 ]
การสร้างนิสัยมีองค์ประกอบหลักสี่ประการ ได้แก่ สัญญาณจากบริบท ความอยาก การทำซ้ำพฤติกรรม และรางวัล[ 13 ]สัญญาณจากบริบทอาจเป็นการกระทำก่อนหน้า เวลาของวัน สถานที่ หรือสิ่งใดก็ตามที่กระตุ้นพฤติกรรมนิสัย ซึ่งอาจเป็นสิ่งใดก็ได้ที่เชื่อมโยงกับนิสัยนั้น และพฤติกรรมนิสัยจะเริ่มขึ้นโดยอัตโนมัติ สัญญาณดังกล่าวจะนำไปสู่ความอยากหรือความปรารถนา ความอยากเป็นแรงผลักดันเบื้องหลังนิสัย คุณไม่ได้โหยหาพฤติกรรมนั้นเอง แต่คุณโหยหาผลลัพธ์ที่คุณเชื่อว่าจะนำมาให้[ 14 ]พฤติกรรมคือพฤติกรรมจริงที่บุคคลแสดงออกมา และรางวัล เช่น ความรู้สึกเชิงบวก จะเสริมสร้าง "วงจรนิสัย" [ 15 ]นิสัยอาจถูกกระตุ้นในช่วงแรกด้วยเป้าหมาย แต่เมื่อเวลาผ่านไป เป้าหมายนั้นก็มีความจำเป็นน้อยลง และนิสัยก็จะกลายเป็นอัตโนมัติมากขึ้น พบว่ารางวัลที่ไม่แน่นอนหรือไม่แน่นอนนั้นมีประสิทธิภาพอย่างยิ่งในการส่งเสริมการเรียนรู้พฤติกรรม[ 16 ]
เครื่องมือดิจิทัลหลากหลายประเภท เช่น แอปออนไลน์หรือมือถือ ช่วยสนับสนุนการสร้างนิสัย ตัวอย่างเช่นHabiticaใช้การเล่นเกมโดยนำกลยุทธ์ที่พบในวิดีโอเกมมาใช้กับงานในชีวิตจริงโดยเพิ่มรางวัล เช่น ประสบการณ์และทอง[ 17 ]อย่างไรก็ตาม การตรวจสอบเครื่องมือดังกล่าวชี้ให้เห็นว่าเครื่องมือส่วนใหญ่ได้รับการออกแบบมาไม่ดีเมื่อเทียบกับทฤษฎีและไม่รองรับการพัฒนาการทำงานอัตโนมัติ[ 18 ]
พฤติกรรมการซื้อของมักจะเปลี่ยนแปลงได้ง่ายในช่วง "ช่วงเวลาสำคัญในชีวิต" เช่น การสำเร็จการศึกษา การแต่งงาน การเกิดของลูกคนแรก การย้ายบ้านใหม่ และการหย่าร้าง ร้านค้าบางแห่งใช้ข้อมูลการซื้อเพื่อพยายามตรวจจับเหตุการณ์เหล่านี้และใช้ประโยชน์จากโอกาสทางการตลาด[ 19 ]
นิสัยบางอย่างเรียกว่า "นิสัยหลัก" และนิสัยเหล่านี้มีอิทธิพลต่อการสร้างนิสัยอื่นๆ ตัวอย่างเช่น การระบุตัวตนว่าเป็นประเภทของบุคคลที่ดูแลร่างกายและมีนิสัยในการออกกำลังกายเป็นประจำอาจส่งผลต่อการกินอาหารที่ดีขึ้นและใช้บัตรเครดิตน้อยลง ในธุรกิจ ความปลอดภัยอาจเป็นนิสัยหลักที่ส่งผลต่อนิสัยอื่นๆ ที่ส่งผลให้มีประสิทธิผลมากขึ้น[ 19 ]
การศึกษาเมื่อเร็วๆ นี้โดย Adriaanse และคณะพบว่านิสัยช่วยเชื่อมโยงความสัมพันธ์ระหว่างการควบคุมตนเองและการบริโภคอาหารว่างที่ไม่ดีต่อสุขภาพ[ 20 ]ผลการศึกษาแสดงให้เห็นเชิงประจักษ์ว่าการควบคุมตนเองในระดับสูงอาจส่งผลต่อการสร้างนิสัยและส่งผลต่อพฤติกรรมในที่สุด
เป้าหมาย
อินเทอร์เฟซหรือปฏิสัมพันธ์ระหว่างนิสัยกับเป้าหมายถูกจำกัดด้วยลักษณะเฉพาะที่นิสัยถูกเรียนรู้และแสดงออกมาในหน่วยความจำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งนิสัยพื้นฐานของการเรียนรู้เชิงเชื่อมโยงนั้นมีลักษณะเฉพาะคือการสะสมข้อมูลอย่างช้าๆ และเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเวลาผ่านไปใน หน่วยความ จำเชิงกระบวนการ[ 6 ]นิสัยสามารถให้ประโยชน์หรือทำร้ายเป้าหมายที่บุคคลกำหนดไว้สำหรับตนเองได้
เป้าหมายชี้นำนิสัยโดยให้แรงจูงใจในการตอบสนองซ้ำตามผลลัพธ์เริ่มต้น ในแง่นี้ นิสัยมักเป็นร่องรอยของการแสวงหาเป้าหมายในอดีต[ 6 ]แม้ว่าเมื่อนิสัยบังคับให้ทำบางอย่าง แต่เป้าหมายที่มีสติผลักดันให้ทำอีกอย่างหนึ่ง บริบทที่ขัดแย้งก็เกิดขึ้น[ 21 ]เมื่อนิสัยมีอำนาจเหนือเป้าหมายที่มีสติ ข้อผิดพลาดในการจับภาพก็เกิดขึ้น
การทำนายพฤติกรรมยังมาจากเป้าหมาย การทำนายพฤติกรรมเป็นการยอมรับถึงความเป็นไปได้ที่นิสัยจะก่อตัวขึ้น แต่เพื่อที่จะสร้างนิสัยนั้นได้ เป้าหมายจะต้องเกิดขึ้นก่อน อิทธิพลของเป้าหมายที่มีต่อนิสัยเป็นสิ่งที่ทำให้นิสัยแตกต่างจากกระบวนการอัตโนมัติอื่นๆ ในจิตใจ[ 22 ]
ความกังวลใจ
นิสัยบางอย่างเป็น นิสัยที่เกิด จากความกังวลเช่น การกัดเล็บ พูดติดขัด สูดจมูกและโขกหัว นิสัยเหล่านี้คืออาการของภาวะทางอารมณ์และภาวะของความวิตกกังวล ความไม่มั่นคง ความรู้สึกด้อยค่า และความตึงเครียด นิสัยเหล่านี้มักก่อตัวขึ้นในช่วงอายุน้อย และอาจเกิดจากความต้องการความสนใจ เมื่อพยายามเอาชนะนิสัยที่เกิดจากความกังวล สิ่งสำคัญคือการแก้ไขสาเหตุของความกังวลมากกว่าอาการซึ่งเป็นนิสัยนั้นเอง[ 23 ]ความวิตกกังวลเป็นความผิดปกติที่มีลักษณะเป็นความกังวลที่มากเกินไปและไม่คาดคิด ซึ่งส่งผลกระทบเชิงลบต่อชีวิตประจำวันและกิจวัตรประจำวันของบุคคล[ 24 ]
นิสัยที่ไม่พึงประสงค์
นิสัยที่ไม่ดีคือรูปแบบพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ ตัวอย่างทั่วไปของนิสัยส่วนบุคคล ได้แก่การผัดวันประกันพรุ่งการกระสับกระส่ายการใช้จ่ายเกินตัวและการกัดเล็บ[ 25 ]ยิ่งเราตระหนักถึงนิสัยที่ไม่ดีเหล่านี้ได้เร็วเท่าไร การแก้ไขก็จะง่ายขึ้นเท่านั้น[ 26 ]แทนที่จะพยายามกำจัดนิสัยที่ไม่ดีเพียงอย่างเดียว อาจมีประโยชน์มากกว่าหากพยายามแทนที่ด้วยกลไกการรับมือที่ดีต่อสุขภาพ[ 27 ]นิสัยที่ไม่พึงประสงค์อาจเกิดขึ้นได้ในระดับชุมชน เช่น มีพฤติกรรมผู้บริโภค ที่เหมือนกันหลาย อย่าง
ความตั้งใจและความตั้งใจ
ปัจจัยสำคัญในการแยกแยะระหว่างนิสัยที่ไม่ดีกับการเสพติดหรือโรคทางจิตคือความมุ่งมั่นหากบุคคลสามารถควบคุมพฤติกรรมได้อย่างง่ายดาย นั่นก็ถือเป็นนิสัย[ 28 ] ความตั้งใจที่จะนำไปปฏิบัติสามารถเอาชนะผลเชิงลบของนิสัยที่ไม่ดีได้ แต่ดูเหมือนว่าจะมีผลโดยระงับนิสัยเหล่านั้นชั่วคราวแทนที่จะกำจัดมันไป[ 29 ]
การกำจัด
มีเทคนิคมากมายในการขจัดนิสัยที่ไม่ดีที่เกิดขึ้นแล้ว เช่นการถอนตัวเสริมแรง : การระบุและขจัดปัจจัยที่กระตุ้นและเสริมสร้างนิสัย[ 30 ] ดูเหมือนว่า แกนกลางฐานจะจดจำบริบทที่กระตุ้นนิสัย และสามารถฟื้นนิสัยได้หากสิ่งกระตุ้นเกิดขึ้นอีกครั้ง[ 31 ]การขจัดนิสัยจะยากขึ้นตามอายุ เนื่องจากการทำซ้ำๆ จะเสริมสร้างนิสัยสะสมตลอดช่วงชีวิต[ 26 ] ตามที่ Charles Duhiggกล่าวไว้มีวงจรที่ประกอบด้วยสัญญาณ กิจวัตร และรางวัลสำหรับทุกนิสัย ตัวอย่างของวงจรนิสัย ได้แก่ รายการทีวีจบ (สัญญาณ) ไปที่ตู้เย็น (กิจวัตร) กินขนม (รางวัล) กุญแจสำคัญในการเปลี่ยนนิสัยคือการระบุสัญญาณและปรับเปลี่ยนกิจวัตรและรางวัล[ 32 ]
ดูเพิ่มเติม
- แนวทางการปรับเปลี่ยนนิสัย
- พฤติกรรมที่มีองค์ประกอบตามนิสัย
อ้างอิง
- -
- บัตเลอร์, จิลเลียน; โฮป, โทนี่; เกรย์, นิค (2018) [1995]. การจัดการจิตใจของคุณ: คู่มือการออกกำลังกายทางจิต (ฉบับที่ 3) สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด
- " คำจำกัดความของนิสัย " พจนานุกรม Merriam-Webster สืบค้นเมื่อ 29สิงหาคม2551
- " คำจำกัดความของการสร้างความเคยชิน " พจนานุกรม Merriam-Webster สืบค้นเมื่อ29สิงหาคม2551
- ^ Andrews, BR (1903). "นิสัย". วารสารจิตวิทยาอเมริกัน . 14 (2): 121– 49. doi : 10.2307/1412711 . ISSN 0002-9556 . JSTOR 1412711 .
- -
- " คำจำกัดความของการสร้างความเคยชิน " พจนานุกรม Merriam-Webster สืบค้นเมื่อ29สิงหาคม2551
- "การสร้างความเคยชิน" . พฤติกรรมสัตว์ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 29 สิงหาคม 2551 .
- ^ Wood, Wendy; Quinn, Jeffrey M.; Kashy, Deborah A. (2002). "นิสัยในชีวิตประจำวัน: ความคิด อารมณ์ และการกระทำ". วารสารบุคลิกภาพและจิตวิทยาสังคม . 83 (6). สมาคมจิตวิทยาอเมริกัน (APA): 1281– 1297. doi : 10.1037/0022-3514.83.6.1281 . ISSN 1939-1315 . PMID 12500811 .
- ^ Rosenthal, Norman. "Habit Formation" . Psychology Today . สืบค้นเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2011 .
- -ก ข ค วูด, เวนดี้; นีล, เดวิด ที. (2007). "มุมมองใหม่เกี่ยวกับนิสัยและอินเทอร์เฟซนิสัย-เป้าหมาย"Psychological Review.114(4). สมาคมจิตวิทยาอเมริกัน (APA):843–863.doi:10.1037/0033-295x.114.4.843.ISSN1939-1471.PMID17907866.S2CID7468475.
- ^ Bargh, JA (1994). "The 4 horsemen of automaticity: Awareness, intention, efficiency, and control in social cognition". ใน Wyer, RS; Srull, TK (eds.). Handbook of social cognition . Vol. 1: Basic processes. Hove: Lawrence Erlbaum Associates Publishers. หน้า 1– 40.
- -ก ข "คำจำกัดความของนิสัย "พจนานุกรม Merriam-Websterสืบค้นเมื่อ 29สิงหาคม2551
- -ก ข เจมส์, วิลเลียม.หลักการทางจิตวิทยา . โปรเจกต์กูเทนเบิร์ก. สืบค้นเมื่อ 2021-07-07 .
- ^ Moya, Patricia (25 กรกฎาคม 2014). "นิสัยและการนำไปใช้ใน Merleau-Ponty" . พรมแดนในประสาทวิทยาของมนุษย์ . 8 . doi : 10.3389/fnhum.2014.00542 . ISSN 1662-5161 . PMC 4110438 . PMID 25120448 .
- -
- Hull, CL (1943). หลักการของพฤติกรรม: บทนำสู่ทฤษฎีพฤติกรรม . นิวยอร์ก: Appleton-Century-Crofts
- Hull, CL (1951). Essentials of behavior . เวสต์พอร์ต, คอนเนตทิคัต: Greenwood Press
- -a b Lally, Phillippa; van Jaarsveld, Cornelia HM; Potts, Henry WW; Wardle, Jane (2009). "นิสัยเกิดขึ้นได้อย่างไร: การสร้างแบบจำลองการสร้างนิสัยในโลกแห่งความเป็นจริง"European Journal of Social Psychology.40(6). Wiley:998–1009.doi:10.1002/ejsp.674.hdl: 10400.12/3364 .ISSN0046-2772.S2CID15466675.
- ^ Wood, Wendy; Neal, David T. (2016). "สุขภาพดีผ่านนิสัย: การแทรกแซงเพื่อเริ่มต้นและรักษาการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเพื่อสุขภาพ" Behavioral Science & Policy . 2 (1). Project MUSE: 71– 83. doi : 10.1353/bsp.2016.0008 . ISSN 2379-4615 . S2CID 78117192 .
- ^ Duhigg, C. (2012). พลังแห่งนิสัย: เหตุใดเราจึงทำสิ่งที่เราทำในชีวิตและธุรกิจ (หน้า 1-60) สำนักพิมพ์ Random House
- ^ Duhigg, Charles. "นิสัย: วิธีการสร้างและวิธีเลิกนิสัย" . NPR Fresh Air PodCast . NPR . สืบค้นเมื่อ16 มกราคม 2021 .
- ^ วูด, เวนดี้; รึงเกอร์, เดนนิส (2016). "จิตวิทยาของนิสัย" . วารสารจิตวิทยาประจำปี . 67 : 289– 314. doi : 10.1146/annurev-psych-122414-033417 . PMID 26361052 . S2CID 8821136 .
- ^ Deterding, Sebastian; Sicart, Miguel; Nacke, Lennart; O'Hara, Kenton; Dixon, Dan (7 พฤษภาคม 2011). "Gamification. การใช้องค์ประกอบการออกแบบเกมในบริบทที่ไม่ใช่เกม" CHI '11 Extended Abstracts on Human Factors in Computing Systems . นครนิวยอร์ก รัฐนิวยอร์ก: ACM. หน้า 2425– 2428 doi : 10.1145/1979742.1979575 . ISBN 9781450302685-
- -
- Stawarz, K.; Cox, AL ; Blandford, A. (2014). "อย่าลืมยาของคุณ!: ออกแบบแอปเตือนทานยาที่มีประสิทธิภาพซึ่งรองรับกิจวัตรประจำวันของผู้ใช้" CHI '14: Proceedings of the SIGCHI Conference on Human Factors in Computing Systems (ภาษาอังกฤษและภาษาอังกฤษ): 2269– 2278 doi : 10.1145/2556288.2557079 . Wikidata Q61929041 .
- Stawarz, Katarzyna; Cox, Anna L. ; Blandford, Ann (18 เมษายน 2015). "Beyond Self-Tracking and Reminders". Proceedings of the 33rd Annual ACM Conference on Human Factors in Computing Systems .นครนิวยอร์ก รัฐนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา: ACM. หน้า 2653– 2662 doi : 10.1145/2702123.2702230 ISBN 978-1-4503-3145-6-
- -ก ข “นิสัย ชีวิต และธุรกิจ – คิด”.Kera. 2012-03-14.
- ↑ เอเดรียนเซ, มารีเก เอ.; โครส ชั้น ม.; กิลบาร์ต, มาร์ลีน; ริดเดอร์, เดอ; ดี, เดนิส ที. (2014) "การยับยั้งชั่งใจ: นิสัยเป็นสื่อกลางในความสัมพันธ์ระหว่างการควบคุมตนเองกับการบริโภคของว่างที่ไม่ดีต่อสุขภาพ " พรมแดนในด้านจิตวิทยา . 5 : 444. ดอย : 10.3389/ fpsyg.2014.00444 ISSN 1664-1078 PMC 4032877 . PMID24904463 .
- ^ Schacter; Gilbert; Wegner (2011). จิตวิทยา (ฉบับที่ 2). นิวยอร์ก: Worth Publishers.
- ^ Neal, D.; Wood, W.; Labrecque, J.; Lally, P. (2011). "นิสัยชี้นำพฤติกรรมได้อย่างไร? การรับรู้และการกระตุ้นนิสัยที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตประจำวัน" (PDF) . Journal of Experimental Social Psychology . 48 (2): 492– 498. doi : 10.1016/j.jesp.2011.10.011 . S2CID 11205337 .
- ^ Payne, Arthur Frank (1 เมษายน 1939). "จิตวิทยาของนิสัยประสาท". American Journal of Orthodontics and Oral Surgery . 25 (4): 324– 29. doi : 10.1016/S0096-6347(39)90328-5 .
- ^ "โรควิตกกังวล - CMHA National" . CMHA National . สืบค้นเมื่อ2018-02-08 .
- ^ Suzanne LeVert, Gary R. McClain (2001). คู่มือสำหรับคนโง่ในการเลิกนิสัยแย่ๆ . Alpha Books. ISBN 978-0-02-863986-4-
- -ก ข เม อร์ด็อก, แคทเธอรีน (เมษายน–พฤษภาคม 1919)."จิตวิทยาของนิสัย"(PDF).วารสารการพยาบาลอเมริกัน.19(7 & 8):503–506,597–600.doi:10.2307/3406067.JSTOR3405395.
- ^ เคลียร์, เจมส์ (13 พฤษภาคม 2013). "วิธีเลิกนิสัยแย่ๆ (และแทนที่ด้วยนิสัยดีๆ)" . เจมส์ เคลียร์. สืบค้นเมื่อ 8 กุมภาพันธ์ 2018 .
- ^ Valverde, Mariana (1998). "โรคหรือนิสัย? โรคพิษสุราเรื้อรังและการใช้เสรีภาพ" . โรคแห่งเจตจำนง: แอลกอฮอล์และปัญหาของเสรีภาพ . สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ISBN 978-0-521-64469-3-
- ^ Bas Verplanken, Suzanne Faes (21 มิ.ย. 1999). "เจตนาดี นิสัยไม่ดี และผลของการสร้างเจตนาปฏิบัติในการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพ" . European Journal of Social Psychology . 29 ( 5– 6): 591– 604. doi : 10.1002/(SICI)1099-0992(199908/09)29:5/6<591::AID-EJSP948>3.0.CO;2-H . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อวันที่ 5 มกราคม 2013
- ^ เฮอร์เบิร์ต เฟนสเตอร์ไฮม์, ฌอง แบร์ (1975). อย่าพูดว่าใช่เมื่อคุณต้องการพูดว่าไม่เดลล์ISBN 978-0-440-15413-6-
- ^ "MIT อธิบายว่าทำไมนิสัยไม่ดีจึงเลิกได้ยาก" . CNET . CBS Interactive
- ^ Duhigg, Charles (2012). "How Habits Work" . The Power of Habit . Random House. Appendix.
อ่านเพิ่มเติม
- เจมส์, วิลเลียม (2014). อัลเลน, เจมส์ สโลน (บรรณาธิการ). วิลเลียม เจมส์ เกี่ยวกับนิสัย ความตั้งใจ ความจริง และความหมายของชีวิตสำนักพิมพ์เฟรเดอริก ซี. เบลISBN 978-1-929490-45-5-
- วูด, เวนดี้ (2019). นิสัยดี นิสัยไม่ดี: วิทยาศาสตร์แห่งการสร้างการเปลี่ยนแปลงเชิงบวกที่ยั่งยืนฟาร์ราร์, สเตราส์ และจิรูซ์ISBN 978-1250159076-
ลิงค์ภายนอก
- Angell, James Rowland; Moore, Addison W. (1896). "การศึกษาวิจัยจากห้องปฏิบัติการจิตวิทยาของมหาวิทยาลัยชิคาโก: 1. เวลาตอบสนอง: การศึกษาวิจัยด้านความสนใจและนิสัย" Psychological Review . 3 (3): 245– 258. doi : 10.1037/h0069918 .
- . . 1914
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น