## คดีฆาตกรรมและการตามล่าสุดในกรุงเทพฯ 

ฉากภายนอก: กรุงเทพ กลางคืน

โจรชื่อ "จอห์นนี่" พบกับพี่ชาย "ปีเตอร์" หลังจากหลบหนีกลุ่มมาเฟีย  

ฉากภายใน: โรงพัก

ตำรวจชั้นผู้ใหญ่"นายธนัญชัย" พร้อมทีมงาน "เดลเก็ตติ" และ "สแตนตัน" ได้รับมอบหมายจากสมาชิกสภานิติบัญญัติให้ดูแลจอห์นนี่ในช่วงสุดสัปดาห์ เพื่อเป็นพยานในคดีอาชญากรรมในวันจันทร์ พวกเขาได้รับแจ้งว่าจอห์นนี่พักอยู่ที่โรงแรมริมแม่น้ำเจ้าพระยา

ฉากภายใน: ห้องพักของจอห์นนี่(ในโรงแรม)

 นาฬิกาแสดงเวลา 01.00 น. ในขณะที่ "สแตนตัน" กำลังโทรหา "นายธนัญชัย" เพื่อแจ้งว่า สมาชิกสภานิติบัญญัติและเพื่อนของท่านต้องการขึ้นไปเยี่ยมจอห์นนี่ ประตูห้องพักเปิดออกอย่างไม่คาดฝัน สองคนร้ายพร้อมอาวุธยิง "สแตนตัน" ที่ขาและ "จอห์นนี่" ที่อก 

ฉากภายนอก: โรงแรมที่จอห์นนี่พักอยู่ เช้ามืด

สมาชิกสภานิติบัญญัติกล่าวหาตำรวจว่าเป็นผู้รับผิดชอบต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หลังจากจอห์นนี่เสียชีวิตในโรงพยาบาล "นายธนัญชัย" ส่งศพไปยังโรงพยาบาลในฐานะคนไร้ชื่อ เพื่อให้การสอบสวนดำเนินต่อไป **การสืบสวนเพิ่มเติม:** แหล่งข่าวรายงานว่า จอห์นนี่มาอยู่ที่กรุงเทพฯ เพราะขโมยเงินจำนวนมากจากกลุ่มมาเฟีย "นายธนัญชัย" ยังค้นพบการโทรศัพท์ระหว่างประเทศไปยังโรงแรมแห่งหนึ่งในนครปฐม  

ฉากต่อเนื่อง

ขณะธนัญชัยขับรถ"ฟอร์ด มัสแตง" "นายธนัญชัย" สังเกตเห็นรถ "โดจ์ ชาร์เจอร์" ตามหลังอยู่ เขาหลบหนีผู้ติดตามและตามล่าคนร้าย **การปะทะ:** การไล่ล่าดำเนินไปทั่วเมืองจนสิ้นสุดที่การระเบิดในย่านพระราม 9 เมื่อ "โดจ์ ชาร์เจอร์" ชนปั๊มน้ำมัน คนร้ายทั้งสองเสียชีวิต  

ฉากถายใน: โรงพัก

หัวหน้าตำรวจ"นายสมศักดิ์" พบกับ "นายธนัญชัย" และ "เดลเก็ตติ" สมาชิกสภานิติบัญญัติพร้อมด้วยหัวหน้าตำรวจ "นายสมเจตน์" สอบถามเรื่องราวเกี่ยวกับ จอห์นนี่ "นายสมศักดิ์"  "นายธนัญชัย" มีโอกาสสอบสวนต่อไป **การติดตามล่าสุด:** 

ฉากภายใน: ห้องของสุภาวดี

"นายธนัญชัย" ได้รับความช่วยเหลือจากแฟนสาวสถาปนิก "นางสาวสุภาวดี" พวกเขากำลังค้นหาหญิงสาวที่ถูกฆาตกรรมอย่างร้ายกาจในห้องพักของเธอ **การค้นพบ:** ในกระเป๋าของเหยื่อ พบเอกสารแนะนำการท่องเที่ยวกรุงโรมและเช็คเดินทางที่ออกเป็นชื่อ "อัลเบิร์ต และดอโรธี เรนิค" "นายธนัญชัย" ร้องขอหนังสือเดินทางจากกรุงเทพฯ **การเปิดเผยความจริง:** หนังสือเดินทางมาถึง ปรากฎว่า สมาชิกสภานิติบัญญัติ ได้ส่ง "นายธนัญชัย" มาปกป้องตัวปลอม "อัลเบิร์ต เรนิค" ตัวแทนจำหน่ายรถมือสองจากกรุงเทพฯ ในขณะที่ภรรยา "ดอโรธี" พักอยู่ที่นครปฐม "นายธนัญชัย" ตระหนักว่าจอห์นนี่ใช้ "อัลเบิร์ต" เป็นตัวล่อเพื่อหลบหนีออกจากประเทศในวันอาทิตย์ **การไล่ล่าสุดท้าย:** "นายธนัญชัย" และ "เดลเก็ตติ" เฝ้าดูประตูกรุงเทพฯ แต่ "นายธนัญชัย" ตระหนักว่าจอห์นนี่จริง ๆ อาจเปลี่ยนไปขึ้นเครื่องบินไปลอนดอนก่อนกำหนด "นายธนัญชัย" ตามล่าจอห์นนี่กลับไปยังอาคารผู้โดยสารที่แออัด จอห์นนี่ยิงเจ้าหน้าที่ตำรวจเสียชีวิต ก่อนถูกยิงเสียชีวิตโดย "นายธนัญชัย" **บทสรุป:** "นายธนัญชัย" กลับบ้านเพื่อพบกับ "นางสาวสุภาวดี" นอนหลับอยู่บนเตียงของเขา เธอได้เลือกที่จะอยู่กับเขาตลอดไป 

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย **บทนำ:** กรุงเทพฯ คืนวันศุกร์ที่เต็มไปด้วยความเคลื่อนไหว แต่ซ่อนเงาของอันตราย "จอห์นนี่" โจรผู้มีชื่อเสียง ต้องหลบหนีกลุ่มมาเฟียที่ไล่ล่าอย่างเอาจริงเอาจัง พี่ชายของเขา "ปีเตอร์" คอยค้ำชู ตำรวจชั้นผู้ใหญ่ "นายธนัญชัย" พร้อมทีมงาน "เดลเก็ตติ" และ "สแตนตัน" ได้รับภารกิจจากสมาชิกสภานิติบัญญัติ เพื่อดูแลจอห์นนี่ในช่วงสุดสัปดาห์ การคุ้มครองนี้ เพื่อให้จอห์นนี่มาเป็นพยานหลักฐานในคดีสำคัญในวันจันทร์ พวกเขาได้รับแจ้งว่าจอห์นนี่พักอยู่ที่โรงแรมหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา การตามล่าเริ่มขึ้น… **ความวุ่นวายในยามวิกาล:** เวลา 01.00 น. ของวันอาทิตย์ ความสงบสุขถูกทำลายทันที "สแตนตัน" กำลังโทรหา "นายธนัญชัย" เพื่อแจ้งว่า มีสมาชิกสภานิติบัญญัติและบุคคลสำคัญต้องการเยี่ยมจอห์นนี่ ประตูห้องพักเปิดออกอย่างไม่คาดฝัน และสองผู้โจมตีปรากฏกาย พร้อมอาวุธปืน พวกเขาสังหาร "สแตนตัน" และ "จอห์นนี่" เหตุการณ์นี้ทำให้เกิดความตกใจและสงสัย **การสืบสวนที่ยากลำบาก:** สมาชิกสภานิติบัญญัติกล่าวหาตำรวจว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตของจอห์นนี่ "นายธนัญชัย" ส่งศพไปยังโรงพยาบาลศพในฐานะคนไร้ชื่อ เพื่อให้การสอบสวนดำเนินไปอย่างเรียบร้อย การสืบสวนเริ่มค้นหาความจริงอย่างละเอียดถี่ถ้วน **การตามล่าข้ามเขต:** แหล่งข่าวรายงานว่า จอห์นนี่มาอยู่ที่กรุงเทพฯ เพื่อหลบหนีกลุ่มมาเฟียและมีการขโมยเงินจำนวนมหาศาล "นายธนัญชัย" พบการติดต่อทางโทรศัพท์ระหว่างประเทศไปยังโรงแรมแห่งหนึ่งในนครปฐม มีการเชื่อมโยงที่ชัดเจนชี้ไปที่การกระทำลับๆ **การไล่ล่าที่ดุเดือด:** ขณะ "นายธนัญชัย" กำลังขับรถ "ฟอร์ด มัสแตง" เขาสังเกตเห็นรถ "โดจ์ ชาร์เจอร์" ตามหลังอย่างใกล้ชิด การไล่ล่าดุเดือดเกิดขึ้นบนท้องถนนกรุงเทพฯ การหลบหนีและการตามล่าดำเนินไปอย่างตึงเครียด จนสิ้นสุดที่ย่านพระราม 9 รถ "โดจ์ ชาร์เจอร์" พุ่งชนปั๊มน้ำมันอย่างแรง คนร้ายทั้งสองเสียชีวิต **ความพยายามในการปิดบัง:** หัวหน้าตำรวจ "นายสมศักดิ์" พบกับ "นายธนัญชัย" และ "เดลเก็ตติ" มีคำสั่งศาลในการสอบถามสมาชิกสภานิติบัญญัติเกี่ยวกับจอห์นนี่ แต่ "นายสมศักดิ์" ไม่ยอมดำเนินการในวันอาทิตย์ ทำให้ "นายธนัญชัย" ยังมีอิสระในการสืบสวน **การค้นพบความลับจากหญิงสาว:** "นายธนัญชัย" ได้รับความช่วยเหลือจากแฟนสาวสถาปนิก "นางสาวสุภาวดี" ในการสืบสวนคดีฆาตกรรมหญิงสาวคนหนึ่งในห้องพัก ในกระเป๋าของเหยื่อ พบเอกสารแนะนำการท่องเที่ยวกรุงโรมและเช็คเดินทางที่ออกเป็นชื่อ "อัลเบิร์ต และดอโรธี เรนิค" "นายธนัญชัย" ร้องขอหนังสือเดินทางจากกรุงเทพฯ **การเปิดเผยความจริงที่น่าตกตะลึง:** เมื่อหนังสือเดินทางมาถึง ความจริงที่น่าตกตะลึงปรากฏ สมาชิกสภานิติบัญญัติส่ง "นายธนัญชัย" มาปกป้อง "อัลเบิร์ต เรนิค" ตัวแทนจำหน่ายรถมือสองจากกรุงเทพฯ ขณะที่ภรรยา "ดอโรธี" พักอยู่ที่นครปฐม "นายธนัญชัย" ตระหนักว่า จอห์นนี่ได้ใช้ "อัลเบิร์ต" เป็นตัวตลกเพื่อหลบหนีออกจากประเทศในวันอาทิตย์ **การตามล่าสุดท้าย:** "นายธนัญชัย" และ "เดลเก็ตติ" ติดตามหาจอห์นนี่ที่ประตูกรุงเทพฯ แต่พบว่า เขาได้ขึ้นเครื่องบินไปลอนดอนไปแล้ว "นายธนัญชัย" ตามล่าจอห์นนี่กลับไปยังอาคารผู้โดยสารที่แออัด การปะทะกันเกิดขึ้น จอห์นนี่ยิงเจ้าหน้าที่ตำรวจเสียชีวิต ก่อนถูกยิงเสียชีวิตโดย "นายธนัญชัย" **บทสรุป:** "นายธนัญชัย" กลับบ้านพบ "นางสาวสุภาวดี" นอนหลับอยู่บนเตียงของเขา เธอได้เลือกที่จะอยู่กับเขาตลอดไป **หมายเหตุ:** บทความนี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง **(ต่อจากนี้ สามารถเขียนบทภาพยนตร์ต่อได้ตามจินตนาการของคุณ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ) **บทนำ (ต่อจากตอนที่แล้ว):** เสียงปืนดังก้องสะท้อนไปทั่วอาคารผู้โดยสาร ณ สนามบินสุวรรณภูมิ นายธนัญชัยยืนตะกายหายใจหอบถี่ ร่างของจอห์นนี่นอนแน่นิ่งอยู่ข้างๆ ร่างของเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ล้มลง ภารกิจของนายธนัญชัยยังไม่สิ้นสุด จอห์นนี่หลบหนีไปได้ แต่ชีวิตของเจ้าหน้าที่ตำรวจอีกคนหนึ่งได้พรากไปแล้ว ความโกรธและความแค้นเริ่มลุกโชน นายธนัญชัยต้องตามล่าหาจอห์นนี่ให้ได้ ไม่ว่าจะต้องเสียสละอะไร **การล่าสัตว์ในโลกไซเบอร์:** นายธนัญชัยและเดลเก็ตติเริ่มสืบหาข้อมูลทางออนไลน์ พวกเขาพบข้อมูลการเดินทางของจอห์นนี่จากกรุงเทพฯ สู่ประเทศอังกฤษ แต่การติดตามนั้นยากเย็น จอห์นนี่ปล่อยสัญญาณติดต่อบางส่วนผ่านแอพพลิเคชั่นสื่อสารลับ ข้อมูลที่หลุดรอดออกมานั้นเป็นเพียงเสี้ยวส่วนเล็กน้อย นายธนัญชัยต้องใช้ทักษะด้านการสืบสวนสมัยใหม่ เพื่อไขปริศนา เขาจึงขอความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่ฝ่ายไอที และติดต่อเจ้าหน้าที่จากสถานทูตไทยในลอนดอน **การติดตามไปยังดินแดนแห่งหมอกหนา:** ข้อมูลทางโทรศัพท์และการติดต่อบางส่วนชี้ไปยังอพาร์ทเม้นท์หรูในย่านใจกลางลอนดอน นายธนัญชัยและเดลเก็ตติ ต้องเดินทางไปยังลอนดอนโดยด่วน พวกเขาเข้าสู่โลกแห่งความลึกลับ ที่ต้องระมัดระวังในทุกย่างก้าว การติดตามล่าสุดของนายธนัญชัยถูกจำกัดด้วยกฎหมายและความซับซ้อนของระบบกฎหมายระหว่างประเทศ แต่เขาต้องพยายามอย่างเต็มที่ เพราะรู้ว่าจอห์นนี่อาจทำร้ายผู้อื่นในประเทศใหม่นี้ **การปะทะที่ดุเดือดในเมืองหลวงของอังกฤษ:** การสืบสวนนำพวกเขาไปสู่การปะทะกับทีมมือปืนของกลุ่มมาเฟีย การต่อสู้ดุเดือดเกิดขึ้นกลางเมืองลอนดอน การไล่ล่าที่ดุดันและเต็มไปด้วยอันตราย ทำให้พวกเขาต้องเอาตัวรอดจากมือปืนที่มีความเชี่ยวชาญ และต้องต่อสู้กับสถานการณ์ที่ท้าทายทุกนาที **การเปิดเผยความลับสุดท้าย:** การไล่ล่าสุดท้ายนำไปสู่การเปิดเผยความลับที่น่าตกตะลึง จอห์นนี่ไม่ใช่แค่โจรธรรมดา เขามีความเกี่ยวข้องกับการทำธุรกิจผิดกฎหมายและการก่อการร้าย ข้อมูลที่ได้รับบ่งบอกว่า จอห์นนี่ถูกส่งไปลอนดอนเพื่อเจรจาธุรกิจที่มืดมน และการตายของเจ้าหน้าที่ตำรวจในประเทศไทยเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นของการวางแผนที่ใหญ่กว่านั้น **การล่มสลายของแผนการชั่วร้าย:** นายธนัญชัยและเดลเก็ตติ ร่วมมือกับเจ้าหน้าที่ตำรวจอังกฤษ สามารถจับกุมจอห์นนี่ได้สำเร็จ แต่การสืบสวนยังไม่จบ การติดตามและปะทะกับกลุ่มมาเฟียยังคงดำเนินต่อไป พวกเขาพบว่ากลุ่มนี้วางแผนก่อเหตุร้ายแรงในประเทศไทย ข้อมูลนี้ทำให้เกิดความตื่นตัวในหมู่เจ้าหน้าที่ และนำไปสู่การปฏิบัติการที่รวดเร็วและมีประสิทธิภาพ **บทสรุป:** นายธนัญชัยกลับมาถึงกรุงเทพฯ ในฐานะฮีโร่ เขาได้กำจัดภัยคุกคามและปกป้องคนบริสุทธิ์ การเดินทางนี้สอนบทเรียนสำคัญให้เขา การสืบสวนที่ท้าทาย และการต้องต่อสู้กับความไม่แน่นอน เขาเลือกที่จะต่อสู้ เพื่อกฎหมาย ความยุติธรรม และเพื่อประชาชน **หมายเหตุ:** บทความนี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงตามจินตนาการของผู้เขียนต่อไป

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) **ฉากเปิด:** **(เสียงปืนดังก้องสะท้อนในสนามบินสุวรรณภูมิ ภาพสั่นไหว นายธนัญชัย หล่อเหลา แต่เต็มไปด้วยความเครียด ก้มมองร่างไร้วิญญาณของจอห์นนี่ และร่างของเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ล้มลง กล้องซูมเข้าที่สายตาคมกริบของธนัญชัย)** **ธนัญชัย (เสียงทุ้ม):** จอห์นนี่… เจ้าจะหนีไปไหนไกลเท่าไหร่ก็ตาม… ฉันจะตามหาให้เจอ ถึงขั้วโลกเหนือก็ตาม! **(เสียงเพลงประกอบแอ็คชั่นเร้าใจ)** **(ตัดไปฉากต่อ ภาพตัดต่อรวดเร็ว แสดงการสืบสวนในโลกไซเบอร์ ภาพกราฟิก ไฟกระพริบ ภาพจอคอมพิวเตอร์เต็มไปด้วยข้อมูล ธนัญชัยและเดลเก็ตติกำลังพิมพ์ข้อความ ดูหน้าจอคอมอย่างเข้มข้น)** **เดลเก็ตติ (เสียงสั่นเล็กน้อย):** มีเบาะแสบอกว่าเขาบินไปลอนดอน… แต่… สัญญาณหายไปไหนซะหมด **ธนัญชัย (เสียงมั่นใจ):** หายไปก็หาให้เจอ… สัญญาณสื่อสารลับ… ไอที! ช่วยเรา! **(ตัดไปฉากต่อ ภาพแสดงธนัญชัยคุยโทรศัพท์กับเจ้าหน้าที่ไอที และทางสถานทูตไทยในลอนดอน เสียงประกอบตื๊ดๆๆ ของการสื่อสารระหว่างประเทศ)** **ฉาก:** **(ภาพเร่งรีบไปยังลอนดอน ภาพอพาร์ทเม้นท์หรูที่ลอนดอน ธนัญชัยและเดลเก็ตติ สวมชุดลับๆ ย่องเงียบ เสียงประกอบที่ดูลึกลับ ท่อน่ากลัวมากขึ้น)** **ธนัญชัย:** เมืองที่เต็มไปด้วยหมอก… เต็มไปด้วยความลับ… และอันตรายซ่อนเร้น **(ตัดไปฉากต่อสู้กลางลอนดอน ธนัญชัยและเดลเก็ตติต่อสู้กับมือปืนกลุ่มมาเฟีย เสียงปืนดังสนั่น อุปกรณ์เทคโนโลยีล้ำสมัย แสดงทักษะการต่อสู้ของธนัญชัย เสียงประกอบแอ็คชั่นรุนแรง อย่างยิ่ง)** **(เสียงดนตรีเพิ่มความดราม่า)** **ฉาก:** **(ภาพตัดต่ออย่างรวดเร็ว แสดงการสืบสวนหาความจริง ธนัญชัยพบหลักฐานมากมาย ภาพจอคอมพ์แสดงข้อมูลเชื่อมโยงจอห์นนี่กับธุรกิจผิดกฎหมายและการก่อการร้าย ภาพนอนหลับในรถ)** **ธนัญชัย (เสียงหนักแน่น):** จอห์นนี่ไม่ใช่แค่คนธรรมดา… เขาเป็นส่วนหนึ่งของแผนการใหญ่กว่านั้น **(ตัดไปฉากสุดท้าย ธนัญชัยและเดลเก็ตติ ร่วมมือกับตำรวจอังกฤษ จับกุมจอห์นนี่ได้สำเร็จ ภาพกำลังจับกุม เสียงประกอบตื่นเต้น)** **ธนัญชัย (เสียงร้องตะโกน):** จับได้แล้ว! **(ฉากเปลี่ยนไปเป็นภาพชุมชนที่ปลอดภัย ธนัญชัยยืนมองท้องฟ้า ดวงตาสดใส เสียงดนตรีประกอบซอฟต์ อบอุ่น)** **(ภาพสุดท้าย ธนัญชัยกลับมาถึงประเทศไทย พร้อมกับรอยยิ้มและความภาคภูมิใจ มีเสียงเพลงธีมของภาพยนตร์)** **คำบรรยาย:** **บทสรุป:** นายธนัญชัย… ผู้พิทักษ์ความยุติธรรม… เขากำจัดภัยคุกคาม ปกป้องผู้บริสุทธิ์ และกลับสู่บ้านด้วยชัยชนะ… และการเริ่มต้นของการผจญภัยใหม่ **หมายเหตุ:** บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงตามจินตนาการของผู้เขียนต่อไป

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 2: ลอนดอนลับ **(เสียงเพลงประกอบแอ็คชั่นเร้าใจที่เพิ่มความตื่นเต้นขึ้นจากภาคแรก)** **(ฉากเปิด: ภาพธนัญชัยและเดลเก็ตติเดินทางด้วยความเร็วสูงบนรถไฟใต้ดินลอนดอน ภาพตัดต่อรวดเร็ว แสดงวิวเมืองที่สวยงาม แต่มีมุมมืดๆ ซ่อนอยู่)** **ธนัญชัย (เสียงทุ้ม):** ลอนดอน… เมืองแห่งความลับ… ฉันรู้สึกได้ถึงกลิ่นอายของอันตราย เดลเก็ตติ… คิดว่าพวกเราต้องระมัดระวัง **เดลเก็ตติ (เสียงสั่นเล็กน้อย แต่เต็มไปด้วยความกล้าหาญ):** ครับ นายธนัญชัย มีข้อมูลบ่งชี้ว่าจอห์นนี่อาจจะติดต่อกับกลุ่มคนสำคัญที่ทำงานใต้ดินในย่านนี้ **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยและเดลเก็ตติแอบซ่อนในร้านกาแฟหรู กลิ่นกาแฟหอมๆ แต่บรรยากาศดูตึงเครียด)** **ธนัญชัย:** ดูเหมือนพวกเขาจะใช้รหัสลับในการสื่อสาร… ต้องหาทางขุดข้อมูลออกมาให้ได้ **(เสียงดนตรีประกอบเพิ่มความลุ้น)** **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยใช้ทักษะการสืบสวนในโลกไซเบอร์ ค้นหาข้อมูลจากระบบสื่อสารลับในโลกออนไลน์)** **เดลเก็ตติ:** มีการเชื่อมโยงกับเครือข่ายการค้ามนุษย์… และการก่อการร้าย!! อันตรายเกินไปแล้วนายธนัญชัย **ธนัญชัย:** แต่ละขั้นตอนต้องระมัดระวัง เราจะไม่ปล่อยให้พวกเขาหลบหนี **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยและเดลเก็ตติตามรอยจอห์นนี่ไปยังอพาร์ทเม้นท์หรูกลางใจเมือง เสียงฝีเท้าค่อยๆ เข้าใกล้ บรรยากาศลึกลับและน่ากลัว)** **(ตัดไปฉากต่อสู้แบบแอ็คชั่น ธนัญชัยต่อสู้กับกลุ่มมือปืนอย่างเชี่ยวชาญ ใช้ทักษะและอุปกรณ์ต่างๆ อย่างยอดเยี่ยม เสียงปืนดังสนั่น แต่มีเสียงดนตรีประกอบแอ็คชั่นที่สนุกสนาน)** **เดลเก็ตติ:** นายธนัญชัย… ใช้ท่าไม้ตาย!! **(ธนัญชัยใช้ท่าไม้ตายพิเศษ พลิกแพลงอย่างสวยงาม ทำให้พวกมือปืนล้มลงหมด เสียงกรี๊ดและชื่นชมจากประชาชน)** **(ฉากตัดต่อรวดเร็ว แสดงธนัญชัยและเดลเก็ตติตามล่าหลักฐาน พบหลักฐานเชื่อมโยงกับองค์กรลับที่ทำธุรกิจผิดกฎหมาย ภาพจอคอมพ์แสดงข้อมูลอย่างรวดเร็ว)** **ธนัญชัย:** จอห์นนี่เป็นแค่ส่วนหนึ่งของเครือข่ายขนาดใหญ่… แผนการที่ซับซ้อนมากกว่าที่เราคิด **(ตัดไปฉากต่อสู้สุดท้าย ธนัญชัยต่อสู้กับหัวหน้าองค์กรลับในห้องทำงานที่เต็มไปด้วยเทคโนโลยีล้ำสมัย เสียงดนตรีประกอบตึงเครียดและเร้าใจ)** **(ธนัญชัยชนะ จับกุมจอห์นนี่ได้สำเร็จ)** **(ตัดไปฉากสุดท้าย: ธนัญชัยกลับมายังประเทศไทย พร้อมกับรอยยิ้มและความภาคภูมิใจ บรรยากาศสดใส เสียงเพลงธีมของภาพยนตร์ดังขึ้น)** **(คำบรรยาย): นายธนัญชัย... ผู้พิทักษ์ความยุติธรรม... เขากลับมายังบ้านเกิด พร้อมกับชัยชนะและความภาคภูมิใจ พร้อมที่จะเผชิญกับการผจญภัยครั้งใหม่... รอติดตามในภาคต่อ!** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงตามจินตนาการของผู้เขียนต่อไป**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 3: เงาแห่งอดีต **(เสียงเพลงประกอบที่เร้าใจและมีเสน่ห์มากขึ้นกว่าเดิม)** **(ฉากเปิด: ภาพนายธนัญชัยและเดลเก็ตติกำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานที่ทันสมัยของธนัญชัย เต็มไปด้วยเอกสารและข้อมูลต่างๆ)** **ธนัญชัย:** ข้อมูลทั้งหมดชี้ไปที่องค์กรลับ 'เงาแห่งอดีต' พวกเขาทำธุรกิจผิดกฎหมายมานาน และมีความเกี่ยวข้องกับคดีนี้มากมาย… และที่สำคัญ ฉันรู้สึกว่า… ฉันเคยเจอกับพวกเขาเมื่อก่อน **เดลเก็ตติ:** นายธนัญชัย มันหมายความว่า… สงครามครั้งนี้มันอาจจะยิ่งใหญ่กว่าที่เราคิด… **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพแฟลชแบ็ค แสดงนายธนัญชัยในอดีต กำลังสืบสวนคดีที่คล้ายคลึงกัน มีบรรยากาศที่ตึงเครียดและลึกลับ เสียงเพลงประกอบเปลี่ยนเป็นแบบเศร้าๆ น่าสะเทือนใจ)** **(ธนัญชัยในอดีต):** พวกเขาปิดบังอะไรบางอย่าง… ทำไมต้องซ่อนความลับเหล่านั้นไว้… **(ตัดกลับมาปัจจุบัน):** **ธนัญชัย:** ฉันจำบางอย่างได้… ความรู้สึกเก่าๆ มันเหมือนมีเงาของคนบางคนตามติดมาตลอด… แต่ฉันจำไม่ได้ว่าใคร… **เดลเก็ตติ:** เราต้องหาหลักฐานเกี่ยวกับ 'เงาแห่งอดีต' ข้อมูลเหล่านั้นจะช่วยเราไขปริศนาได้ **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยและเดลเก็ตติเดินทางไปยังที่ต่างๆ ในกรุงเทพฯ ตามหาหลักฐาน ภาพตัดต่อรวดเร็ว แสดงสถานที่สำคัญ รถไฟฟ้า บาร์เก๋ๆ ตลาดกลางคืน)** **เดลเก็ตติ:** ข้อมูลบางส่วนบอกว่า 'เงาแห่งอดีต' มีฐานปฏิบัติการในย่านที่เงียบสงบ… **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยและเดลเก็ตติแอบเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ ที่ดูเหมือนถูกทิ้งร้าง บรรยากาศน่ากลัวและลึกลับ)** **(เสียงดนตรีเพิ่มความตื่นเต้น)** **(ตัดไปฉากต่อสู้: ธนัญชัยต่อสู้กับคนในองค์กร แต่ครั้งนี้ดูแตกต่าง มีการใช้เทคนิคใหม่ๆ ที่ซับซ้อนกว่าเดิม)** **ธนัญชัย:** อดีตเคยทิ้งรอยไว้มากมาย… วันนี้… ฉันจะเผชิญหน้ากับมัน… **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพเอกสารที่แสดงข้อมูลต่างๆ ภาพวาดที่ซับซ้อน ธนัญชัยขุดค้นหาหลักฐาน)** **ธนัญชัย:** มันเป็นการวางแผนใหญ่โต… วางแผนเพื่อควบคุมประเทศ… และฉันต้องหยุดพวกเขา **(ตัดไปฉากต่อ: ธนัญชัยเผชิญหน้ากับหัวหน้า 'เงาแห่งอดีต' เป็นบุคคลลึกลับ ที่ดูเหมือนจะรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับธนัญชัย)** **หัวหน้า 'เงาแห่งอดีต':** นายธนัญชัย… คุณจำไม่ได้แล้วหรือว่า… เราเคยเป็นเพื่อนกัน… **(ฉากต่อสู้สุดท้าย: ธนัญชัยต่อสู้กับหัวหน้า เสียงเพลงประกอบตึงเครียดและเร้าใจ)** **(ธนัญชัยชนะ จับกุมหัวหน้าองค์กรได้สำเร็จ)** **(ฉากสุดท้าย: ธนัญชัยยืนอยู่กลางเมือง ดูเหมือนจะมีความเข้าใจในอดีตของเขาเพิ่มมากขึ้น เสียงเพลงธีมภาพยนตร์ดังขึ้น บรรยากาศสดใส)** **(คำบรรยาย): นายธนัญชัย... การตามล่าในครั้งนี้ได้เปิดเผยความลับที่ถูกซ่อนเอาไว้ และเขาต้องเลือกที่จะยอมรับอดีต และก้าวไปข้างหน้า พร้อมกับการผจญภัยครั้งใหม่ในอนาคต ติดตามชมภาคต่อ!** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 3: เงาแห่งอดีต - เผชิญหน้ากับความลับสุดท้าย **(เสียงเพลงประกอบที่เร้าใจและมีเสน่ห์มากขึ้นกว่าเดิม)** **(ฉากเปิด: ภาพนายธนัญชัยและเดลเก็ตติกำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานที่ทันสมัยของธนัญชัย เต็มไปด้วยเอกสารและข้อมูลต่างๆ แสงไฟสลัวๆ สะท้อนบนใบหน้าเครียดของทั้งสอง)** **ธนัญชัย:** ข้อมูลทั้งหมดชี้ไปที่องค์กรลับ 'เงาแห่งอดีต' พวกเขาทำธุรกิจผิดกฎหมายมานาน และมีความเกี่ยวข้องกับคดีนี้มากมาย… และที่สำคัญ ฉันรู้สึกว่า... ฉันเคยเจอกับพวกเขาเมื่อก่อน เหมือน... มันเป็นความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนกว่าที่คิด **เดลเก็ตติ:** นายธนัญชัย มันหมายความว่า… สงครามครั้งนี้มันอาจจะยิ่งใหญ่กว่าที่เราคิด อาจเกี่ยวโยงไปถึงเครือข่ายที่ลึกซึ้งมากกว่าที่เคยรู้มา และ... มันเกี่ยวข้องกับอดีตของคุณอย่างไร? **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพแฟลชแบ็ค แสดงนายธนัญชัยในอดีต กำลังสืบสวนคดีที่คล้ายคลึงกัน มีบรรยากาศที่ตึงเครียดและลึกลับ เสียงเพลงประกอบเปลี่ยนเป็นแบบเศร้าๆ น่าสะเทือนใจ ภาพในอดีตสื่อถึงการสูญเสียและความเจ็บปวด)** **(ธนัญชัยในอดีต):** พวกเขาปิดบังอะไรบางอย่าง… ทำไมต้องซ่อนความลับเหล่านั้นไว้… ทำไมมันถึงยากขนาดนี้ที่จะเข้าใจ... **(ตัดกลับมาปัจจุบัน):** **ธนัญชัย:** ฉันจำบางอย่างได้… ความรู้สึกเก่าๆ มันเหมือนมีเงาของคนบางคนตามติดมาตลอด… แต่ฉันจำไม่ได้ว่าใคร… เพียงแต่... เงาเหล่านั้น... เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตฉัน **เดลเก็ตติ:** เราต้องหาหลักฐานเกี่ยวกับ 'เงาแห่งอดีต' ข้อมูลเหล่านั้นจะช่วยเราไขปริศนาได้ และจะทำให้เราเข้าใจอดีตของนายธนัญชัยให้ชัดเจนขึ้น **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยและเดลเก็ตติเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆ ในกรุงเทพฯ ตามหาหลักฐาน จากย่านธุรกิจหรูหราไปจนถึงย่านตลาดกลางคืนที่คึกคัก ภาพตัดต่อรวดเร็ว แต่มีการเน้นรายละเอียดและบรรยากาศแต่ละสถานที่)** **เดลเก็ตติ:** ข้อมูลบางส่วนบอกว่า 'เงาแห่งอดีต' มีฐานปฏิบัติการที่ซ่อนเร้นอยู่ในย่านที่เงียบสงบและมีชื่อเสียงในการรักษาความลับ **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยและเดลเก็ตติแอบเข้าไปในห้องใต้ดินที่ลึกลับ ใต้ร้านอาหารเก่าแก่ บรรยากาศน่ากลัวและลึกลับ เสียงเพลงประกอบเพิ่มความตึงเครียดขึ้น)** **(เสียงดนตรีเพิ่มความตื่นเต้น)** **(ตัดไปฉากต่อสู้: ธนัญชัยต่อสู้กับคนในองค์กร แต่ครั้งนี้ดูแตกต่าง มีการใช้เทคนิคใหม่ๆ ที่ซับซ้อนกว่าเดิม การต่อสู้สื่อถึงความเก่งกาจและความแข็งแกร่งของธนัญชัย)** **ธนัญชัย:** อดีตเคยทิ้งรอยไว้มากมาย… วันนี้… ฉันจะเผชิญหน้ากับมัน… และไขความลับให้กระจ่าง **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพเอกสารลับ ภาพวาดที่ซับซ้อน ธนัญชัยขุดค้นหาหลักฐาน และเริ่มเข้าใจการวางแผนอย่างรอบคอบขององค์กร)** **ธนัญชัย:** มันเป็นการวางแผนใหญ่โต... วางแผนเพื่อควบคุมประเทศ... และฉันต้องหยุดพวกเขา... ฉันต้องปกป้องประเทศนี้ และแก้ไขความผิดพลาดในอดีต **(ตัดไปฉากต่อ: ธนัญชัยเผชิญหน้ากับหัวหน้า 'เงาแห่งอดีต' เป็นบุคคลลึกลับ ที่ดูเหมือนจะรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับธนัญชัย บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียดและการค้นหาความจริง)** **หัวหน้า 'เงาแห่งอดีต':** นายธนัญชัย… คุณจำไม่ได้แล้วหรือว่า… เราเคยเป็นเพื่อนกัน… เคยเป็นคนที่มีความฝันเดียวกัน... และความผิดพลาดนี้... เป็นบทเรียนที่สำคัญ **(ฉากต่อสู้สุดท้าย: ธนัญชัยต่อสู้กับหัวหน้า เสียงเพลงประกอบตึงเครียดและเร้าใจ แต่เต็มไปด้วยความหวังและความตั้งใจ แสดงให้เห็นถึงความกล้าหาญและความเด็ดเดี่ยวของธนัญชัย)** **(ธนัญชัยชนะ จับกุมหัวหน้าองค์กรได้สำเร็จ)** **(ฉากสุดท้าย: ธนัญชัยยืนอยู่กลางเมือง ยืนอยู่ท่ามกลางแสงแดด มีรอยยิ้มอ่อนๆ บนใบหน้า แสดงให้เห็นถึงความเข้าใจในอดีตของเขา เสียงเพลงธีมภาพยนตร์ดังขึ้น บรรยากาศสดใสและมีความหวัง)** **(คำบรรยาย): นายธนัญชัย... การตามล่าในครั้งนี้ได้เปิดเผยความลับที่ถูกซ่อนเอาไว้ เขาได้เรียนรู้ที่จะเผชิญหน้ากับอดีต และก้าวไปข้างหน้า พร้อมกับการผจญภัยครั้งใหม่ในอนาคต แต่สิ่งสำคัญกว่านั้นคือการยอมรับความผิดพลาดของอดีต และสร้างอนาคตที่ดีกว่า ติดตามชมภาคต่อ!** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 4: รากเหง้าแห่งความชั่วร้าย **(เสียงเพลงประกอบที่เร้าใจและมีเสน่ห์ แต่มีโทนที่ยิ่งหนักแน่นและลึกลับยิ่งขึ้น)** **(ฉากเปิด: ภาพนายธนัญชัยกำลังนั่งเงียบๆ ในห้องทำงาน ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าและความเศร้า เอกสารเกี่ยวกับองค์กร 'เงาแห่งอดีต' กระจัดกระจายอยู่บนโต๊ะ แสงไฟสลัวทำให้ห้องดูมืดมน)** **ธนัญชัย:** มันไม่ได้เกี่ยวกับแค่การแก้ไขคดีฆาตกรรม มันเกี่ยวกับการเจาะลึกถึงรากเหง้าของความชั่วร้าย... มันเกี่ยวข้องกับอะไรบางอย่างที่ลึกลงไปอีก... บางสิ่งที่ฝังอยู่ในอดีตของฉัน... **(ตัดไปฉากแฟลชแบ็ค: ภาพธนัญชัยในวัยเด็ก กำลังเล่นอยู่ในสวนหลังบ้าน ใบหน้าเต็มไปด้วยความไร้เดียงสา แต่มีบางอย่างในดวงตาที่แฝงไปด้วยความเศร้า)** **(เสียงเพลงประกอบเปลี่ยนเป็นแบบเศร้าๆ น่าสะเทือนใจ มีเสียงเด็กๆ ร้องไห้ในพื้นหลัง)** **(ธนัญชัยในวัยเด็ก):** ทำไมพ่อถึงต้องหายไป... ทำไมพี่สาวถึงต้องจากไป... ทำไมโลกนี้ถึงต้องเจ็บปวดขนาดนี้... **(ตัดกลับมาปัจจุบัน):** **ธนัญชัย:** ฉันจำได้แล้ว... ไม่ใช่แค่คนเดียวที่ฉันรู้จักในอดีต แต่เป็นความรู้สึก... ความรู้สึกที่ไม่ดี... ความรู้สึกที่กลายเป็นเงาตามติดฉันมาตลอด... **เดลเก็ตติ:** นายธนัญชัย... คุณอาจจะต้องเจาะลึกลงไปในอดีตของคุณอีก... เข้าใจรากเหง้าขององค์กรนี้ อาจจะพบคำตอบที่คุณตามหาอยู่… **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยและเดลเก็ตติเดินทางไปยังหมู่บ้านเล็กๆ ที่เงียบสงบ บรรยากาศเต็มไปด้วยความเงียบงันและความลึกลับ บ้านเรือนเก่าแก่หลายหลังตั้งเรียงรายอยู่บนเนินเขา)** **เดลเก็ตติ:** ข้อมูลที่เราได้รับชี้ว่า... รากเหง้าของ 'เงาแห่งอดีต' อาจจะมาจากหมู่บ้านนี้... มันเป็นความลับที่ถูกปกปิดมานานหลายสิบปี... **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังคุยกับผู้เฒ่าในหมู่บ้าน บรรยากาศเงียบสงบและมีการพูดคุยกันอย่างระมัดระวัง เสียงเพลงประกอบเปลี่ยนเป็นแบบสงบๆ มีจังหวะที่หนักแน่น)** **ผู้เฒ่า:** มันเป็นเรื่องราวของความสูญเสีย… ของการแบ่งแยก… ของความแค้น… มันเริ่มขึ้นจากเหตุการณ์หนึ่ง… เหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงชีวิตของทุกคนในหมู่บ้านนี้ตลอดกาล… **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพแฟลชแบ็ค แสดงเหตุการณ์ที่น่าสลดใจ การต่อสู้ การเสียชีวิต การถูกข่มเหง มีบรรยากาศตึงเครียด เสียงเพลงประกอบมีความรุนแรงขึ้น)** **(ธนัญชัยในอดีต):** ทำไมมันถึงเกิดขึ้นกับเรา… ทำไมเราต้องเจ็บปวดขนาดนี้… ทำไมพวกเขาถึงต้องทำเช่นนั้น… **(ตัดกลับมาปัจจุบัน):** **ธนัญชัย:** ฉันเริ่มเข้าใจแล้ว... มันเป็นวงจรของความแค้น… การแก้แค้นเป็นสิ่งที่ขับเคลื่อน 'เงาแห่งอดีต' มาตลอดหลายปี… มันทำให้พวกเขาสร้างความชั่วร้ายอย่างไม่มีที่สิ้นสุด... **(ตัดไปฉากต่อสู้: ธนัญชัยใช้ความรู้เกี่ยวกับอดีตมาต่อสู้ เขาสู้กับความแค้นเก่าๆ แต่ก็มีปมบางอย่างที่ทำให้เขาสับสน การต่อสู้ครั้งนี้น่ากลัวและมีอารมณ์ที่หลากหลาย เพลงประกอบมีความเข้มข้นเพิ่มขึ้น)** **ธนัญชัย:** ฉันจะไม่ทำซ้ำผิดพลาดในอดีต ฉันจะหยุดวงจรนี้… ฉันจะสร้างอนาคตที่ไม่มีความแค้น… **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังพูดคุยกับหัวหน้า 'เงาแห่งอดีต' แต่ครั้งนี้มีบรรยากาศที่แตกต่าง เต็มไปด้วยความเข้าใจและความเห็นอกเห็นใจ เพลงประกอบค่อยๆ เปลี่ยนเป็นเพลงที่ชวนฝัน)** **หัวหน้า 'เงาแห่งอดีต':** ความจริงที่คุณค้นพบ… มันอาจจะทำให้คุณทุกข์ทรมาน… แต่ก็สามารถทำให้เราเข้าใจอดีตได้… **(ตัดไปฉากสุดท้าย: ธนัญชัยยืนอยู่กลางแสงแดด ในหมู่บ้านที่เงียบสงบ มีรอยยิ้มแห่งความเข้าใจบนใบหน้า เสียงเพลงประกอบเป็นเสียงเพลงธีมภาพยนตร์ มีความสุขและมีความหวัง)** **(คำบรรยาย): นายธนัญชัย... เขาได้ค้นพบรากเหง้าแห่งความชั่วร้าย… และพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับมัน… แต่การยอมรับอดีต ไม่ได้หมายความว่าการก้าวต่อไปจะง่ายดาย… ภาคต่อที่ 5 จะมาพร้อมกับความท้าทายครั้งใหม่… ติดตามชม!** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 5: การตัดสินใจที่ยากลำบาก **(เสียงเพลงประกอบที่เศร้าสร้อยและมีความลึกลับ แต่มีเสน่ห์ที่ชวนให้คิดถึง เสียงเครื่องดนตรีบรรเลงอย่างเบาบาง)** **(ฉากเปิด: ภาพธนัญชัยนั่งเงียบอยู่บนเก้าอี้ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าและความลังเล เอกสารเกี่ยวกับ "เงาแห่งอดีต" และแผนการที่ซับซ้อนอยู่บนโต๊ะ แสงแดดส่องเข้ามาในห้อง แต่ก็ยังมืดมน)** **ธนัญชัย:** ฉันรู้แล้วว่าเหตุใดความชั่วร้ายจึงเกิดขึ้น ฉันรู้รากเหง้าของมัน แต่จะทำอย่างไรต่อไป... **(ตัดไปฉากแฟลชแบ็ค: ภาพผู้เฒ่าในหมู่บ้าน กำลังพูดกับธนัญชัย ดวงตาเต็มไปด้วยความเศร้าและความเจ็บปวด)** **ผู้เฒ่า:** การแก้แค้น... ไม่ใช่คำตอบ... มันสร้างเพียงแต่ความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานอีกทบต้น... **(ตัดกลับมาปัจจุบัน):** **ธนัญชัย:** ฉันต้องทำอย่างไร ต่อสู้กับพวกเขาหรือ... ยอมรับมัน… **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังวางแผนกับเดลเก็ตติ บรรยากาศตึงเครียดและเต็มไปด้วยความคิดหนัก)** **เดลเก็ตติ:** เราไม่มีทางเลือกมากนัก... หากเราเผชิญหน้า เราก็จะเผชิญกับการต่อสู้ครั้งใหญ่... หากเราไม่เผชิญหน้า... ความชั่วร้ายจะยังคงดำเนินต่อไป… **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังพบปะกับกลุ่มคนในหมู่บ้าน บรรยากาศเงียบสงบ แต่เต็มไปด้วยความสงสัย)** **ชาวบ้าน:** เรื่องราวในอดีต มันหนักหนาสาหัสเกินไป... หลายคนหวังว่ามันจะจางหายไป แต่ความจริงแล้ว... มันยังคงอยู่... **(เสียงเพลงประกอบเปลี่ยนเป็นแบบตึงเครียดขึ้น ชวนให้รู้สึกถึงความตระหนกและอันตราย)** **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพการประชุมลับของ "เงาแห่งอดีต" บรรยากาศเต็มไปด้วยความลึกลับและความชั่วร้าย)** **(ตัดไปฉากต่อสู้: ธนัญชัยต้องเผชิญกับความท้าทายที่ยากลำบาก เขาต้องต่อสู้กับความแค้นเก่าๆ ที่ฝังลึกในจิตใจของเขาเอง การต่อสู้ครั้งนี้น่ากลัว เต็มไปด้วยความรุนแรงและความเสี่ยง)** **ธนัญชัย:** ฉันต้องทำเช่นไร จะหยุดวงจรแห่งความชั่วร้ายได้อย่างไร จะทำให้ทุกคนพ้นจากความเจ็บปวดนี้ได้อย่างไร **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังใช้ความรู้และความเข้าใจในอดีตเพื่อหาทางออกที่สร้างสรรค์ การสื่อสารที่เต็มไปด้วยความเห็นอกเห็นใจและความเข้าใจ)** **ธนัญชัย:** การแก้แค้นไม่ใช่ทางออก… เราต้องเยียวยาบาดแผลในอดีต และสร้างอนาคตใหม่... **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังคุยกับหัวหน้า "เงาแห่งอดีต" ในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความสงบและความเข้าใจ เสียงเพลงประกอบค่อยๆ ลดระดับความตึงเครียด)** **หัวหน้า "เงาแห่งอดีต":** ความเข้าใจในอดีต… มันเป็นสิ่งสำคัญที่สุด… อาจทำให้เราสามารถก้าวข้ามความเจ็บปวดได้… **(ตัดไปฉากสุดท้าย: ภาพธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แสงแดดสาดส่อง มีรอยยิ้มแห่งความหวังบนใบหน้า เสียงเพลงประกอบเป็นเพลงที่มีความสุขและความหวัง แต่ยังคงมีเสน่ห์ลึกลับ)** **(คำบรรยาย): ธนัญชัยเลือกที่จะไม่ทำลายวงจรแห่งความชั่วร้าย... เขาเลือกทางที่ยากกว่า และเป็นทางที่ถูกต้องกว่า... ทางแห่งการให้อภัย... แต่ความท้าทายครั้งใหม่ก็กำลังจะมาถึง... ติดตามชมภาคต่อ!** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 5: การตัดสินใจที่ยากลำบาก (ตอนจบ) **(เสียงเพลงประกอบที่เศร้าสร้อยและมีความลึกลับ แต่มีเสน่ห์ที่ชวนให้คิดถึง เสียงเครื่องดนตรีบรรเลงอย่างเบาบาง)** **(ฉากเปิด: ภาพธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แสงแดดสาดส่อง แต่ความมืดมนยังคงอยู่ เขาเงียบ ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำหนักของการตัดสินใจ เอกสารเกี่ยวกับ "เงาแห่งอดีต" และแผนการที่ซับซ้อนวางอยู่บนโต๊ะใกล้ๆ)** **ธนัญชัย:** การให้อภัย... มันยากเหลือเกิน แต่ฉันเชื่อว่ามันเป็นทางเดียวที่จะหยุดวงจรแห่งความชั่วร้ายนี้ได้ แต่จะทำอย่างไรกับความเจ็บปวดที่ฝังลึกอยู่ในใจ... **(ตัดไปฉากแฟลชแบ็ค: ภาพธนัญชัย เด็กชายน้อย กำลังเล่นอยู่ริมเจ้าพระยา ท่ามกลางความสดใส แต่มีเงาของความกลัวปรากฏอยู่เบื้องหลัง)** **(ตัดกลับมาปัจจุบัน):** **ธนัญชัย:** ฉันรู้ว่าพวกเขาต้องการอะไร ความแค้น การแก้แค้น... แต่ฉันต้องเลือกไม่เดินตามทางนั้น ฉันต้องสร้างอนาคตที่ไม่ต้องยึดติดกับความชั่วร้ายในอดีต **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังพูดคุยกับแม่ของผู้เสียชีวิต ดวงตาของทั้งสองเต็มไปด้วยความเศร้าโศก แต่ก็ปรากฏรอยยิ้มบางๆของความเข้าใจ)** **แม่ของผู้เสียชีวิต:** ลูกชายของฉัน... เขาไม่ต้องการให้เราเกลียดชัง เขาต้องการให้เราก้าวต่อไป ธนัญชัย... ขอให้คุณทำสิ่งที่ถูกต้อง **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังหารือกับเดลเก็ตติ บรรยากาศตึงเครียดแต่เต็มไปด้วยความเคารพ)** **เดลเก็ตติ:** การให้อภัยไม่ใช่การละทิ้งความยุติธรรม มันเป็นการเปลี่ยนทิศทางของความแค้น มันยาก แต่เราต้องทำให้มันเป็นจริง **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังออกแบบโครงการฟื้นฟูชุมชน มีชาวบ้านร่วมมือกัน มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ บรรยากาศเต็มไปด้วยความหวัง)** **ชาวบ้าน:** ธนัญชัย... คุณกำลังสร้างสันติสุขให้กับเรา เราขอบคุณมาก **(เสียงเพลงประกอบเปลี่ยนเป็นแบบสงบ ชวนให้รู้สึกถึงความหวังและการเริ่มต้นใหม่)** **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังพบกับหัวหน้า "เงาแห่งอดีต" ในบรรยากาศที่สงบและอบอุ่น บรรยากาศตึงเครียดในครั้งก่อนได้หายไป)** **หัวหน้า "เงาแห่งอดีต":** ธนัญชัย คุณเลือกทางที่ยาก... แต่เป็นทางที่ถูกต้อง เราต้องเรียนรู้ที่จะให้อภัย และก้าวต่อไป **(ตัดไปฉากสุดท้าย: ภาพธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แสงแดดส่องทั่วท้องฟ้า ความมืดมนหายไป มีรอยยิ้มแห่งความหวังบนใบหน้า เขาถือเอกสารแผนการฟื้นฟูชุมชน เสียงเพลงประกอบเป็นเพลงที่มีความสุขและความหวัง)** **(คำบรรยาย): ธนัญชัยเลือกที่จะไม่ทำลายวงจรแห่งความชั่วร้าย... เขาเลือกทางที่ยากกว่า และเป็นทางที่ถูกต้องกว่า... ทางแห่งการให้อภัย... และการเริ่มต้นใหม่ของชุมชน… สันติสุขชนะ... (ธนัญชัยออกเดินทางต่อไปยังสถานที่ที่เขาต้องไป เพื่อจะได้ดำเนินโครงการฟื้นฟูชุมชนให้สำเร็จ)** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป** **(เครดิตทีมงาน)** **คำค้นหา SEO:** คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา, ฆาตกรรม, การตามล่า, บทภาพยนตร์, ภาคต่อ, การให้อภัย, ความแค้น, สันติสุข, ฟื้นฟูชุมชน, มืออาชีพ, ภาษาไทย **หมายเหตุ:** บทภาพยนตร์นี้เพิ่มเติมฉากสำคัญที่ขาดหายไป ทำให้เรื่องราวสมบูรณ์ขึ้น และมีการเน้นย้ำถึงความสำคัญของการให้อภัยและการก้าวต่อไปอย่างชัดเจนมากขึ้น

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 5: การตัดสินใจที่ยากลำบาก (ตอนจบ) **(เสียงเพลงประกอบที่เศร้าสร้อยและมีความลึกลับ แต่มีเสน่ห์ที่ชวนให้คิดถึง เสียงเครื่องดนตรีบรรเลงอย่างเบาบาง)** **(ฉากเปิด: ภาพธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แสงแดดสาดส่อง แต่ความมืดมนยังคงอยู่ เขาเงียบ ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำหนักของการตัดสินใจ เอกสารเกี่ยวกับ "เงาแห่งอดีต" และแผนการที่ซับซ้อนวางอยู่บนโต๊ะใกล้ๆ)** **ธนัญชัย:** การให้อภัย... มันยากเหลือเกิน แต่ฉันเชื่อว่ามันเป็นทางเดียวที่จะหยุดวงจรแห่งความชั่วร้ายนี้ได้ แต่จะทำอย่างไรกับความเจ็บปวดที่ฝังลึกอยู่ในใจ... **(ตัดไปฉากแฟลชแบ็ค: ภาพธนัญชัย เด็กชายน้อย กำลังเล่นอยู่ริมเจ้าพระยา ท่ามกลางความสดใส แต่มีเงาของความกลัวปรากฏอยู่เบื้องหลัง)** **(ตัดกลับมาปัจจุบัน):** **ธนัญชัย:** ฉันรู้ว่าพวกเขาต้องการอะไร ความแค้น การแก้แค้น... แต่ฉันต้องเลือกไม่เดินตามทางนั้น ฉันต้องสร้างอนาคตที่ไม่ต้องยึดติดกับความชั่วร้ายในอดีต **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังพูดคุยกับแม่ของผู้เสียชีวิต ดวงตาของทั้งสองเต็มไปด้วยความเศร้าโศก แต่ก็ปรากฏรอยยิ้มบางๆของความเข้าใจ)** **แม่ของผู้เสียชีวิต:** ลูกชายของฉัน... เขาไม่ต้องการให้เราเกลียดชัง เขาต้องการให้เราก้าวต่อไป ธนัญชัย... ขอให้คุณทำสิ่งที่ถูกต้อง **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังหารือกับเดลเก็ตติ บรรยากาศตึงเครียดแต่เต็มไปด้วยความเคารพ)** **เดลเก็ตติ:** การให้อภัยไม่ใช่การละทิ้งความยุติธรรม มันเป็นการเปลี่ยนทิศทางของความแค้น มันยาก แต่เราต้องทำให้มันเป็นจริง **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังออกแบบโครงการฟื้นฟูชุมชน มีชาวบ้านร่วมมือกัน มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ บรรยากาศเต็มไปด้วยความหวัง)** **ชาวบ้าน:** ธนัญชัย... คุณกำลังสร้างสันติสุขให้กับเรา เราขอบคุณมาก **(เสียงเพลงประกอบเปลี่ยนเป็นแบบสงบ ชวนให้รู้สึกถึงความหวังและการเริ่มต้นใหม่)** **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังพบกับหัวหน้า "เงาแห่งอดีต" ในบรรยากาศที่สงบและอบอุ่น บรรยากาศตึงเครียดในครั้งก่อนได้หายไป)** **หัวหน้า "เงาแห่งอดีต":** ธนัญชัย คุณเลือกทางที่ยาก... แต่เป็นทางที่ถูกต้อง เราต้องเรียนรู้ที่จะให้อภัย และก้าวต่อไป **(ตัดไปฉากสุดท้าย: ภาพธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แสงแดดส่องทั่วท้องฟ้า ความมืดมนหายไป มีรอยยิ้มแห่งความหวังบนใบหน้า เขาถือเอกสารแผนการฟื้นฟูชุมชน เสียงเพลงประกอบเป็นเพลงที่มีความสุขและความหวัง)** **(คำบรรยาย): ธนัญชัยเลือกที่จะไม่ทำลายวงจรแห่งความชั่วร้าย... เขาเลือกทางที่ยากกว่า และเป็นทางที่ถูกต้องกว่า... ทางแห่งการให้อภัย... และการเริ่มต้นใหม่ของชุมชน… สันติสุขชนะ... (ธนัญชัยออกเดินทางต่อไปยังสถานที่ที่เขาต้องไป เพื่อจะได้ดำเนินโครงการฟื้นฟูชุมชนให้สำเร็จ)** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป** **(เครดิตทีมงาน)** **คำค้นหา SEO:** คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา, ฆาตกรรม, การตามล่า, บทภาพยนตร์, ภาคต่อ, การให้อภัย, ความแค้น, สันติสุข, ฟื้นฟูชุมชน, มืออาชีพ, ภาษาไทย **หมายเหตุ:** บทภาพยนตร์นี้เพิ่มเติมฉากสำคัญที่ขาดหายไป ทำให้เรื่องราวสมบูรณ์ขึ้น และมีการเน้นย้ำถึงความสำคัญของการให้อภัยและการก้าวต่อไปอย่างชัดเจนมากขึ้น

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 5: การตัดสินใจที่ยากลำบาก (ตอนจบ) **(เสียงเพลงประกอบที่เศร้าสร้อยและมีความลึกลับ แต่มีเสน่ห์ที่ชวนให้คิดถึง เสียงเครื่องดนตรีบรรเลงอย่างเบาบาง)** **(ฉากเปิด: ภาพธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แสงแดดสาดส่อง แต่ความมืดมนยังคงอยู่ เขาเงียบ ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำหนักของการตัดสินใจ เอกสารเกี่ยวกับ "เงาแห่งอดีต" และแผนการที่ซับซ้อนวางอยู่บนโต๊ะใกล้ๆ)** **ธนัญชัย:** การให้อภัย... มันยากเหลือเกิน แต่ฉันเชื่อว่ามันเป็นทางเดียวที่จะหยุดวงจรแห่งความชั่วร้ายนี้ได้ แต่จะทำอย่างไรกับความเจ็บปวดที่ฝังลึกอยู่ในใจ... ความสูญเสียครั้งนี้... มันเปลี่ยนชีวิตฉันไปตลอดกาล **(ตัดไปฉากแฟลชแบ็ค: ภาพธนัญชัย เด็กชายน้อย กำลังเล่นอยู่ริมเจ้าพระยา ท่ามกลางความสดใส แต่มีเงาของความกลัวปรากฏอยู่เบื้องหลัง)** **(ตัดกลับมาปัจจุบัน):** **ธนัญชัย:** ฉันรู้ว่าพวกเขาต้องการอะไร ความแค้น การแก้แค้น... แต่ฉันต้องเลือกไม่เดินตามทางนั้น ฉันต้องสร้างอนาคตที่ไม่ต้องยึดติดกับความชั่วร้ายในอดีต ต้องหาทางเยียวยาจิตใจของตัวเองและคนรอบข้าง **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังพูดคุยกับแม่ของผู้เสียชีวิต ดวงตาของทั้งสองเต็มไปด้วยความเศร้าโศก แต่ก็ปรากฏรอยยิ้มบางๆของความเข้าใจ)** **แม่ของผู้เสียชีวิต:** ลูกชายของฉัน... เขาไม่ต้องการให้เราเกลียดชัง เขาต้องการให้เราก้าวต่อไป ธนัญชัย... ขอให้คุณทำสิ่งที่ถูกต้อง ขอให้คุณนำพาชุมชนของเราไปสู่ความสงบสุข **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังหารือกับทีมงานของเดลเก็ตติ บรรยากาศตึงเครียดแต่เต็มไปด้วยความเคารพ พวกเขาพิจารณาแผนการฟื้นฟูชุมชนอย่างละเอียด)** **เดลเก็ตติ:** การให้อภัยไม่ใช่การละทิ้งความยุติธรรม มันเป็นการเปลี่ยนทิศทางของความแค้น มันยาก แต่เราต้องทำให้มันเป็นจริง และเราเชื่อว่าคุณ ธนัญชัย คือกำลังสำคัญที่จะนำพาเราไปสู่ทางออกที่ถูกต้อง **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังเยี่ยมชมสถานที่เกิดเหตุ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความคิดถึง แต่เขาก็พยายามมองหาจุดเริ่มต้นใหม่ ภาพประกอบฉากนี้แสดงให้เห็นถึงความเสียหายและความโศกเศร้าของชุมชน)** **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังออกแบบโครงการฟื้นฟูชุมชน มีชาวบ้านร่วมมือกัน มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ บรรยากาศเต็มไปด้วยความหวัง เขาลงมือทำด้วยความตั้งใจที่จะสร้างอนาคตที่ดีขึ้น)** **ชาวบ้าน:** ธนัญชัย... คุณกำลังสร้างสันติสุขให้กับเรา เราขอบคุณมาก คุณคือฮีโร่ของเรา **(เสียงเพลงประกอบเปลี่ยนเป็นแบบสงบ ชวนให้รู้สึกถึงความหวังและการเริ่มต้นใหม่ มีเสียงนกร้องดังขึ้น)** **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังพบกับหัวหน้า "เงาแห่งอดีต" ในบรรยากาศที่สงบและอบอุ่น บรรยากาศตึงเครียดในครั้งก่อนได้หายไป ทั้งคู่จับมือกัน)** **หัวหน้า "เงาแห่งอดีต":** ธนัญชัย คุณเลือกทางที่ยาก... แต่เป็นทางที่ถูกต้อง เราต้องเรียนรู้ที่จะให้อภัย และก้าวต่อไป ชุมชนนี้มีอนาคต เราต้องร่วมมือกันสร้างมันขึ้นมาใหม่ **(ตัดไปฉากสุดท้าย: ภาพธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แสงแดดส่องทั่วท้องฟ้า ความมืดมนหายไป มีรอยยิ้มแห่งความหวังบนใบหน้า เขาถือเอกสารแผนการฟื้นฟูชุมชน เสียงเพลงประกอบเป็นเพลงที่มีความสุขและความหวัง ภาพสุดท้ายเป็นธนัญชัยกำลังเดินออกไปพร้อมกับรอยยิ้มและหัวใจที่เบาบาง)** **(คำบรรยาย): ธนัญชัยเลือกที่จะไม่ทำลายวงจรแห่งความชั่วร้าย... เขาเลือกทางที่ยากกว่า และเป็นทางที่ถูกต้องกว่า... ทางแห่งการให้อภัย... และการเริ่มต้นใหม่ของชุมชน… สันติสุขชนะ... เขาออกเดินทางไปดำเนินโครงการฟื้นฟูชุมชนให้สำเร็จ... ท่ามกลางความหวังอันสดใส)** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป** **(เครดิตทีมงาน)** **คำค้นหา SEO:** คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา, ฆาตกรรม, การตามล่า, บทภาพยนตร์, ภาคต่อ, การให้อภัย, ความแค้น, สันติสุข, ฟื้นฟูชุมชน, มืออาชีพ, ภาษาไทย, โครงการฟื้นฟู, ความสูญเสีย, การเริ่มต้นใหม่, ชุมชน **หมายเหตุ:** บทภาพยนตร์เพิ่มเติมฉากที่แสดงให้เห็นถึงความเสียหายและความโศกเศร้าของชุมชนอย่างชัดเจนยิ่งขึ้น เน้นย้ำถึงความสำคัญของการเยียวยาจิตใจทั้งของตัวละครเอกและชุมชน และเสริมความรู้สึกถึงความหวังและอนาคตที่ดีขึ้น

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 5: การตัดสินใจที่ยากลำบาก (ตอนจบ) **(เสียงเพลงประกอบที่เศร้าสร้อยและมีความลึกลับ แต่มีเสน่ห์ที่ชวนให้คิดถึง เสียงเครื่องดนตรีบรรเลงอย่างเบาบาง)** **(ฉากเปิด: ภาพธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แสงแดดสาดส่อง แต่ความมืดมนยังคงอยู่ เขาเงียบ ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำหนักของการตัดสินใจ เอกสารเกี่ยวกับ "เงาแห่งอดีต" และแผนการที่ซับซ้อนวางอยู่บนโต๊ะใกล้ๆ)** **ธนัญชัย:** การให้อภัย... มันยากเหลือเกิน แต่ฉันเชื่อว่ามันเป็นทางเดียวที่จะหยุดวงจรแห่งความชั่วร้ายนี้ได้ แต่จะทำอย่างไรกับความเจ็บปวดที่ฝังลึกอยู่ในใจ... ความสูญเสียครั้งนี้... มันเปลี่ยนชีวิตฉันไปตลอดกาล มันเหมือนมีดคมที่แทงทะลุหัวใจ... และฉันไม่อาจลืมภาพความเจ็บปวดนั้น... **(ตัดไปฉากแฟลชแบ็ค: ภาพธนัญชัย เด็กชายน้อย กำลังเล่นอยู่ริมเจ้าพระยา ท่ามกลางความสดใส แต่มีเงาของความกลัวปรากฏอยู่เบื้องหลัง)** **(ตัดกลับมาปัจจุบัน):** **ธนัญชัย:** ฉันรู้ว่าพวกเขาต้องการอะไร ความแค้น การแก้แค้น... แต่ฉันต้องเลือกไม่เดินตามทางนั้น ฉันต้องสร้างอนาคตที่ไม่ต้องยึดติดกับความชั่วร้ายในอดีต ต้องหาทางเยียวยาจิตใจของตัวเองและคนรอบข้าง... ต้องหาทางสร้างสันติสุขให้กับชุมชน... **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังพูดคุยกับแม่ของผู้เสียชีวิต ดวงตาของทั้งสองเต็มไปด้วยความเศร้าโศก แต่ก็ปรากฏรอยยิ้มบางๆของความเข้าใจ)** **แม่ของผู้เสียชีวิต:** ลูกชายของฉัน... เขาไม่ต้องการให้เราเกลียดชัง เขาต้องการให้เราก้าวต่อไป ธนัญชัย... ขอให้คุณทำสิ่งที่ถูกต้อง ขอให้คุณนำพาชุมชนของเราไปสู่ความสงบสุข ฉันเชื่อมั่นในคุณ... **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังหารือกับทีมงานของเดลเก็ตติ บรรยากาศตึงเครียดแต่เต็มไปด้วยความเคารพ พวกเขาพิจารณาแผนการฟื้นฟูชุมชนอย่างละเอียด มีภาพของชุมชนที่ถูกทำลายอย่างชัดเจน บ้านเรือนที่พังเสียหาย คนในชุมชนที่สูญเสียคนรัก)** **เดลเก็ตติ:** การให้อภัยไม่ใช่การละทิ้งความยุติธรรม มันเป็นการเปลี่ยนทิศทางของความแค้น มันยาก แต่เราต้องทำให้มันเป็นจริง และเราเชื่อว่าคุณ ธนัญชัย คือกำลังสำคัญที่จะนำพาเราไปสู่ทางออกที่ถูกต้อง คุณเป็นแสงสว่างของเรา **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังเยี่ยมชมสถานที่เกิดเหตุ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความคิดถึง เขาก้มลงมองดอกไม้สีขาวที่ถูกวางไว้บนแผ่นหิน เป็นดอกไม้ที่ไม่เคยเหี่ยวเฉา)** **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังออกแบบโครงการฟื้นฟูชุมชน มีชาวบ้านร่วมมือกัน มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ บรรยากาศเต็มไปด้วยความหวัง ธนัญชัยค่อยๆยิ้มอย่างจริงใจ โครงการฟื้นฟูได้รับการออกแบบอย่างรอบคอบ โดยคำนึงถึงความต้องการของชุมชนอย่างแท้จริง)** **ชาวบ้าน:** ธนัญชัย... คุณกำลังสร้างสันติสุขให้กับเรา เราขอบคุณมาก คุณคือฮีโร่ของเรา คุณคือแสงสว่างของเรา... **(เสียงเพลงประกอบเปลี่ยนเป็นแบบสงบ ชวนให้รู้สึกถึงความหวังและการเริ่มต้นใหม่ มีเสียงนกร้องดังขึ้นอย่างเบาบาง)** **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังพบกับหัวหน้า "เงาแห่งอดีต" ในบรรยากาศที่สงบและอบอุ่น ทั้งคู่แลกเปลี่ยนความเข้าใจ บรรยากาศตึงเครียดในครั้งก่อนได้หายไป)** **หัวหน้า "เงาแห่งอดีต":** ธนัญชัย คุณเลือกทางที่ยาก... แต่เป็นทางที่ถูกต้อง เราต้องเรียนรู้ที่จะให้อภัย และก้าวต่อไป ชุมชนนี้มีอนาคต เราต้องร่วมมือกันสร้างมันขึ้นมาใหม่... และความโศกเศร้านี้จะกลายเป็นแรงผลักดันให้เราเข้มแข็งขึ้น... **(ตัดไปฉากสุดท้าย: ภาพธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แสงแดดส่องทั่วท้องฟ้า รอยยิ้มแห่งความหวังปรากฏบนใบหน้า เขาถือเอกสารแผนการฟื้นฟูชุมชน เสียงเพลงประกอบเป็นเพลงที่มีความสุขและความหวัง ภาพสุดท้ายเป็นธนัญชัยกำลังเดินออกไปพร้อมกับรอยยิ้มและหัวใจที่เบาบาง เขาได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากชุมชน)** **(คำบรรยาย): ธนัญชัยเลือกที่จะไม่ทำลายวงจรแห่งความชั่วร้าย... เขาเลือกทางที่ยากกว่า และเป็นทางที่ถูกต้องกว่า... ทางแห่งการให้อภัย... และการเริ่มต้นใหม่ของชุมชน… สันติสุขชนะ… และความหวังก็กลับมาสู่ชุมชนอีกครั้ง... เขาออกเดินทางไปดำเนินโครงการฟื้นฟูชุมชนให้สำเร็จ... ท่ามกลางความหวังอันสดใส)** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป** **(เครดิตทีมงาน)** **คำค้นหา SEO:** คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา, ฆาตกรรม, การตามล่า, บทภาพยนตร์, ภาคต่อ, การให้อภัย, ความแค้น, สันติสุข, ฟื้นฟูชุมชน, มืออาชีพ, ภาษาไทย, โครงการฟื้นฟู, ความสูญเสีย, การเริ่มต้นใหม่, ชุมชน, ความเศร้าโศก, ความเข้าใจ, การเยียวยา, อนาคต

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 5: การตัดสินใจที่ยากลำบาก (ตอนจบ) **(เสียงเพลงประกอบที่เศร้าสร้อยและมีความลึกลับ แต่มีเสน่ห์ที่ชวนให้คิดถึง เสียงเครื่องดนตรีบรรเลงอย่างเบาบาง)** **(ฉากเปิด: ภาพธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แสงแดดสาดส่อง แต่ความมืดมนยังคงอยู่ เขาเงียบ ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำหนักของการตัดสินใจ เอกสารเกี่ยวกับ "เงาแห่งอดีต" และแผนการที่ซับซ้อนวางอยู่บนโต๊ะใกล้ๆ)** **ธนัญชัย:** การให้อภัย... มันยากเหลือเกิน แต่ฉันเชื่อว่ามันเป็นทางเดียวที่จะหยุดวงจรแห่งความชั่วร้ายนี้ได้ แต่จะทำอย่างไรกับความเจ็บปวดที่ฝังลึกอยู่ในใจ... ความสูญเสียครั้งนี้... มันเปลี่ยนชีวิตฉันไปตลอดกาล มันเหมือนมีดคมที่แทงทะลุหัวใจ... และฉันไม่อาจลืมภาพความเจ็บปวดนั้น... **(ตัดไปฉากแฟลชแบ็ค: ภาพธนัญชัย เด็กชายน้อย กำลังเล่นอยู่ริมเจ้าพระยา ท่ามกลางความสดใส แต่มีเงาของความกลัวปรากฏอยู่เบื้องหลัง)** **(ตัดกลับมาปัจจุบัน):** **ธนัญชัย:** ฉันรู้ว่าพวกเขาต้องการอะไร ความแค้น การแก้แค้น... แต่ฉันต้องเลือกไม่เดินตามทางนั้น ฉันต้องสร้างอนาคตที่ไม่ต้องยึดติดกับความชั่วร้ายในอดีต ต้องหาทางเยียวยาจิตใจของตัวเองและคนรอบข้าง... ต้องหาทางสร้างสันติสุขให้กับชุมชน... และสำคัญที่สุด ฉันต้องหาทางให้ความยุติธรรมกับผู้เสียชีวิต... **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังพูดคุยกับแม่ของผู้เสียชีวิต ดวงตาของทั้งสองเต็มไปด้วยความเศร้าโศก แต่ก็ปรากฏรอยยิ้มบางๆของความเข้าใจ)** **แม่ของผู้เสียชีวิต:** ลูกชายของฉัน... เขาไม่ต้องการให้เราเกลียดชัง เขาต้องการให้เราก้าวต่อไป ธนัญชัย... ขอให้คุณทำสิ่งที่ถูกต้อง ขอให้คุณนำพาชุมชนของเราไปสู่ความสงบสุข ฉันเชื่อมั่นในคุณ... ฉันขอโทษที่ทำให้คุณต้องพบเจอกับเรื่องราวที่มืดมนเช่นนี้... **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังหารือกับทีมงานของเดลเก็ตติ บรรยากาศตึงเครียดแต่เต็มไปด้วยความเคารพ พวกเขาพิจารณาแผนการฟื้นฟูชุมชนอย่างละเอียด ภาพถ่ายเหตุการณ์ความเสียหายและความสูญเสียของชุมชนถูกนำมาจัดแสดงอย่างเป็นระบบเพื่อให้เข้าใจถึงผลกระทบโดยตรง)** **เดลเก็ตติ:** การให้อภัยไม่ใช่การละทิ้งความยุติธรรม มันเป็นการเปลี่ยนทิศทางของความแค้น เราต้องทำให้มันเป็นจริง และเราเชื่อว่าคุณ ธนัญชัย คือกำลังสำคัญที่จะนำพาเราไปสู่ทางออกที่ถูกต้อง คุณเป็นแสงสว่างของเรา **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังเยี่ยมชมสถานที่เกิดเหตุ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความคิดถึง เขาก้มลงมองดอกไม้สีขาวที่ถูกวางไว้บนแผ่นหิน เป็นดอกไม้ที่ไม่เคยเหี่ยวเฉา)** **(ตัดไปฉากต่อ: ธนัญชัย กำลังนั่งคุยกับนักสืบมืออาชีพ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเครียด เขาเล่าเรื่องราวของการสูญเสียครั้งนั้นอย่างละเอียดและซับซ้อน นักสืบฟังอย่างตั้งใจ)** **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยนำเสนอแผนการฟื้นฟูชุมชนที่ครอบคลุมมากขึ้น มีการจัดสรรงบประมาณที่ชัดเจน และมีการระบุประเด็นปัญหาและแนวทางการแก้ไขอย่างละเอียด คนในชุมชนต่างร่วมมือกัน บรรยากาศเต็มไปด้วยความหวัง)** **(เสียงเพลงประกอบเปลี่ยนเป็นแบบสงบ ชวนให้รู้สึกถึงความหวังและการเริ่มต้นใหม่ มีเสียงนกร้องดังขึ้นอย่างเบาบาง)** **(ตัดไปฉากสุดท้าย: ธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แสงแดดส่องทั่วท้องฟ้า รอยยิ้มแห่งความหวังปรากฏบนใบหน้า เขายื่นดอกไม้สีขาวให้กับแม่ของผู้เสียชีวิต เขาถือเอกสารแผนการฟื้นฟูชุมชน เสียงเพลงประกอบเป็นเพลงที่มีความสุขและความหวัง ภาพสุดท้ายเป็นธนัญชัยกำลังเดินออกไปพร้อมกับรอยยิ้มและหัวใจที่เบาบาง เขาได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากชุมชน นักสืบและเดลเก็ตติยืนอยู่ข้างหลังเขาอย่างภาคภูมิใจ)** **(คำบรรยาย): ธนัญชัยเลือกที่จะไม่ทำลายวงจรแห่งความชั่วร้าย... เขาเลือกทางที่ยากกว่า และเป็นทางที่ถูกต้องกว่า... ทางแห่งการให้อภัย... ทางแห่งความยุติธรรม...และการเริ่มต้นใหม่ของชุมชน… สันติสุขชนะ… และความหวังก็กลับมาสู่ชุมชนอีกครั้ง... เขาออกเดินทางไปดำเนินโครงการฟื้นฟูชุมชนให้สำเร็จ... ท่ามกลางความหวังอันสดใส)** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป** **(เครดิตทีมงาน)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 5: การตัดสินใจที่ยากลำบาก (ตอนจบ) **(เสียงเพลงประกอบที่เศร้าสร้อยและมีความลึกลับ แต่มีเสน่ห์ที่ชวนให้คิดถึง เสียงเครื่องดนตรีบรรเลงอย่างเบาบาง)** **(ฉากเปิด: ภาพธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แสงแดดสาดส่อง แต่ความมืดมนยังคงอยู่ เขาเงียบ ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำหนักของการตัดสินใจ เอกสารเกี่ยวกับ "เงาแห่งอดีต" และแผนการที่ซับซ้อนวางอยู่บนโต๊ะใกล้ๆ)** **ธนัญชัย:** การให้อภัย... มันยากเหลือเกิน แต่ฉันเชื่อว่ามันเป็นทางเดียวที่จะหยุดวงจรแห่งความชั่วร้ายนี้ได้ แต่จะทำอย่างไรกับความเจ็บปวดที่ฝังลึกอยู่ในใจ... ความสูญเสียครั้งนี้... มันเปลี่ยนชีวิตฉันไปตลอดกาล มันเหมือนมีดคมที่แทงทะลุหัวใจ... และฉันไม่อาจลืมภาพความเจ็บปวดนั้น... **(ตัดไปฉากแฟลชแบ็ค: ภาพธนัญชัย เด็กชายน้อย กำลังเล่นอยู่ริมเจ้าพระยา ท่ามกลางความสดใส แต่มีเงาของความกลัวปรากฏอยู่เบื้องหลัง)** **(ตัดกลับมาปัจจุบัน):** **ธนัญชัย:** ฉันรู้ว่าพวกเขาต้องการอะไร ความแค้น การแก้แค้น... แต่ฉันต้องเลือกไม่เดินตามทางนั้น ฉันต้องสร้างอนาคตที่ไม่ต้องยึดติดกับความชั่วร้ายในอดีต ต้องหาทางเยียวยาจิตใจของตัวเองและคนรอบข้าง... ต้องหาทางสร้างสันติสุขให้กับชุมชน... และสำคัญที่สุด ฉันต้องหาทางให้ความยุติธรรมกับผู้เสียชีวิต... **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังพูดคุยกับแม่ของผู้เสียชีวิต ดวงตาของทั้งสองเต็มไปด้วยความเศร้าโศก แต่ก็ปรากฏรอยยิ้มบางๆของความเข้าใจ)** **แม่ของผู้เสียชีวิต:** ลูกชายของฉัน... เขาไม่ต้องการให้เราเกลียดชัง เขาต้องการให้เราก้าวต่อไป ธนัญชัย... ขอให้คุณทำสิ่งที่ถูกต้อง ขอให้คุณนำพาชุมชนของเราไปสู่ความสงบสุข ฉันเชื่อมั่นในคุณ... ฉันขอโทษที่ทำให้คุณต้องพบเจอกับเรื่องราวที่มืดมนเช่นนี้... **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังหารือกับทีมงานของเดลเก็ตติ บรรยากาศตึงเครียดแต่เต็มไปด้วยความเคารพ พวกเขาพิจารณาแผนการฟื้นฟูชุมชนอย่างละเอียด ภาพถ่ายเหตุการณ์ความเสียหายและความสูญเสียของชุมชนถูกนำมาจัดแสดงอย่างเป็นระบบเพื่อให้เข้าใจถึงผลกระทบโดยตรง)** **เดลเก็ตติ:** การให้อภัยไม่ใช่การละทิ้งความยุติธรรม มันเป็นการเปลี่ยนทิศทางของความแค้น เราต้องทำให้มันเป็นจริง และเราเชื่อว่าคุณ ธนัญชัย คือกำลังสำคัญที่จะนำพาเราไปสู่ทางออกที่ถูกต้อง คุณเป็นแสงสว่างของเรา **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังเยี่ยมชมสถานที่เกิดเหตุ ความเศร้าโศกและความคิดถึงทอดยาวเต็มดวงตา เขาค่อยๆวางดอกไม้สีขาวบนแผ่นหิน กลีบดอกไม้สีขาวนั้นราวกับไม่เคยเหี่ยวเฉา)** **(ตัดไปฉากต่อ: ธนัญชัย กำลังนั่งคุยกับนักสืบมืออาชีพ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเครียด เขาเล่าเรื่องราวของการสูญเสียครั้งนั้นอย่างละเอียด ซับซ้อน นักสืบฟังอย่างตั้งใจ ถามคำถามสำคัญๆ เพื่อทำความเข้าใจสาเหตุที่แท้จริงของการสูญเสียนี้)** **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยนำเสนอแผนการฟื้นฟูชุมชน ชี้ให้เห็นถึงปัญหาและแนวทางแก้ไขอย่างชัดเจน ชุมชนร่วมมือกันอย่างแข็งขัน บรรยากาศเต็มไปด้วยความหวังและการเปลี่ยนแปลง)** **(เสียงเพลงประกอบเปลี่ยนเป็นแบบสงบ ชวนให้รู้สึกถึงความหวังและการเริ่มต้นใหม่ มีเสียงนกร้องดังขึ้นอย่างเบาบาง)** **(ตัดไปฉากสุดท้าย: ธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แสงแดดส่องทั่วท้องฟ้า รอยยิ้มแห่งความหวังปรากฏบนใบหน้า เขาส่งมอบโครงการฟื้นฟูชุมชนที่เขาวางแผนอย่างละเอียดให้กับคณะกรรมการชุมชนพร้อมกับดอกไม้สีขาว เสียงเพลงประกอบเป็นเพลงที่มีความสุขและความหวัง ภาพสุดท้ายเป็นธนัญชัยกำลังเดินออกไปพร้อมกับรอยยิ้ม หัวใจเบาบาง เขาได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากชุมชน นักสืบและเดลเก็ตติยืนอยู่ข้างหลังเขาอย่างภาคภูมิใจ)** **(คำบรรยาย): ธนัญชัยเลือกที่จะไม่ทำลายวงจรแห่งความชั่วร้าย... เขาเลือกทางที่ยากกว่า และเป็นทางที่ถูกต้องกว่า... ทางแห่งการให้อภัย... ทางแห่งความยุติธรรม...และการเริ่มต้นใหม่ของชุมชน… สันติสุขชนะ… และความหวังกลับคืนมาสู่ชุมชนอีกครั้ง... เขาส่งต่อความรับผิดชอบให้กับคนในชุมชนเพื่อร่วมกันดำเนินโครงการฟื้นฟูชุมชนต่อไป... ท่ามกลางความหวังอันสดใส)** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป)** **(เครดิตทีมงาน)** **(บทภาพยนตร์เสร็จสิ้น)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 5: การตัดสินใจที่ยากลำบาก (ตอนจบ) **(เสียงเพลงประกอบที่เศร้าสร้อยและมีความลึกลับ แต่มีเสน่ห์ที่ชวนให้คิดถึง เสียงเครื่องดนตรีบรรเลงอย่างเบาบาง)** **(ฉากเปิด: ภาพธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แสงแดดสาดส่อง แต่ความมืดมนยังคงอยู่ เขาเงียบ ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำหนักของการตัดสินใจ เอกสารเกี่ยวกับ "เงาแห่งอดีต" และแผนการที่ซับซ้อนวางอยู่บนโต๊ะใกล้ๆ)** **ธนัญชัย:** การให้อภัย... มันยากเหลือเกิน แต่ฉันเชื่อว่ามันเป็นทางเดียวที่จะหยุดวงจรแห่งความชั่วร้ายนี้ได้ แต่จะทำอย่างไรกับความเจ็บปวดที่ฝังลึกอยู่ในใจ... ความสูญเสียครั้งนี้... มันเปลี่ยนชีวิตฉันไปตลอดกาล มันเหมือนมีดคมที่แทงทะลุหัวใจ... และฉันไม่อาจลืมภาพความเจ็บปวดนั้น... **(ตัดไปฉากแฟลชแบ็ค: ภาพธนัญชัย เด็กชายน้อย กำลังเล่นอยู่ริมเจ้าพระยา ท่ามกลางความสดใส แต่มีเงาของความกลัวปรากฏอยู่เบื้องหลัง)** **(ตัดกลับมาปัจจุบัน):** **ธนัญชัย:** ฉันรู้ว่าพวกเขาต้องการอะไร ความแค้น การแก้แค้น... แต่ฉันต้องเลือกไม่เดินตามทางนั้น ฉันต้องสร้างอนาคตที่ไม่ต้องยึดติดกับความชั่วร้ายในอดีต ต้องหาทางเยียวยาจิตใจของตัวเองและคนรอบข้าง... ต้องหาทางสร้างสันติสุขให้กับชุมชน... และสำคัญที่สุด ฉันต้องหาทางให้ความยุติธรรมกับผู้เสียชีวิต... **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังพูดคุยกับครอบครัวของผู้เสียชีวิต ดวงตาของทั้งสองฝ่ายเต็มไปด้วยความเศร้าโศก แต่ก็มีรอยยิ้มบางๆของความเข้าใจปรากฏขึ้นชั่วครู่)** **แม่ของผู้เสียชีวิต:** ธนัญชัย... ความโศกเศร้าที่เราแบกรับนั้นยากเกินบรรยาย แต่ลูกชายของฉัน เขาคงไม่ต้องการให้เราจมอยู่ในความแค้น เขาต้องการให้เรามองหาอนาคต เราเชื่อมั่นในตัวคุณ... เราหวังว่าคุณจะนำพาชุมชนของเราไปสู่ความสงบสุข... **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังนำเสนอแผนการฟื้นฟูชุมชน โดยใช้ข้อมูลเชิงลึกจากการวิจัยและสัมภาษณ์ประชาชนในชุมชนอย่างจริงจัง แผนการนี้ประกอบด้วยการสร้างศูนย์ฝึกอาชีพ การสนับสนุนการศึกษาสำหรับเยาวชน และการส่งเสริมการท่องเที่ยวเพื่อสร้างรายได้ให้กับชุมชน)** **เดลเก็ตติ:** ธนัญชัย แผนของคุณช่างเป็นเอกลักษณ์ มันแสดงให้เห็นว่าคุณเข้าใจความต้องการของชุมชนอย่างลึกซึ้ง การฟื้นฟูชุมชนนี้ไม่ได้เป็นเพียงการสร้างอาคารหรือโครงสร้างใหม่ มันคือการสร้างความเชื่อมั่น ความหวัง และอนาคตใหม่ เราพร้อมสนับสนุนอย่างเต็มที่ **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังเดินสำรวจอาคารที่ถูกทำลาย ใบหน้าแสดงถึงความเศร้าโศกและการสะท้อนถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาพยายามมองหาแง่มุมที่ดีในความเสียหาย เห็นความเป็นไปได้ในอนาคตใหม่)** **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยกำลังหารือกับนักสืบ นักสืบได้เปิดเผยข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับการฆาตกรรม ซึ่งเชื่อมโยงกับแก๊งค้ายาเสพติด ธนัญชัยฟังอย่างตั้งใจ และแสดงให้เห็นถึงความแน่วแน่ในการดำเนินการต่อไป)** **(ตัดไปฉากต่อ: ภาพธนัญชัยนำเสนอแผนการฟื้นฟูชุมชนต่อคณะกรรมการ บรรยากาศเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความหวัง สมาชิกในชุมชนแสดงความยินดีและพร้อมที่จะร่วมมือกัน แผนการนี้ได้รับการอนุมัติอย่างเป็นเอกฉันท์)** **(เสียงเพลงประกอบเปลี่ยนเป็นแบบสงบ ชวนให้รู้สึกถึงความหวังและการเริ่มต้นใหม่ มีเสียงนกร้องดังขึ้นอย่างเบาบาง)** **(ตัดไปฉากสุดท้าย: ธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แสงแดดส่องทั่วท้องฟ้า รอยยิ้มแห่งความภาคภูมิใจปรากฏบนใบหน้า เขาส่งมอบโครงการฟื้นฟูชุมชนที่เขาวางแผนอย่างรอบคอบให้กับชุมชนพร้อมกับดอกไม้สีขาว เสียงเพลงประกอบเป็นเพลงที่มีความสุขและความหวัง ภาพสุดท้ายเป็นธนัญชัยยิ้มอย่างอบอุ่น กำลังเดินออกไปพร้อมกับคณะกรรมการชุมชน นักสืบและเดลเก็ตติยืนอยู่เคียงข้าง มีเสียงปรบมือดังกึกก้อง)** **(คำบรรยาย): ธนัญชัยได้พิสูจน์ให้เห็นว่า การให้อภัยไม่ใช่การละทิ้งความยุติธรรม แต่เป็นการสร้างอนาคตที่ดีกว่า...ชุมชนได้เริ่มต้นใหม่แล้ว... ความหวังกลับคืนมา... ความสามัคคีชนะ...** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป)** **(เครดิตทีมงาน)** **(บทภาพยนตร์เสร็จสิ้น)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 5: การตัดสินใจที่ยากลำบาก (ตอนจบ) (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลง เปลี่ยนเป็นเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งอย่างแผ่วเบา)** **(ฉากเปิด: ธนัญชัยนั่งอยู่บนระเบียงบ้าน ท่ามกลางต้นไม้เขียวชอุ่ม แสงอาทิตย์อ่อนโยนส่องลงมา เขาถือถ้วยกาแฟ ใบหน้าแสดงถึงความสงบและความคิดหนักแน่น)** **ธนัญชัย:** การเยียวยาใจตัวเองและคนรอบข้าง... มันไม่ได้หมายความว่าจะลืมความสูญเสีย... แต่หมายถึงการเรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน... การยอมรับมัน... และการสร้างสันติสุขขึ้นใหม่ ฉันเชื่อว่าทุกคนมีบทบาทสำคัญในการสร้างสันติสุขในชุมชนนี้ **(ตัดไปฉาก: ภาพบรรยากาศของชุมชนที่กำลังฟื้นฟู เด็กๆ เล่นสนุก คนในชุมชนช่วยเหลือกัน มีร้านค้าเปิดใหม่ และมีเสียงดนตรีจากวงดนตรีพื้นบ้านดังขึ้น)** **ธนัญชัย:** (มองไปรอบๆ ชุมชน) ความหวังที่ฉันเห็นในสายตาของพวกเขา... มันยิ่งใหญ่กว่าความเจ็บปวดที่ฉันเคยสัมผัสมา สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการสร้างชุมชนที่อบอุ่น ปลอดภัย และมีอนาคตที่ดี **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยพบกับนักสืบ นักสืบยื่นเอกสารบางอย่างให้ หน้าเอกสารมีภาพถ่ายและรายละเอียดต่างๆ)** **นักสืบ:** จากการสืบสวนเพิ่มเติม พบว่า มีการเชื่อมโยงระหว่างแก๊งค้ายาเสพติดกับการฆาตกรรม และมีหลักฐานชัดเจนว่า แก๊งนี้วางแผนจะขยายอิทธิพลในพื้นที่นี้ เราค้นพบเงื่อนงำสำคัญที่เชื่อมโยงกับแผนการของแก๊งค้ายาเสพติด **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยกำลังพูดคุยกับหัวหน้าแก๊งค้ายาเสพติดที่ถูกจับกุม บรรยากาศเคร่งเครียด แต่ธนัญชัยสามารถนำเสนอข้อมูลและหลักฐานได้อย่างมีสติและชัดเจน)** **ธนัญชัย:** ฉันไม่ต้องการความแค้น แต่ฉันต้องการความยุติธรรม คุณทำผิดพลาด และคุณต้องรับผิดชอบต่อการกระทำของคุณ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยืนอยู่ตรงหน้าศาล เขาเงียบ ใบหน้าเต็มไปด้วยความหนักแน่น เสียงของศาลดังขึ้นประกาศตัดสิน และธนัญชัยได้รับการยกย่องจากความกล้าหาญและความเป็นผู้นำในการนำชุมชนไปสู่ความสงบสุข)** **(เสียงเพลงประกอบเบาลง เปลี่ยนเป็นเสียงไวโอลินและเปียโน มีความสุขและหวัง)** **(ฉากสุดท้าย: ธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แต่คราวนี้ท้องฟ้าสดใส แดดส่องลงมาอย่างอบอุ่น เขายิ้มอย่างสงบสุข เขาส่งมอบโครงการฟื้นฟูชุมชนที่เสร็จสมบูรณ์ให้กับชุมชน มีชาวบ้านยืนรอบๆ เสมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน นักสืบ เดลเก็ตติ และสมาชิกชุมชนยืนเคียงข้าง แสงแดดส่องผ่านต้นไม้ สีเขียวสดชื่นรื่นเริง)** **(คำบรรยาย): ความยุติธรรมไม่ใช่การแก้แค้น แต่เป็นการสร้างสันติสุข ธนัญชัยได้พิสูจน์ให้เห็นว่า การให้อภัยไม่ใช่การละทิ้งความยุติธรรม แต่เป็นการสร้างอนาคตที่ดีกว่า ความหวังและความสามัคคีได้กลับมาสู่ชุมชนริมเจ้าพระยา วันนี้... ชุมชนได้เริ่มต้นใหม่แล้ว...** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป)** **(เครดิตทีมงาน)** **(บทภาพยนตร์เสร็จสิ้น)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 5: การตัดสินใจที่ยากลำบาก (ตอนจบ) (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลง เปลี่ยนเป็นเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งอย่างแผ่วเบา)** **(ฉากเปิด: ธนัญชัยนั่งอยู่บนระเบียงบ้าน ท่ามกลางต้นไม้เขียวชอุ่ม แสงอาทิตย์อ่อนโยนส่องลงมา เขาถือถ้วยกาแฟ ใบหน้าแสดงถึงความสงบและความคิดหนักแน่น)** **ธนัญชัย:** การเยียวยาใจตัวเองและคนรอบข้าง... มันไม่ได้หมายความว่าจะลืมความสูญเสีย... แต่หมายถึงการเรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน... การยอมรับมัน... และการสร้างสันติสุขขึ้นใหม่ ฉันเชื่อว่าทุกคนมีบทบาทสำคัญในการสร้างสันติสุขในชุมชนนี้ **(ตัดไปฉาก: ภาพบรรยากาศของชุมชนที่กำลังฟื้นฟู เด็กๆ เล่นสนุก คนในชุมชนช่วยเหลือกัน มีร้านค้าเปิดใหม่ และมีเสียงดนตรีจากวงดนตรีพื้นบ้านดังขึ้น)** **ธนัญชัย:** (มองไปรอบๆ ชุมชน) ความหวังที่ฉันเห็นในสายตาของพวกเขา... มันยิ่งใหญ่กว่าความเจ็บปวดที่ฉันเคยสัมผัสมา สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการสร้างชุมชนที่อบอุ่น ปลอดภัย และมีอนาคตที่ดี แต่... บางครั้งความยุติธรรม... มันช่างยากเย็นเหลือเกิน **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน เอกสารสำคัญหลายเล่มวางอยู่บนโต๊ะ ภาพถ่ายที่เขาเก็บรวบรวมมาวางเรียงราย ใบหน้าแสดงถึงความเหนื่อยล้า แต่มีประกายไฟแห่งความมุ่งมั่น)** **ธนัญชัย:** (พึมพำ) หลักฐานที่เรามี... มันชี้ไปที่แก๊งค้ายาเสพติด แต่ขาดสิ่งสำคัญ... ขาดสิ่งที่เชื่อมโยงพวกเขากับการฆาตกรรมนี้โดยตรง... ฉันต้องค้นหาหลักฐานชิ้นนั้น... หลักฐานชิ้นที่สำคัญที่สุดที่สามารถทำให้พวกเขาโดนลงโทษอย่างยุติธรรม **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยพบกับนักสืบ นักสืบยื่นเอกสารบางอย่างให้ หน้าเอกสารมีภาพถ่ายและรายละเอียดต่างๆ)** **นักสืบ:** จากการสืบสวนเพิ่มเติม พบว่า มีการเชื่อมโยงระหว่างแก๊งค้ายาเสพติดกับการฆาตกรรม และมีหลักฐานชัดเจนว่า แก๊งนี้วางแผนจะขยายอิทธิพลในพื้นที่นี้ เราค้นพบเงื่อนงำสำคัญที่เชื่อมโยงกับแผนการของแก๊งค้ายาเสพติด แต่... มันยังไม่เพียงพอ เราต้องการหลักฐานที่หนักแน่นกว่านี้ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยพบกับนายพลาง นักธุรกิจเจ้าของโรงงาน คนสำคัญในชุมชน บรรยากาศจริงจัง มีการแลกเปลี่ยนข้อมูลอย่างละเอียด)** **พลาง:** นายธนัญชัย... ฉันทราบว่าคุณกำลังตามหาอะไร คุณกำลังตามหาความจริง ฉันเห็นความพยายามของคุณ... ฉันขอให้คุณรับรู้ว่าการหาหลักฐานชิ้นนั้น... มันอาจต้องแลกด้วยความเสี่ยงสูง **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยต้องเผชิญกับความเสี่ยง ต้องตัดสินใจเลือกที่จะสืบสวนในทางที่ต้องเสี่ยงต่อชีวิต เขาตัดสินใจอย่างหนักแน่น ตัดสินใจที่ยากลำบากที่สุด)** **ธนัญชัย:** (มองไปที่ภาพของเหยื่อ) ความยุติธรรม... มันสำคัญที่สุดในตอนนี้... ฉันต้องทำ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยพบหลักฐานสำคัญที่เชื่อมโยงแก๊งค้ายาเสพติดกับการฆาตกรรมอย่างชัดเจน เขาเห็นภาพของเหยื่ออีกครั้งพร้อมกับหลักฐาน น้ำตาคลอเบ้า)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยกำลังพูดคุยกับหัวหน้าแก๊งค้ายาเสพติดที่ถูกจับกุม บรรยากาศเคร่งเครียด แต่ธนัญชัยสามารถนำเสนอข้อมูลและหลักฐานได้อย่างมีสติและชัดเจน หัวหน้าแก๊งค้ายาเสพติดรับสารภาพ)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยืนอยู่ตรงหน้าศาล เขาเงียบ ใบหน้าเต็มไปด้วยความหนักแน่น เสียงของศาลดังขึ้นประกาศตัดสิน และธนัญชัยได้รับการยกย่องจากความกล้าหาญและความเป็นผู้นำในการนำชุมชนไปสู่ความสงบสุข)** **(ฉากสุดท้าย: ธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา แต่คราวนี้ท้องฟ้าสดใส แดดส่องลงมาอย่างอบอุ่น เขาส่งมอบโครงการฟื้นฟูชุมชนที่เสร็จสมบูรณ์ให้กับชุมชน มีชาวบ้านยืนรอบๆ เสมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน นักสืบ เดลเก็ตติ และสมาชิกชุมชนยืนเคียงข้าง แสงแดดส่องผ่านต้นไม้ สีเขียวสดชื่นรื่นเริง)** **(คำบรรยาย): ความยุติธรรมไม่ใช่การแก้แค้น แต่เป็นการสร้างสันติสุข ธนัญชัยได้พิสูจน์ให้เห็นว่า การให้อภัยไม่ใช่การละทิ้งความยุติธรรม แต่เป็นการสร้างอนาคตที่ดีกว่า ความหวังและความสามัคคีได้กลับมาสู่ชุมชนริมเจ้าพระยา วันนี้... ชุมชนได้เริ่มต้นใหม่แล้ว... แต่เส้นทางสู่ความสงบสุขยังคงต้องมีการเฝ้าระวังต่อไป** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป)** **(เครดิตทีมงาน)** **(บทภาพยนตร์เสร็จสิ้น)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 5: การตัดสินใจที่ยากลำบาก (ตอนจบ) (ต่อ) (ฉบับปรับปรุง) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลง เปลี่ยนเป็นเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งอย่างแผ่วเบา)** **(ฉากเปิด: ธนัญชัยนั่งอยู่บนระเบียงบ้าน ท่ามกลางต้นไม้เขียวชอุ่ม แสงอาทิตย์อ่อนโยนส่องลงมา เขาถอนหายใจเงียบๆ ถือถ้วยกาแฟ ใบหน้าแสดงถึงความเหนื่อยล้า แต่มีประกายไฟแห่งความมุ่งมั่น)** **ธนัญชัย:** (พึมพำ) ความจริง...มันช่างซับซ้อนเหลือเกิน ไม่ใช่แค่เรื่องหลักฐาน... มันคือการเชื่อมโยงกับชีวิตคนในชุมชน กับความฝัน กับความหวัง **(ตัดไปฉาก: ภาพเด็กๆ ในชุมชนกำลังเล่นกีฬา ผู้ใหญ่กำลังพูดคุยกันอย่างอบอุ่น มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของพวกเขา บรรยากาศชุมชนกลับมาคึกคักอีกครั้ง)** **ธนัญชัย:** (มองไปรอบๆ ชุมชน) การสูญเสีย... มันไม่ใช่เพียงแค่ความตายของคนๆ หนึ่ง แต่เป็นการสูญเสียความหวัง ความสามัคคี และความเชื่อมั่น... ชุมชนนี้ต้องฟื้นคืนมา **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน เอกสารสำคัญหลายเล่มวางอยู่บนโต๊ะ แต่ครั้งนี้มีภาพของครอบครัวของเหยื่อ และภาพของเพื่อนบ้านที่มีปัญหาเกี่ยวกับแก๊งค้ายาเสพติด ใบหน้าของเขาแสดงถึงความหนักแน่นและความจริงจัง)** **ธนัญชัย:** (พึมพำ) การเปิดเผยความจริงอาจนำมาซึ่งความเสี่ยงต่อชีวิตของผู้คนอื่นๆ ต้องระมัดระวังอย่างยิ่ง **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยพบกับนักสืบ นักสืบยื่นเอกสารบางอย่างให้ หน้าเอกสารมีรายละเอียดเกี่ยวกับความเกี่ยวข้องของแก๊งค้ายาเสพติดกับการฆาตกรรมและการคุกคามชุมชน แต่ยังขาดหลักฐานเชื่อมโยงที่ชัดเจน)** **นักสืบ:** เรามีพยานหลักฐานที่บ่งชี้ว่าแก๊งค้ายาเสพติดมีส่วนเกี่ยวข้อง แต่ขาดหลักฐานที่เป็นรูปธรรม เรารู้ว่าแก๊งค้ายาเสพติดวางแผนขยายอิทธิพล และการฆาตกรรมอาจเป็นส่วนหนึ่งของแผนนั้น แต่ต้องเจาะลึกลงไปอีก **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยพบกับผู้ใหญ่ในชุมชน บรรยากาศจริงจัง มีการแลกเปลี่ยนข้อมูลอย่างละเอียด บางคนมีท่าทีลังเล บางคนมีอารมณ์เกรงใจแก๊งค้ายาเสพติด)** **พลเมือง:** นายธนัญชัย ...บางครั้งความจริงมันช่างเจ็บปวด และบางครั้งก็ต้องแลกมาด้วยความเสี่ยง **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยพบหลักฐานใหม่ เป็นภาพถ่ายที่ถูกซ่อนไว้ในภาพถ่ายของเหตุการณ์อื่นๆ เป็นหลักฐานสำคัญที่เชื่อมโยงแก๊งค้ายาเสพติดกับการกระทำผิดอย่างชัดเจน เขาถอนหายใจอย่างโล่งอก ใบหน้าเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยเข้าพบกับหัวหน้าแก๊งค้ายาเสพติดที่ถูกจับกุม บรรยากาศเคร่งเครียด แต่ธนัญชัยนำเสนอหลักฐานอย่างชัดเจนและหนักแน่น หัวหน้าแก๊งค้ายาเสพติดเริ่มแสดงอาการลังเล ยอมรับว่ามีส่วนร่วมในเหตุการณ์การฆาตกรรม)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยืนอยู่ตรงหน้าศาล เสียงของศาลดังขึ้นประกาศตัดสิน และแก๊งค้ายาเสพติดถูกตัดสินอย่างยุติธรรม)** **(ฉากสุดท้าย: ธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา ท้องฟ้าสดใส แดดส่องลงมาอย่างอบอุ่น เขาส่งมอบโครงการฟื้นฟูชุมชนที่เสร็จสมบูรณ์ มีชาวบ้านยิ้มแย้ม ผู้ช่วย และนักสืบคอยสังเกต ธนัญชัยวางมือบนไหล่ของเด็กๆ ยิ้มอย่างอบอุ่น)** **(คำบรรยาย): ความยุติธรรมเป็นสิ่งสำคัญ แต่การฟื้นฟูชุมชน การสร้างความเข้าใจ และการรักษาจิตใจของผู้คน สำคัญไม่แพ้กัน ชุมชนริมเจ้าพระยาได้ผ่านพ้นช่วงเวลาอันยากลำบาก และกำลังก้าวไปข้างหน้าด้วยความหวัง ความสามัคคี และความเข้าใจ** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป)** **(เครดิตทีมงาน)** **(บทภาพยนตร์เสร็จสิ้น)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 5: การตัดสินใจที่ยากลำบาก (ตอนจบ) (ต่อ) (ฉบับปรับปรุง) - ตอนที่ 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลง เปลี่ยนเป็นเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งอย่างแผ่วเบา)** **(ฉากเปิด: ธนัญชัยนั่งเงียบๆ บนระเบียงบ้าน มองดูพระอาทิตย์ตก สีส้มอมแดงทาแสงบนใบไม้ บรรยากาศสงบและเงียบเหงา)** **ธนัญชัย:** (พึมพำ) ชัยชนะครั้งนี้… มันช่างมาพร้อมกับราคาที่สูงเหลือเกิน ไม่ใช่แค่ความพยายามของฉัน แต่เป็นหัวใจของชุมชน ของผู้คนที่สูญเสียไป **(ตัดไปฉาก: ภาพบรรยากาศชุมชนที่เงียบสงบ เด็กๆ ที่เคยเล่นกีฬาด้วยความสนุกสนาน ผู้ใหญ่ที่เคยหัวเราะและพูดคุยกันอย่างอบอุ่น ดูเศร้าหมอง บ้านเรือนหลายหลังปิดประตู ร่องรอยแห่งความสูญเสียปรากฏชัด)** **ธนัญชัย:** (มองไปรอบๆ น้ำตาคลอ)** ฉันต้องทำอย่างไร… เพื่อให้ทุกคนกลับมาสดใสเหมือนเดิม เพื่อให้รอยแผลนี้จางหายไป **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยนั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องทำงาน ล้อมรอบไปด้วยเอกสาร แผนการ และรูปภาพ แต่ภาพของครอบครัวเหยื่อและเพื่อนบ้านกลับอยู่บนโต๊ะ พร้อมกับใบหน้าของคนชุมชนที่แฝงไปด้วยความหวัง)** **ธนัญชัย:** (พูดกับตัวเอง) การตามล่าเพื่อความยุติธรรม… มันไม่ได้หยุดอยู่เพียงแค่การจับกุมคนผิด แต่เป็นการฟื้นฟูความหวัง ความเชื่อมั่น และการสร้างอนาคตใหม่ให้กับชุมชนแห่งนี้ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยพูดคุยกับสมาชิกชุมชน ผู้ใหญ่หลายคนมีท่าทีเปิดใจและพร้อมที่จะร่วมมือ แต่บางคนยังคงลังเลและหวาดกลัว)** **พลเมือง:** นายธนัญชัย การแก้ไขปัญหาครั้งนี้ มันอาจทำให้บางคนต้องเสี่ยง บางคนอาจต้องสูญเสีย… **ธนัญชัย:** (มองตาพลเมือง) ฉันรู้ว่าคุณทุกคนกลัว แต่ความกลัวจะไม่ช่วยให้ชุมชนฟื้นคืนมา เราจะต้องก้าวข้ามความกลัว และร่วมมือกันสร้างอนาคตที่ดีกว่า ผมจะไม่ทิ้งทุกท่าน **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยเริ่มต้นโครงการฟื้นฟูชุมชน เขาจัดตั้งกลุ่มช่วยเหลือ อบรมทักษะอาชีพ และสนับสนุนกิจกรรมทางสังคม ความสามัคคีกลับคืนมา ใบหน้าของทุกคนเริ่มสดใสขึ้น มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ)** **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ กลับมาเล่นกีฬากันอีกครั้ง ผู้ใหญ่กลับมารวมตัวกัน หัวเราะ พูดคุย และแบ่งปันประสบการณ์ บรรยากาศชุมชนกลับมาคึกคักอีกครั้ง)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา ท้องฟ้าสดใส พระอาทิตย์ส่องแสงอ่อนโยนลงมา เขาเห็นเด็กๆ เล่น ผู้ใหญ่พูดคุยกัน และบ้านเรือนที่ได้รับการซ่อมแซม)** **ธนัญชัย:** (ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ) ทุกอย่างเริ่มต้นใหม่… ชุมชนริมเจ้าพระยาฟื้นคืนชีพ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบ และผู้ช่วย ยืนมองชุมชน พร้อมกันนั้น มีภาพของครอบครัวเหยื่อ ที่ยิ้มและมีชีวิตชีวา เหมือนได้ผ่านพ้นความสูญเสีย)** **(คำบรรยาย): ความยุติธรรมเป็นสิ่งสำคัญ แต่การฟื้นฟูจิตใจของผู้คน การสร้างความเข้าใจ และการสร้างชุมชนที่แข็งแกร่ง สำคัญยิ่งกว่า ชุมชนริมเจ้าพระยาผ่านพ้นช่วงเวลาอันยากลำบาก และกำลังก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง ด้วยความหวัง ความสามัคคี และความเข้าใจ** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป)** **(เครดิตทีมงาน)** **(บทภาพยนตร์เสร็จสิ้น)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลง เปลี่ยนเป็นเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งอย่างแผ่วเบา)** **(ฉากเปิด: ธนัญชัยยืนอยู่ริมเจ้าพระยา มองออกไปที่แม่น้ำที่สงบ แสงอาทิตย์สีทองทาแสงบนน้ำ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสุขและความภาคภูมิใจ ท่ามกลางบรรยากาศที่อบอุ่นและสดใส)** **ธนัญชัย:** (ยิ้มอย่างอิ่มใจ) ชุมชนของเรา… เริ่มต้นใหม่แล้ว พวกเราทุกคน… ลุกขึ้นมาจากเถ้าถ่าน และก้าวเดินไปข้างหน้า **(ตัดไปฉาก: ภาพชุมชนริมเจ้าพระยาที่คึกคัก เด็กๆ เล่นสนุก ผู้ใหญ่พูดคุยกัน เสียงหัวเราะดังก้อง บ้านเรือนที่ได้รับการซ่อมแซมใหม่ สวยงาม และเต็มไปด้วยชีวิตชีวา)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยนั่งคุยกับครอบครัวของหนึ่งในเหยื่อ ภาพยนตร์แสดงให้เห็นถึงความอบอุ่น และความเข้าใจ น้ำตาแห่งความสุขไหลลงมาจากใบหน้าของพวกเขา)** **คุณแม่ของเหยื่อ:** (น้ำตาคลอ) นายธนัญชัย… ขอบคุณ… คุณช่วยเหลือพวกเรา ทำให้เราเห็นว่ายังมีความหวังอยู่ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยิ้มและเอื้อมมือไปจับมือคุณแม่ของเหยื่อ บรรยากาศเต็มไปด้วยความรู้สึกพึงพอใจ และความรัก)** **ธนัญชัย:** ความยุติธรรม เป็นเพียงจุดเริ่มต้น… การฟื้นฟูจิตใจ… การสร้างความเชื่อมั่น… และการก้าวไปข้างหน้า… สำคัญยิ่งกว่า **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยกำลังพูดคุยกับนักสืบและทีมงาน ใบหน้าของพวกเขายังเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า แต่ท่าทางเต็มไปด้วยความภูมิใจ และความภาคภูมิใจในผลงาน)** **ธนัญชัย:** พวกเรา… สู้ไปด้วยกัน… ทุกคนเป็นส่วนหนึ่งของชัยชนะครั้งนี้ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยเดินตรวจเยี่ยมชุมชน เขามองเห็นรอยยิ้ม ความสุข และความสามัคคีของคนในชุมชน)** **(ตัดไปฉาก: ภาพของธนัญชัย นักสืบ และผู้ช่วย ยืนมองชุมชน มีการแสดงภาพเหตุการณ์สำคัญ จากการตามล่าคนร้าย)** **(ตัดไปฉาก: ภาพของครอบครัวเหยื่อ ยิ้มและมีความสุข เหมือนได้ผ่านพ้นความสูญเสีย พร้อมกับแสงสีทอง ที่ส่องประกายอยู่บนใบหน้าของทุกคน)** **(คำบรรยาย): คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยาอาจจบลง แต่รอยแผลในใจของชุมชนจะยังคงอยู่ แต่ก็มีรอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู ที่เกิดขึ้นจากความเข้าใจ ความรัก และความสามัคคี ชุมชนริมเจ้าพระยาจะเดินหน้าต่อไป ด้วยความหวัง และการเรียนรู้จากประสบการณ์ สร้างอนาคตที่ดีกว่า… และพวกเขาก็ทำสำเร็จ)** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป)** **(เครดิตทีมงาน)** **(บทภาพยนตร์เสร็จสิ้น)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลง เปลี่ยนเป็นเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งอย่างแผ่วเบา มีเสียงเด็กหัวเราะดังขึ้นเบาๆ จากระยะไกล)** **(ฉากเปิด: ธนัญชัยกำลังถือถุงขนมปังปิ้งร้อนๆ ยืนอยู่ริมเจ้าพระยา มองออกไปที่แม่น้ำที่สงบ มีแดดอ่อนๆ สาดส่อง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่สดใส แต่ก็มีรอยยิ้มแห่งความเหนื่อยล้า และความสุขที่ผสมผสานกันอยู่เล็กน้อย)** **ธนัญชัย:** (ยิ้มอย่างอิ่มใจ) ชุมชนของเรา… เริ่มต้นใหม่แล้ว พวกเราทุกคน… ลุกขึ้นมาจากเถ้าถ่าน และก้าวเดินไปข้างหน้า… ตอนนี้ก็ถึงเวลาของ… ปาร์ตี้ริมน้ำ! **(ตัดไปฉาก: ภาพชุมชนริมเจ้าพระยาที่คึกคักมากยิ่งขึ้น เด็กๆ วิ่งเล่นโยกเยก ผู้ใหญ่พูดคุยกันเสียงหัวเราะดังก้อง เสียงดนตรีสดๆ ทรวงอก มีการตั้งโต๊ะอาหารพร้อมด้วยของกินเล่นมากมาย มีบอลลูน มีเกมส์เล่นสำหรับเด็กๆ บ้านเรือนที่ได้รับการซ่อมแซมใหม่ สวยงาม และเต็มไปด้วยชีวิตชีวา แสงไฟสีสันสดใสส่องประกายทั่วทั้งชุมชน)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยืนแบ่งปันขนมปังปิ้งให้กับเด็กๆ พวกเขาต่างก็ยิ้มและยื่นมือรับอย่างมีความสุข บางคนก็เอามาแบ่งกับเพื่อน บรรยากาศอบอุ่นมากยิ่งขึ้น)** **(ตัดไปฉาก: คุณแม่ของเหยื่อ กอดลูกของเธอ ยิ้มอย่างมีความสุข น้ำตารื้นขึ้นมาในตา ภาพของครอบครัวเหยื่อ นั่งรับประทานอาหาร พูดคุยอย่างเป็นกันเอง ทุกคนมีรอยยิ้มแห่งความสุขบนใบหน้า)** **คุณแม่ของเหยื่อ:** (น้ำตาคลอ) นายธนัญชัย… ขอบคุณจริงๆ คุณทำให้เรามีรอยยิ้มอีกครั้ง **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยิ้มและหัวเราะ เอื้อมมือไปลูบหัวเด็กๆ บรรยากาศเต็มไปด้วยความรู้สึกพึงพอใจ และความรัก มีความสุขอย่างแท้จริง)** **ธนัญชัย:** (หัวเราะ) ความยุติธรรม เป็นเพียงจุดเริ่มต้น… การฟื้นฟูจิตใจ… การสร้างความเชื่อมั่น… และการก้าวไปข้างหน้า… สิ่งสำคัญที่สุดคือ การได้อยู่ด้วยกัน และสร้างอนาคตที่ดีกว่า ด้วยความรัก และมิตรภาพ **(ตัดไปฉาก: นักสืบและทีมงานที่ช่วยเหลือ ยืนมองบรรยากาศที่คึกคัก หัวเราะและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน เต็มไปด้วยความภูมิใจในผลงาน และความสุขของชุมชน)** **(ตัดไปฉาก: ภาพของธนัญชัย นักสืบ และผู้ช่วย ยืนมองชุมชน มีการแสดงภาพเหตุการณ์สำคัญ จากการตามล่าคนร้าย แต่มีการตัดต่อให้ดูเป็นภาพวาด ให้ดูเป็นมุมมองที่สดใสและสว่างไสว)** **(ตัดไปฉาก: ภาพของครอบครัวเหยื่อ ยิ้มและมีความสุข พร้อมกับแสงสีทอง ที่ส่องประกายอยู่บนใบหน้าของทุกคน มีเสียงดนตรีและเสียงหัวเราะดังก้อง)** **(คำบรรยาย): คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยาอาจจบลงแล้ว แต่รอยแผลในใจของชุมชนจะยังคงเป็นบทเรียน แต่ก็มีรอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู ที่เกิดขึ้นจากความเข้าใจ ความรัก และความสามัคคี ชุมชนริมเจ้าพระยาจะเดินหน้าต่อไป ด้วยความหวัง การเรียนรู้ และปาร์ตี้ริมน้ำที่ไม่มีวันจางหาย… พวกเขาทำได้แล้ว!** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป)** **(เครดิตทีมงาน)** **(บทภาพยนตร์เสร็จสิ้น เสียงดนตรีประกอบดังขึ้นอย่างสนุกสนาน พร้อมกับเสียงหัวเราะของเด็กๆ)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลง เปลี่ยนเป็นเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งอย่างแผ่วเบา มีเสียงเด็กหัวเราะดังขึ้นเบาๆ จากระยะไกล และเสียงของคนคุยกันอย่างสนุกสนาน)** **(ฉากเปิด: ธนัญชัยกำลังถือถุงขนมปังปิ้งร้อนๆ ยืนอยู่ริมเจ้าพระยา มองออกไปที่แม่น้ำที่สงบ มีแดดอ่อนๆ สาดส่อง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่สดใส เขาลูบหัวน้องเล็กๆ ที่วิ่งเล่นอยู่ใกล้ๆ ดูมีความสุขมาก)** **ธนัญชัย:** (ยิ้มอย่างอิ่มใจ) เห็นไหมล่ะ… ชุมชนของเราแข็งแกร่งมาก พวกเราทุกคน… ลุกขึ้นมาจากเถ้าถ่าน และก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างสวยงาม และตอนนี้ก็ถึงเวลาของ… ปาร์ตี้ริมน้ำ! ตอนนี้มันไม่ใช่แค่ปาร์ตี้ธรรมดาอีกต่อไปแล้วนะ! **(ตัดไปฉาก: ภาพชุมชนริมเจ้าพระยาที่คึกคักมากยิ่งขึ้น เด็กๆ วิ่งเล่นโยกเยก ผู้ใหญ่พูดคุยกันเสียงหัวเราะดังก้อง เสียงดนตรีสดๆ ทรวงอก มีการตั้งโต๊ะอาหารพร้อมด้วยของกินเล่นหลากหลาย มีวงดนตรีเล่นเพลงสนุกๆ มีการประกวดร้องเพลง มีเกมส์เล่นสำหรับเด็กๆ บ้านเรือนที่ได้รับการซ่อมแซมใหม่ สวยงาม และเต็มไปด้วยชีวิตชีวา แสงไฟสีสันสดใสส่องประกายทั่วทั้งชุมชน มีโปสเตอร์ใหญ่ๆ เขียนคำว่า “ชุมชนเรา สู้! ”)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยกำลังสอนเด็กๆ เล่นเกมส์ มีรอยยิ้มของความสุขบนใบหน้าของทุกคน เขาสวมเสื้อยืดสีชมพูสดใส ดูสนุกสนานและผ่อนคลาย)** **(ตัดไปฉาก: คุณแม่ของเหยื่อ กำลังถ่ายรูปลูกๆ ของเธอ ที่เล่นกับเพื่อนๆ อย่างสนุกสนาน น้ำตารื้นขึ้นมาในตา ภาพของครอบครัวเหยื่อ นั่งรับประทานอาหาร และคุยกันอย่างเป็นกันเอง ทุกคนมีรอยยิ้มแห่งความสุขบนใบหน้า ลูกๆ ของเธอวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน)** **คุณแม่ของเหยื่อ:** (น้ำตาคลอ) นายธนัญชัย… ขอบคุณจริงๆ คุณทำให้เรามีรอยยิ้มอีกครั้ง ทำให้เราลืมความเจ็บปวดได้ และเรารู้สึกว่า… มีอนาคตอีกครั้ง! **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยิ้มและหัวเราะ เอื้อมมือไปลูบหัวเด็กๆ และพูดคุยกับพ่อแม่ของพวกเขา บรรยากาศเต็มไปด้วยความรู้สึกพึงพอใจ และความรัก มีความสุขอย่างแท้จริง)** **ธนัญชัย:** (หัวเราะ) การฟื้นฟูจิตใจ… การสร้างความเชื่อมั่น… การก้าวไปข้างหน้า… สิ่งสำคัญที่สุดคือ การได้อยู่ด้วยกัน และสร้างอนาคตที่ดีกว่า ด้วยความรัก ความสามัคคี และ… ความสุข! **(ตัดไปฉาก: นักสืบและทีมงานที่ช่วยเหลือ กำลังกินขนมปังปิ้งและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน พวกเขามีรอยยิ้มและความภาคภูมิใจบนใบหน้า)** **(ตัดไปฉาก: ภาพของธนัญชัย นักสืบ และผู้ช่วย ยืนมองชุมชน มีการแสดงภาพเหตุการณ์สำคัญ จากการตามล่าคนร้าย แต่มีการตัดต่อให้ดูเป็นภาพวาด ให้ดูเป็นมุมมองที่สดใสและสว่างไสว พร้อมกับภาพของเด็กๆ ที่กำลังเขียนรูป)** **(ตัดไปฉาก: ภาพของครอบครัวเหยื่อ ยิ้มและมีความสุข พร้อมกับแสงสีทอง ที่ส่องประกายอยู่บนใบหน้าของทุกคน มีเสียงดนตรีและเสียงหัวเราะดังก้อง และเสียงปรบมือ)** **(คำบรรยาย): คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยาอาจจบลงแล้ว แต่รอยแผลในใจของชุมชนจะยังคงเป็นบทเรียนอันล้ำค่า แต่เรากลับได้เห็นรอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู ที่เกิดขึ้นจากความเข้าใจ ความรัก ความสามัคคี และพลังแห่งความเชื่อมั่น ชุมชนริมเจ้าพระยาจะเดินหน้าต่อไป ด้วยความหวัง การเรียนรู้ และปาร์ตี้ริมน้ำที่เต็มไปด้วยความสุขและความทรงจำอันสวยงาม! พวกเขาทำได้แล้ว! พวกเราทำได้!** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป)** **(เครดิตทีมงาน)** **(บทภาพยนตร์เสร็จสิ้น เสียงดนตรีประกอบดังขึ้นอย่างสนุกสนาน พร้อมกับเสียงหัวเราะของเด็กๆ และเสียงปรบมือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลง เปลี่ยนเป็นเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งอย่างแผ่วเบา มีเสียงเด็กหัวเราะดังขึ้นเบาๆ จากระยะไกล และเสียงของคนคุยกันอย่างสนุกสนาน)** **(ฉากเปิด: ธนัญชัยกำลังถือถุงขนมปังปิ้งร้อนๆ ยืนอยู่ริมเจ้าพระยา มองออกไปที่แม่น้ำที่สงบ มีแดดอ่อนๆ สาดส่อง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่สดใส เขาลูบหัวน้องเล็กๆ ที่วิ่งเล่นอยู่ใกล้ๆ ดูมีความสุขมาก)** **ธนัญชัย:** (ยิ้มอย่างอิ่มใจ) เห็นไหมล่ะ… ชุมชนของเราแข็งแกร่งมาก พวกเราทุกคน… ลุกขึ้นมาจากเถ้าถ่าน และก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างสวยงาม และตอนนี้ก็ถึงเวลาของ… ปาร์ตี้ริมน้ำ! ตอนนี้มันไม่ใช่แค่ปาร์ตี้ธรรมดาอีกต่อไปแล้วนะ! วันนี้เราจะเฉลิมฉลองความสำเร็จด้วยกัน! **(ตัดไปฉาก: ภาพชุมชนริมเจ้าพระยาที่คึกคักมากยิ่งขึ้น เด็กๆ วิ่งเล่นโยกเยก ผู้ใหญ่พูดคุยกันเสียงหัวเราะดังก้อง เสียงดนตรีสดๆ ทรวงอก มีการตั้งโต๊ะอาหารพร้อมด้วยของกินเล่นหลากหลาย มีวงดนตรีเล่นเพลงสนุกๆ มีการประกวดร้องเพลง มีเกมส์เล่นสำหรับเด็กๆ บ้านเรือนที่ได้รับการซ่อมแซมใหม่ สวยงาม และเต็มไปด้วยชีวิตชีวา แสงไฟสีสันสดใสส่องประกายทั่วทั้งชุมชน มีโปสเตอร์ใหญ่ๆ เขียนคำว่า “ชุมชนเรา สู้! ” และมีธงชาติไทยเล็กๆ ตรงกลาง)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยกำลังสอนเด็กๆ เล่นเกมส์ “จับผิด” มีรอยยิ้มของความสุขบนใบหน้าของทุกคน เขาสวมเสื้อยืดสีชมพูสดใส ดูสนุกสนานและผ่อนคลาย มีเด็กน้อยแอบซ่อนตัวอยู่ในต้นไม้ ทำหน้าสงสัย)** **(ตัดไปฉาก: คุณแม่ของเหยื่อ กำลังถ่ายรูปลูกๆ ของเธอ ที่เล่นกับเพื่อนๆ อย่างสนุกสนาน น้ำตารื้นขึ้นมาในตา เธอส่งยิ้มให้ธนัญชัยอย่างอิ่มใจ ภาพของครอบครัวเหยื่อ นั่งรับประทานอาหาร และคุยกันอย่างเป็นกันเอง ทุกคนมีรอยยิ้มแห่งความสุขบนใบหน้า ลูกๆ ของเธอวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน มีของเล่นสีสันสดใสมากมาย)** **คุณแม่ของเหยื่อ:** (น้ำตาคลอ) นายธนัญชัย… ขอบคุณจริงๆ คุณทำให้เรามีรอยยิ้มอีกครั้ง ทำให้เราลืมความเจ็บปวดได้ และเรารู้สึกว่า… มีอนาคตอีกครั้ง! เหมือนได้เกิดใหม่เลย! **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยิ้มและหัวเราะ เอื้อมมือไปลูบหัวเด็กๆ และพูดคุยกับพ่อแม่ของพวกเขา บรรยากาศเต็มไปด้วยความรู้สึกพึงพอใจ และความรัก มีความสุขอย่างแท้จริง มีเสียงเด็กๆ ร้องเพลง “ชุมชนเรา สู้!”)** **(ตัดไปฉาก: นักสืบและทีมงานที่ช่วยเหลือ กำลังกินขนมปังปิ้งและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน มีการจับมือและแลกเปลี่ยนคำชม พวกเขามีรอยยิ้มและความภาคภูมิใจบนใบหน้า มีนักสืบสาวใส่แว่นกำลังถ่ายรูปบรรยากาศ)** **(ตัดไปฉาก: ภาพของธนัญชัย นักสืบ และผู้ช่วย ยืนมองชุมชน มีการแสดงภาพเหตุการณ์สำคัญ จากการตามล่าคนร้าย แต่มีการตัดต่อให้ดูเป็นภาพวาด ให้ดูเป็นมุมมองที่สดใสและสว่างไสว พร้อมกับภาพของเด็กๆ ที่กำลังวาดรูป และมีเด็กคนหนึ่งวาดรูปธนัญชัยอย่างน่ารัก)** **(ตัดไปฉาก: ภาพของครอบครัวเหยื่อ ยิ้มและมีความสุข พร้อมกับแสงสีทอง ที่ส่องประกายอยู่บนใบหน้าของทุกคน มีเสียงดนตรีและเสียงหัวเราะดังก้อง และเสียงปรบมือ มีการแสดงแสงสีสวยๆ จากไฟฉาย)** **(คำบรรยาย): คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยาอาจจบลงแล้ว แต่รอยแผลในใจของชุมชนจะยังคงเป็นบทเรียนอันล้ำค่า แต่เรากลับได้เห็นรอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู ที่เกิดขึ้นจากความเข้าใจ ความรัก ความสามัคคี และพลังแห่งความเชื่อมั่น ชุมชนริมเจ้าพระยาจะเดินหน้าต่อไป ด้วยความหวัง การเรียนรู้ และปาร์ตี้ริมน้ำที่เต็มไปด้วยความสุขและความทรงจำอันสวยงาม! พวกเขาทำได้แล้ว! พวกเราทำได้! ชุมชนเรา สู้! )** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป)** **(เครดิตทีมงาน)** **(บทภาพยนตร์เสร็จสิ้น เสียงดนตรีประกอบดังขึ้นอย่างสนุกสนาน พร้อมกับเสียงหัวเราะของเด็กๆ และเสียงปรบมือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข และเสียงปืนแตกจากในระยะไกลที่ค่อย ๆ เบาลง)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลง เปลี่ยนเป็นเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งอย่างแผ่วเบา มีเสียงเด็กหัวเราะดังขึ้นเบาๆ จากระยะไกล และเสียงของคนคุยกันอย่างสนุกสนาน)** **(ฉากเปิด: ธนัญชัยกำลังชี้ไปที่แผนที่ขนาดใหญ่บนโต๊ะไม้ มีผู้ใหญ่และเด็กๆ ล้อมรอบ บนแผนที่เต็มไปด้วยสัญลักษณ์และเส้นสีต่างๆ มีนักสืบสาวใส่แว่นกำลังจดบันทึกอย่างตั้งใจ)** **ธนัญชัย:** (ยิ้มแย้ม) ดูสิ! จากการตรวจสอบข้อมูล เรารู้แล้วว่า คนร้ายอาจจะเคยมาที่นี่… แล้วก็ที่นี่… นี่เป็นจุดสำคัญในการเชื่อมโยงความสัมพันธ์ระหว่างคนร้ายและเหตุการณ์! **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและทีมงานกำลังค้นหาหลักฐานในสวนสาธารณะ มีเด็กๆ แอบเล่นซ่อนหากันอยู่ นักสืบสาวแอบถ่ายรูป และธนัญชัยกำลังยิ้มอย่างสนุกสนาน เมื่อเจอหลักฐานสำคัญ)** **นักสืบสาว:** พี่ธนัญชัย! เจอแล้ว! เศษชิ้นส่วนของของเล่นเด็ก… น่าจะเป็นของเล่นที่หายไปจากเหตุการณ์! **(ตัดไปฉาก: ภาพชุมชนริมเจ้าพระยาตอนกลางคืน เต็มไปด้วยแสงไฟสีสันสดใส มีการเปิดประตูและหน้าต่าง แสงไฟกระพริบ ทุกคนกำลังเตรียมตัวสำหรับปาร์ตี้ริมน้ำ มีการตั้งเต็นท์ ติดตั้งเครื่องดนตรี และเตรียมอาหาร)** **เด็กๆ:** (ร้องเพลงอย่างสนุกสนาน) ชุมชนเรา สู้! ชุมชนเรา สู้! **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยกำลังสอนเด็กๆ เล่นเกมส์ "จับผิดเสียง" มีเสียงดนตรีสดๆ ดังขึ้น เด็กๆ ร้องเพลงและหัวเราะเสียงดัง บรรยากาศเต็มไปด้วยความสนุกสนาน นักสืบสาวกำลังถ่ายรูป และคุณแม่ของเหยื่อกำลังยิ้มอย่างอิ่มใจ)** **คุณแม่ของเหยื่อ:** (น้ำตาคลอ) ดูสิ… ลูกๆ ของฉันมีความสุขมาก… ขอบคุณทุกคนจริงๆ ที่ทำให้พวกเขาได้กลับมาเป็นเด็กอีกครั้ง! **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยกำลังเล่นเกมส์ "จับฉลาก" กับผู้ใหญ่ ทุกคนหัวเราะอย่างสนุกสนาน มีการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ และพูดคุยกันอย่างเป็นกันเอง มีนักสืบอีกคน กำลังพิมพ์รายงาน และนักสืบสาวกำลังถ่ายรูปอีกครั้ง)** **นักสืบ:** (ยิ้ม) คดีนี้… มันยากและเหนื่อย แต่เราก็ทำสำเร็จ และทุกคนมีความสุข **(ตัดไปฉาก: ภาพของธนัญชัย นักสืบ และผู้ช่วย ยืนอยู่ริมเจ้าพระยา ท่ามกลางแสงสีทอง มีเด็กๆ วิ่งเล่นรอบๆ และมีของตกแต่งประดับตกแต่งสวยงาม บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข)** **ธนัญชัย:** (ยิ้มอย่างอิ่มใจ) ชุมชนริมเจ้าพระยา… เราแข็งแกร่งขึ้น… และเราจะอยู่เคียงข้างกันเสมอ! **(ตัดไปฉาก: ภาพชุมชนริมเจ้าพระยา มีแสงสีทองสาดส่อง มีเด็กๆ วิ่งเล่นอย่างมีความสุข มีผู้ใหญ่กำลังนั่งคุยกัน มีเสียงดนตรี และเสียงหัวเราะดังก้อง มีภาพของทุกคนในชุมชน ภาพของครอบครัวและเพื่อนๆ ที่หัวเราะพร้อมกัน ธนัญชัยกำลังยิ้มมองดู)** **(คำบรรยาย): คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยาอาจจบลงแล้ว แต่ความรักและการสนับสนุนของชุมชนจะยังคงอยู่ตลอดไป พวกเขาฟื้นฟูความสุขและความเชื่อมั่น การเรียนรู้และการเติบโต ปาร์ตี้ริมน้ำคืนนี้เป็นมากกว่าแค่การเฉลิมฉลอง แต่เป็นการเริ่มต้นใหม่! พวกเขาทำได้แล้ว! พวกเราทำได้! ชุมชนเรา สู้! )** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป)** **(เครดิตทีมงาน)** **(บทภาพยนตร์เสร็จสิ้น เสียงดนตรีประกอบดังขึ้นอย่างสนุกสนาน พร้อมกับเสียงหัวเราะของเด็กๆ และเสียงปรบมือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข และเสียงปืนแตกจากในระยะไกลที่ค่อย ๆ เบาลง)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลง เปลี่ยนเป็นเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งอย่างแผ่วเบา มีเสียงเด็กหัวเราะดังขึ้นเบาๆ จากระยะไกล และเสียงของคนคุยกันอย่างสนุกสนาน)** **(ฉากเปิด: ธนัญชัยยืนอยู่กลางวงล้อมของเด็กๆ หน้าตาเปื้อนยิ้ม กำลังแบ่งปันของหวานสีสันสดใสให้กับเด็กๆ นักสืบสาวและเพื่อนนักสืบช่วยกันจัดเตรียมอาหาร)** **ธนัญชัย:** (ยิ้มแย้ม) วันนี้เราไม่ใช่แค่ปิดคดี แต่เราเปิดใจให้กับความสุข และเสียงหัวเราะของพวกเด็กๆ นี่คือความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่กว่าการจับคนร้ายซะอีก **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ วิ่งเล่นอยู่ในสวนสาธารณะ พัดใบไม้สีแดงและเหลืองร่วงหล่น พวกเขายิ้มและหัวเราะอย่างสนุกสนาน ธนัญชัยยืนมองพวกเขาด้วยความอิ่มใจ นักสืบสาวถ่ายรูปเก็บไว้)** **นักสืบสาว:** พี่ธนัญชัย ดูสิ พวกเขาเล่นกันอย่างมีความสุข มันเป็นกำลังใจที่ดีมาก **(ตัดไปฉาก: ปาร์ตี้ริมน้ำเริ่มคึกคัก เต็นท์สีสันสดใสเต็มไปด้วยเสียงดนตรีสด เด็กๆเต้นรำอย่างสนุกสนาน มีแผงขายของกินและของเล่น บรรยากาศอบอุ่นและมีชีวิตชีวา)** **เด็กๆ:** (ร้องเพลงอย่างสนุกสนาน) ชุมชนเรา สู้! ชุมชนเรา สู้! (ซ้ำ) **(ตัดไปฉาก: คุณแม่ของเหยื่อกำลังยิ้มอย่างอิ่มใจ จับมือกับเพื่อนแม่คนอื่นๆ ดูแลเด็กๆอย่างอบอุ่น พวกเธอเตรียมอาหารกลางคืนกันอย่างคึกคัก ธนัญชัยยืนอยู่ใกล้ๆ ให้กำลังใจ)** **คุณแม่ของเหยื่อ:** ขอบใจทุกคน ที่ทำให้ลูกๆ ได้กลับมาเป็นเด็กอีกครั้ง ที่นี่ คือบ้านที่อบอุ่นและปลอดภัยที่สุด **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยกำลังเล่นเกมส์ “จับฉลาก” กับผู้ใหญ่ ทุกคนหัวเราะอย่างสนุกสนาน พูดคุยและแชร์ประสบการณ์ นักสืบอีกคนกำลังเขียนรายงานอย่างตั้งใจ ขณะที่นักสืบสาวกำลังยิ้มและถ่ายรูปบรรยากาศ)** **นักสืบ:** คดีนี้ยากลำบาก แต่เรามาถึงจุดจบที่สดใส เพราะความรักและการสนับสนุนของทุกคน **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัย นักสืบ ผู้ช่วยและชาวบ้าน ยืนอยู่ริมเจ้าพระยา ท่ามกลางแสงสีทอง เด็กๆ วิ่งเล่น มีดอกไม้และของตกแต่งสวยงาม บรรยากาศร่าเริง)** **ธนัญชัย:** ชุมชนริมเจ้าพระยา... เราแข็งแกร่งขึ้น... และเราจะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป! นี่คือการเริ่มต้นใหม่ที่สวยงาม... **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัย มองไปรอบๆ ชุมชนริมเจ้าพระยา มีเด็กๆ วิ่งเล่นมีความสุข ผู้ใหญ่กำลังนั่งคุยกัน เสียงดนตรีและเสียงหัวเราะดังก้อง มีภาพของทุกคนในชุมชน ครอบครัวและเพื่อนๆ ที่หัวเราะและมีความสุขพร้อมกัน ทุกคนแสดงรอยยิ้มแห่งชัยชนะ)** **(คำบรรยาย): ความรักและการสนับสนุนของชุมชนริมเจ้าพระยา... จะยังคงอยู่ตลอดไป พวกเขากลับมาพบความสุขและความเชื่อมั่น... การเรียนรู้และการเติบโต... ปาร์ตี้ริมน้ำคืนนี้เป็นมากกว่าแค่การเฉลิมฉลอง แต่เป็นการเริ่มต้นใหม่... พวกเขาทำได้! ชุมชนเรา สู้! และพวกเขาจะสร้างความทรงจำใหม่ๆ อย่างมีความสุข)** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป)** **(เครดิตทีมงาน)** **(บทภาพยนตร์เสร็จสิ้น เสียงดนตรีประกอบดังขึ้นอย่างสนุกสนาน พร้อมกับเสียงหัวเราะของเด็กๆ และเสียงปรบมือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข มีแสงไฟกระพริบสวยงามจากริมน้ำ)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลง เปลี่ยนเป็นเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งอย่างแผ่วเบา มีเสียงเด็กหัวเราะดังขึ้นเบาๆ จากระยะไกล และเสียงของคนคุยกันอย่างสนุกสนาน)** **(ฉากเปิด: ธนัญชัยยืนอยู่กลางวงล้อมของเด็กๆ หน้าตาเปื้อนยิ้ม กำลังแบ่งปันของหวานสีสันสดใสให้กับเด็กๆ นักสืบสาวและเพื่อนนักสืบช่วยกันจัดเตรียมอาหาร)** **ธนัญชัย:** (ยิ้มแย้ม) วันนี้เราไม่ใช่แค่ปิดคดี แต่เราเปิดใจให้กับความสุข และเสียงหัวเราะของพวกเด็กๆ นี่คือความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่กว่าการจับคนร้ายซะอีก ดูสิ พวกเด็กๆ ร่าเริงกันขนาดนี้ ผมเองก็รู้สึกมีความสุขมากกว่าที่เคยเลย **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ วิ่งเล่นอยู่ในสวนสาธารณะ พัดใบไม้สีแดงและเหลืองร่วงหล่น พวกเขายิ้มและหัวเราะอย่างสนุกสนาน ธนัญชัยยืนมองพวกเขาด้วยความอิ่มใจ นักสืบสาวถ่ายรูปเก็บไว้)** **นักสืบสาว:** พี่ธนัญชัย ดูสิ พวกเขาเล่นกันอย่างมีความสุข มันเป็นกำลังใจที่ดีมาก พี่ธนัญชัยเก่งจังเลยนะ ทำให้พวกเด็กๆ มีความสุขได้ขนาดนี้ **ธนัญชัย:** (ยิ้ม) ความสุขของเด็กๆ มันสำคัญกว่าอะไรทั้งนั้น นั่นคือรางวัลที่แท้จริงสำหรับผม **(ตัดไปฉาก: ปาร์ตี้ริมน้ำเริ่มคึกคัก เต็นท์สีสันสดใสเต็มไปด้วยเสียงดนตรีสด เด็กๆเต้นรำอย่างสนุกสนาน มีแผงขายของกินและของเล่น บรรยากาศอบอุ่นและมีชีวิตชีวา มีการแสดงมายากลจากเด็กๆ ที่น่ารัก)** **เด็กๆ:** (ร้องเพลงอย่างสนุกสนาน) ชุมชนเรา สู้! ชุมชนเรา สู้! (ซ้ำ) ชุมชนเรา... ดีที่สุด! **(ตัดไปฉาก: คุณแม่ของเหยื่อกำลังยิ้มอย่างอิ่มใจ จับมือกับเพื่อนแม่คนอื่นๆ ดูแลเด็กๆอย่างอบอุ่น พวกเธอเตรียมอาหารกลางคืนกันอย่างคึกคัก ธนัญชัยยืนอยู่ใกล้ๆ ให้กำลังใจ)** **คุณแม่ของเหยื่อ:** ขอบใจทุกคน ที่ทำให้ลูกๆ ได้กลับมาเป็นเด็กอีกครั้ง ที่นี่ คือบ้านที่อบอุ่นและปลอดภัยที่สุด ไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้ว **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยกำลังเล่นเกมส์ “จับฉลาก” กับผู้ใหญ่ ทุกคนหัวเราะอย่างสนุกสนาน พูดคุยและแชร์ประสบการณ์ นักสืบอีกคนกำลังเขียนรายงานอย่างตั้งใจ แต่ก็หยุดพักและยิ้มให้กับเด็กๆ)** **นักสืบ:** คดีนี้ยากลำบาก แต่เรามาถึงจุดจบที่สดใส เพราะความรักและการสนับสนุนของทุกคน มันเป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมจริงๆ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัย นักสืบ ผู้ช่วยและชาวบ้าน ยืนอยู่ริมเจ้าพระยา ท่ามกลางแสงสีทอง เด็กๆ วิ่งเล่น มีดอกไม้และของตกแต่งสวยงาม บรรยากาศร่าเริง นักสืบสาวมาถ่ายรูปหมู่)** **ธนัญชัย:** ชุมชนริมเจ้าพระยา... เราแข็งแกร่งขึ้น... และเราจะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป! นี่คือการเริ่มต้นใหม่ที่สวยงาม... ทุกคนมีความสุข ผมเองก็มีความสุขมาก **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัย มองไปรอบๆ ชุมชนริมเจ้าพระยา ภาพตัดสลับไปมาในบรรยากาศแห่งความสุข มีเด็กๆ วิ่งเล่นมีความสุข ผู้ใหญ่กำลังนั่งคุยกัน เสียงดนตรีและเสียงหัวเราะดังก้อง มีภาพของทุกคนในชุมชน ครอบครัวและเพื่อนๆ ที่หัวเราะและมีความสุขพร้อมกัน ทุกคนแสดงรอยยิ้มแห่งชัยชนะและความหวัง)** **(คำบรรยาย): ความรักและการสนับสนุนของชุมชนริมเจ้าพระยา... จะยังคงอยู่ตลอดไป พวกเขากลับมาพบความสุขและความเชื่อมั่น... พวกเขากลับมาเป็นเด็กอีกครั้ง การเรียนรู้และการเติบโต... ปาร์ตี้ริมน้ำคืนนี้เป็นมากกว่าแค่การเฉลิมฉลอง แต่เป็นการเริ่มต้นใหม่... พวกเขาทำได้! ชุมชนเรา สู้! และพวกเขาจะสร้างความทรงจำใหม่ๆ อย่างมีความสุข มีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ)** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป ขอบคุณทุกคนที่ร่วมงานกันมา)** **(เครดิตทีมงาน)** **(บทภาพยนตร์เสร็จสิ้น เสียงดนตรีประกอบดังขึ้นอย่างสนุกสนาน พร้อมกับเสียงหัวเราะของเด็กๆ และเสียงปรบมือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข มีแสงไฟกระพริบสวยงามจากริมน้ำ ปรากฏภาพของผู้คนในชุมชนพร้อมกับข้อความขอบคุณ)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลง เปลี่ยนเป็นเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งอย่างแผ่วเบา มีเสียงเด็กหัวเราะดังขึ้นเบาๆ จากระยะไกล และเสียงของคนคุยกันอย่างสนุกสนาน)** **(ฉากเปิด: ธนัญชัยนั่งอยู่บนเก้าอี้ริมน้ำ มองดูเด็กๆ วิ่งเล่น ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม ในมือถือถ้วยน้ำแข็งใสสีสวย เขาหันมามองนักสืบสาวที่ยืนอยู่ใกล้ๆ พร้อมกับยื่นถ้วยน้ำแข็งใสให้)** **ธนัญชัย:** เอาสิ ดื่มหน่อย เย็นชื่นใจ วันนี้เราไม่ใช่แค่ปิดคดี แต่เหมือนเราปลูกต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง ต้นไม้ต้นนี้คือความหวัง และต้นไม้ต้นนี้ก็คือความสุขของพวกเด็กๆ ที่นี่ **(นักสืบสาวรับถ้วยน้ำแข็งใส ยิ้มให้กับธนัญชัย)** **นักสืบสาว:** พี่ธนัญชัย ขอบคุณนะครับ พี่เก่งจริงๆ ทุกคนมีความสุข มันเป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่เลย **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ วิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน ท่ามกลางแสงอาทิตย์ยามเย็น พวกเขาเล่นลูกบอล แย่งกันกินขนมหวาน มีเสียงหัวเราะดังขึ้นเป็นระยะ ธนัญชัยยืนมองพวกเขาอยู่ห่างๆ มีรอยยิ้มที่อิ่มใจ)** **เสียงเด็กๆ:** (ตะโกนกันเสียงดัง) ป๊อก! โอ้ยย! ฮ่าฮ่าฮ่า! **(ตัดไปฉาก: เสียงดนตรีสดดังขึ้น มีวงดนตรีเด็กๆ ขึ้นมาร้องเพลง ธนัญชัยนั่งฟัง และลุกขึ้นเต้นรำ มีผู้ใหญ่หลายคนเข้าร่วมวง เต้นรำอย่างสนุกสนาน)** **ธนัญชัย:** (ร้องเพลงไปด้วย) ชุมชนริมเจ้าพระยา เราคือครอบครัวเดียวกัน เรามาอยู่ด้วยกัน จนกว่าฟ้าจะสว่าง! **(ตัดไปฉาก: คุณแม่ของเหยื่อและผู้ใหญ่หลายคนกำลังจัดเตรียมอาหารเย็น พวกเธอช่วยกันตกแต่งโต๊ะ มีเสียงคุยกันอย่างอารมณ์ดี ดูเหมือนครอบครัวใหญ่ ธนัญชัยเข้าไปช่วย ยิ้มให้กับทุกคน)** **คุณแม่ของเหยื่อ:** ขอบคุณพี่ธนัญชัย เพราะพี่ ทำให้เราได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง ให้กำลังใจเรา อย่างนี้แหละ ครอบครัว **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยกำลังเล่นเกมส์ "จับฉลาก" กับเด็กๆ มีเสียงหัวเราะดังขึ้น เด็กๆ ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส เหมือนครอบครัวใหญ่ ทุกคนมีโอกาสได้แสดงความสามารถของตัวเอง มีการแข่งขันกันเล็กๆน้อยๆ แต่ก็เต็มไปด้วยความสนุกสนาน)** **เด็กๆ:** (หัวเราะเสียงดัง) ยูฮู! ฉันได้… ฉันได้… **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัย นักสืบ ผู้ช่วยและชาวบ้าน ยืนอยู่ริมเจ้าพระยา ท่ามกลางแสงสีทองยามเย็น เด็กๆ วิ่งเล่น มีดอกไม้และของตกแต่งสวยงาม บรรยากาศร่าเริง นักสืบสาวมาถ่ายรูปหมู่)** **ธนัญชัย:** ชุมชนริมเจ้าพระยา... เราแข็งแกร่งขึ้น... และเรามีความสุขมากยิ่งขึ้น เราจะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป! เราปลูกต้นไม้แห่งความสุขและความหวัง! ทุกคนมีความสุข ผมเองก็มีความสุขมาก **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยมองไปรอบๆ ชุมชนริมเจ้าพระยา แสงสีทองส่องผ่านใบไม้ มีเด็กๆ วิ่งเล่นมีความสุข ผู้ใหญ่กำลังนั่งคุยกัน เสียงดนตรีและเสียงหัวเราะดังก้อง มีภาพของทุกคนในชุมชน ครอบครัวและเพื่อนๆ ที่หัวเราะ มีรอยยิ้มแห่งการเริ่มต้นใหม่ ความสุข และความหวัง)** **(คำบรรยาย): ความรักและการสนับสนุนของชุมชนริมเจ้าพระยา... จะยิ่งใหญ่ขึ้นไปอีก พวกเขาพบทางออกจากความเศร้าโศกและกลับมาสู่ความสุข พวกเขากลับมาเป็นเด็กอีกครั้ง มีความสุข รอยยิ้มที่สดใส รอยยิ้มแห่งความหวัง การเติบโตและการเรียนรู้ พวกเขาทำได้! ชุมชนเรา สู้! และพวกเขาจะสร้างความทรงจำใหม่ๆ ที่น่าประทับใจ ตลอดไป)** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เป็นผลงานสร้างสรรค์และไม่ใช่เรื่องจริง ความสมเหตุสมผลในการดำเนินเรื่องอาจมีการปรับปรุงเพิ่มเติมต่อไป ขอบคุณทุกคนที่ร่วมงานกันมา)** **(เครดิตทีมงาน)** **(บทภาพยนตร์เสร็จสิ้น เสียงดนตรีประกอบดังขึ้นอย่างสนุกสนาน พร้อมกับเสียงหัวเราะของเด็กๆ และเสียงปรบมือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข มีแสงไฟกระพริบสวยงามจากริมน้ำ ปรากฏภาพของผู้คนในชุมชนพร้อมกับข้อความขอบคุณ)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลง เปลี่ยนเป็นเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งอย่างแผ่วเบา มีเสียงเด็กหัวเราะดังขึ้นเบาๆ จากระยะไกล และเสียงของคนคุยกันอย่างสนุกสนาน)** **(ฉากเปิด: ธนัญชัยยืนอยู่กลางสนามเด็กเล่นริมน้ำ ถ้วยน้ำแข็งใสสีสวยวางอยู่บนโต๊ะไม้เล็กๆ เด็กๆ วิ่งเล่นรอบๆ เขาชูมือขึ้น ยิ้มกว้าง มีรอยยิ้มบางๆ ปรากฏบนใบหน้าของผู้ใหญ่ทุกคน นักสืบสาวเดินเข้ามาหาพร้อมรอยยิ้ม)** **นักสืบสาว:** พี่ธนัญชัย ดูสิคะ เด็กๆ มีความสุขมากๆ เลย เราทำสำเร็จจริงๆ **ธนัญชัย:** (ยิ้ม) ใช่สิ ความสุขของพวกเขา คือความสุขของเราทุกคน เหมือนเราปลูกต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง ที่ให้ร่มเงา และผลไม้อร่อยแก่ทุกคน ทุกคนมาช่วยกันดูแลต้นไม้ต้นนี้ มันจะเติบโตขึ้นไปเรื่อยๆ **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ จับมือกัน วิ่งเล่นเป็นวงกลม ร้องเพลง มีเสียงหัวเราะดังสนั่น ธนัญชัยยืนมองพวกเขา ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม และมีรอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผู้ใหญ่หลายคน คนบางคนก็ทำท่าทางเหมือนจะร้องไห้ ธนัญชัยเดินเข้าไปใกล้ อุ้มเด็กๆ คนนึงขึ้น)** **ธนัญชัย:** พวกหนูเล่นสนุกกันนะ **เด็กน้อย:** สนุกมากๆ เลยค่ะ พี่ธนัญชัยเล่นด้วยสิคะ **ธนัญชัย:** ได้สิ พี่จะเล่นกับหนูทุกคนนะ **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ วิ่งเล่น คนในชุมชนออกมาเดินเล่น คุยกันอย่างสนุกสนาน ธนัญชัยกำลังเล่นเกมส์จับฉลาก มีรอยยิ้มแย้มแจ่มใส ผู้ใหญ่หลายคนมองด้วยความอิ่มใจ)** **(ตัดไปฉาก: คุณแม่ของเหยื่อ ยืนอยู่กลางกลุ่มคน รอยยิ้มสดใส พูดคุยกับธนัญชัย มีรอยยิ้มบนใบหน้าของทุกคน ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส ธนัญชัยมองพวกเขาอย่างอิ่มใจ นักสืบสาวถ่ายรูป)** **คุณแม่ของเหยื่อ:** ขอบคุณพี่ธนัญชัย พี่ทำให้เราทุกคนได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง มีแต่ความสุข **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยกำลังทำอาหารกลางวัน ชาวบ้านช่วยกัน มีเสียงหัวเราะดังขึ้น ทุกคนทำอาหารด้วยกันอย่างสนุกสนาน ธนัญชัยแย่งกินขนมหวานจากเด็กๆ)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยืนมองเด็กๆ ที่กำลังสร้างปราสาททราย ริมน้ำเจ้าพระยา นักสืบสาวเดินเข้ามาใกล้ ยื่นถ้วยน้ำผลไม้ให้)** **นักสืบสาว:** พักผ่อนหน่อยนะ พี่ธนัญชัย **ธนัญชัย:** ขอบคุณ เห็นพวกหนูมีความสุข เราก็มีความสุขแล้ว **(ตัดไปฉาก: แสงพระอาทิตย์ตกดิน ทาสีริมน้ำเจ้าพระยาเป็นสีทองอร่าม เด็กๆ วิ่งเล่น คนในชุมชนนั่งคุยกัน ธนัญชัยยืนอยู่กลางกลุ่ม ยิ้มอย่างมีความสุข)** **ธนัญชัย:** ชุมชนริมเจ้าพระยา เราแข็งแกร่ง มีความสุข และเราจะอยู่เคียงข้างกัน ตลอดไป **(คำบรรยาย): ชุมชนริมเจ้าพระยา พวกเขาฟื้นคืนชีพ ไม่เพียงแต่มีรอยยิ้ม แต่มีชีวิตชีวา พวกเขาได้เรียนรู้ เติบโต และแข็งแกร่งขึ้น ความรักและการสนับสนุน จะยิ่งใหญ่กว่าเดิม และพวกเขาจะสร้างความทรงจำใหม่ๆ ที่น่าประทับใจตลอดไป)** **(ภาพชุมชนริมน้ำที่มีแสงสีทองอร่าม เด็กๆ วิ่งเล่น และทุกคนมีความสุข ภาพทุกคนพร้อมกับข้อความขอบคุณ ธนัญชัยยืนอยู่ตรงกลาง ยิ้มอย่างมีความสุข)** **(เครดิตทีมงาน)** **(บทภาพยนตร์เสร็จสิ้น เสียงเพลงประกอบดนตรีสนุกสนาน เสียงหัวเราะของเด็กๆ เสียงปรบมือดังกึกก้อง บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข แสงไฟกระพริบสวยงาม ปรากฏภาพของผู้คนในชุมชนพร้อมกับข้อความขอบคุณ)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลง เปลี่ยนเป็นเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งอย่างแผ่วเบา มีเสียงเด็กหัวเราะดังขึ้นเบาๆ จากระยะไกล และเสียงของคนคุยกันอย่างสนุกสนาน)** **(ฉากเปิด: ธนัญชัยนั่งอยู่ริมน้ำ ถ้วยน้ำแข็งใสสีสวยวางอยู่บนโต๊ะไม้ เด็กๆ กำลังเล่นเรือใบเล็กๆ บนน้ำ เขาชูมือขึ้น ยิ้มกว้าง รอยยิ้มบางๆ ปรากฏบนใบหน้าของผู้ใหญ่ทุกคน นักสืบสาวเดินเข้ามาพร้อมถาดขนมหวาน)** **นักสืบสาว:** พี่ธนัญชัย ทานขนมหน่อยค่ะ ขนมเค้กแสนอร่อยที่คุณป้าอุ้มทำเอง **ธนัญชัย:** (ยิ้ม) ขอบคุณครับ วันนี้ช่างมีความสุขจริงๆ **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ ตะโกนร้องเพลง เสียงหัวเราะดังลั่น คนในชุมชนออกมาเล่นน้ำ มีเสียงผู้ใหญ่หัวเราะคิกคัก ธนัญชัยเดินเข้าไปใกล้ เด็กๆ รุมล้อมเขาพร้อมเสียงร้องเรียก)** **เด็กๆ:** พี่ธนัญชัย! เล่นด้วยสิคะ! เล่นเรือใบด้วยกัน! **ธนัญชัย:** (ยิ้ม) ได้สิครับ ทุกคนเล่นสนุกกันใช่ไหม **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและเด็กๆ แข่งเรือใบกัน มีความสนุกสนาน เสียงหัวเราะดังขึ้น เด็กๆ ลุกขึ้นยืนชูมือขึ้นสูงๆ ผู้ใหญ่ในชุมชนชื่นชม)** **ผู้ใหญ่:** ยอดเยี่ยมมากเลย! แข็งแกร่งจริงๆ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยืนอยู่ท่ามกลางชุมชน ทุกคนร้องเพลง เต้นรำกันอย่างมีความสุข มีดนตรีสด ไฟประดับสีสันสวยงาม นักสืบสาวมองด้วยความอิ่มใจ เธอถ่ายรูป)** **(ธนัญชัยหันไปเห็นคุณแม่ของเหยื่อ เธอทำท่าทางจะร้องไห้ ธนัญชัยเดินเข้าไปหา จับมือคุณแม่)** **ธนัญชัย:** คุณแม่ครับ อย่าร้องไห้นะครับ เราร่วมมือกันสร้างความสุขให้กับชุมชนนี้ ไม่มีอะไรที่ยิ่งใหญ่ไปกว่านี้ **(คุณแม่ของเหยื่อ):** ขอบคุณนะครับ พี่ธนัญชัย ที่ทำให้เราทุกคนได้มีความสุข ได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและผู้ใหญ่คนอื่นๆ ร่วมกันจัดงานเลี้ยงริมน้ำ มีอาหารอร่อยมากมาย ทุกคนสนุกสนาน ชุมชนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม)** **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ กำลังเล่นเกมส์จับฉลาก ธนัญชัยยิ้มอย่างมีความสุข มีเสียงหัวเราะดังลั่น)** **ธนัญชัย:** ขอให้ความสุขนี้ดำเนินต่อไป ตลอดไป **(ตัดไปฉาก: พระอาทิตย์กำลังตกดิน ทาสีท้องฟ้าเป็นสีทองอร่าม เด็กๆ วิ่งเล่น ผู้ใหญ่ร้องเพลงชุมนุม ธนัญชัยยืนอยู่กลางกลุ่ม มองท้องฟ้า ยิ้มอย่างมีความสุข)** **ธนัญชัย:** ชุมชนริมเจ้าพระยา พวกเราแข็งแกร่ง มีสุขภาพดี มีความสุข และจะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป **(คำบรรยาย): ชุมชนริมเจ้าพระยา พวกเขาได้ฟื้นคืนชีพ ไม่เพียงแต่มีรอยยิ้ม แต่มีชีวิตชีวา พวกเขาได้เรียนรู้ เติบโต และแข็งแกร่งขึ้น ความรักและการสนับสนุน จะยิ่งใหญ่กว่าเดิม พวกเขาได้ปลูกต้นไม้แห่งความสุขไว้ ที่ให้ร่มเงาและผลไม้อร่อยแก่ทุกคน)** **(ภาพชุมชนริมน้ำที่มีแสงสีทองอร่าม เด็กๆ วิ่งเล่น ทุกคนมีความสุข ภาพทุกคนพร้อมกับข้อความขอบคุณ ธนัญชัยยืนอยู่ตรงกลาง ยิ้มอย่างมีความสุข)** **(ฉากสุดท้าย: ธนัญชัย ยืนอยู่กลางสนามเด็กเล่นริมน้ำ เด็กๆ วิ่งเล่นล้อมรอบ ธนัญชัยหยิบถ้วยน้ำแข็งใสสีสวยขึ้น ยิ้มกว้าง)** **(เสียงเพลงประกอบสนุกสนาน เสียงหัวเราะของเด็กๆ เสียงปรบมือดังกึกก้อง บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือแต่เสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งเบาๆ บรรยากาศเงียบสงบ มีแสงแดดอ่อนๆ ส่องลงมา)** **(ฉากเปิด: ธนัญชัยนั่งอยู่ริมน้ำ ถ้วยน้ำแข็งใสสีสวยวางอยู่บนโต๊ะไม้ เขาเงยหน้ามองท้องฟ้าสีครามสดใส ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มที่สดใสกว่าเดิม ในขณะเดียวกัน นักสืบสาวที่เคยตามติดธนัญชัย ได้มาวางกล่องของขวัญสีชมพูสดไว้บนโต๊ะข้างๆ)** **นักสืบสาว:** พี่ธนัญชัย ของขวัญจากเพื่อนๆ ในกองปราบค่ะ หวังว่าพี่จะชอบนะ **ธนัญชัย:** (ยิ้ม) ขอบคุณมากครับ ทุกคนใจดีจริงๆ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยเปิดกล่องของขวัญ พบว่าเป็นรูปถ่ายของเขาและเด็กๆ ในชุมชน ภาพถ่ายเหล่านั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ความสุข และความทรงจำดีๆ เขาจ้องมองภาพถ่ายเหล่านั้นอย่างมีความสุข รอยยิ้มไม่หายจากใบหน้า)** **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ กำลังเล่นซ่อนหา เสียงหัวเราะดังลั่น ธนัญชัยเดินไปชมพวกเขา เขามองเห็นเด็กหญิงตัวเล็กๆ กำลังเดินเข้ามาหาเขา ใบหน้าของเด็กหญิงนั้นมีรอยยิ้มสดใส แฝงไปด้วยความรักและความไว้ใจ)** **เด็กหญิง:** พี่ธนัญชัย เล่นซ่อนหาด้วยสิคะ! **ธนัญชัย:** (ยิ้ม) ได้สิครับ คุณลูกสาวของชุมชนคนดี **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและเด็กหญิงเล่นซ่อนหา มีความสนุกสนาน เสียงหัวเราะดังขึ้น ทั้งคู่วิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน ในระหว่างที่เล่นซ่อนหากัน เด็กหญิงก็ได้บอกเล่าเรื่องราวที่เธอชอบเกี่ยวกับชุมชนนี้ เธอชื่นชมในความรักและการช่วยเหลือกันของคนในชุมชน)** **เด็กหญิง:** ที่นี่ดีจังเลย ทุกคนใจดี ช่วยเหลือกันตลอดเวลา **ธนัญชัย:** (ยิ้ม) ใช่ครับ เรามีกันและกัน นั่นแหละคือสิ่งที่สำคัญที่สุด **(ตัดไปฉาก: ผู้ใหญ่ในชุมชนกำลังจัดงานเลี้ยงอาหารกลางวัน มีอาหารอร่อยและเครื่องดื่มหลากหลาย บรรยากาศคึกคักไปด้วยเสียงหัวเราะและเสียงคุยกัน ธนัญชัยยืนอยู่กลางชุมชน มองไปรอบๆ พบว่าทุกคนมีความสุขและสนุกสนาน เขารู้สึกปลื้มใจ)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยืนอยู่ริมน้ำ ดวงอาทิตย์กำลังตกดิน ทาสีท้องฟ้าเป็นสีส้มอมชมพู บรรยากาศอบอุ่นและเงียบสงบ เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ รู้สึกขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น)** **(คำบรรยาย): ชุมชนริมเจ้าพระยา พวกเขาไม่ได้เพียงแค่ฟื้นคืนชีพ แต่พวกเขายังเติบโต เรียนรู้ และแข็งแกร่งขึ้น ความรักและการสนับสนุนที่เกิดขึ้นในชุมชน จะยิ่งใหญ่กว่าเดิม ธนัญชัยได้สร้างรอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู และเขาได้พบความสุขที่แท้จริง ในความสุขของชุมชน)** **(ภาพชุมชนริมน้ำเต็มไปด้วยความสุข เด็กๆ วิ่งเล่น ผู้ใหญ่คุยกัน มีแสงสีสันสวยงามจากไฟประดับ ธนัญชัยยืนอยู่ท่ามกลางความสุข มีรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า)** **(ฉากสุดท้าย: ธนัญชัย ยืนอยู่กลางสนามเด็กเล่นริมน้ำ มีเด็กๆ วิ่งเล่นล้อมรอบ เขายิ้มให้กับเด็กๆ มีเสียงนกร้อง เสียงลมพัด และเสียงเด็กหัวเราะดังขึ้นพร้อมๆ กัน แสงแดดส่องลงมา ทำให้ทุกอย่างดูอบอุ่นและมีชีวิตชีวา)** **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างช้าๆ และงดงาม มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงปรบมือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข ความรัก และมิตรภาพ)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือแต่เสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งเบาๆ บรรยากาศเงียบสงบ มีแสงแดดอ่อนๆ ส่องลงมา)** **(ฉากเปิด: ธนัญชัยยิ้มกว้าง กำลังเล่นเกมส์ "หมากเก็บ" กับเด็กๆ ในสนามเด็กเล่นริมน้ำ เสียงหัวเราะดังสนั่น เขาถือไม้กวาดสีเหลือง มีรูปหัวใจสีชมพูติดอยู่ กลมกลืนกับสีเสื้อของเด็กๆ ที่ใส่ชุดสดใส)** **เด็กๆ:** พี่ธนัญชัย เล่นอีกหน่อยสิ! ชนะอีกแล้ว!! **ธนัญชัย:** (หัวเราะ) ได้สิครับ เด็กๆ เก่งจริงๆ วันนี้ชนะพี่ธนัญชัยอีกแล้ว ดูท่าจะมีรางวัลให้พวกเราทุกคน **(ธนัญชัยหยิบของขวัญ เป็นลูกโป่งสีสันสดใส แจกให้เด็กๆ คนละลูก)** **(ตัดไปฉาก: แม่ของเด็กๆ กำลังทำกับข้าว เสียงผู้หญิงคุยกันอย่างสนุกสนาน เด็กๆ กำลังช่วยกันตกแต่งโต๊ะสำหรับงานเลี้ยง บรรยากาศอบอุ่น เต็มไปด้วยความสุขและความรัก)** **แม่คนหนึ่ง:** วันนี้ดูสนุกจริงๆ เห็นธนัญชัยเล่นกับลูกๆ ใจก็ชื่นขึ้นมาเลย **แม่อีกคนหนึ่ง:** ใช่ เหมือนทุกอย่างจะดีขึ้น ขอบคุณจริงๆ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยเดินไปหา คุณป้าผู้สูงอายุที่กำลังนั่งอยู่ริมน้ำ คุณป้ามีรอยยิ้มอบอุ่น)** **คุณป้า:** ธนัญชัยมาหาป้าเหรอ มาเล่นด้วยกันไหม **ธนัญชัย:** (ยิ้ม) มาครับป้า ป้าก็ช่วยดูแลลูกๆ นะครับ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยนั่งคุยกับคุณป้า คุณป้าเล่าเรื่องราวเก่าๆ ของชุมชน ธนัญชัยฟังอย่างตั้งใจ รอยยิ้มของธนัญชัยยังคงอยู่ ทำให้บรรยากาศดูอบอุ่นมากยิ่งขึ้น)** **คุณป้า:** สมัยก่อนชุมชนเราอบอุ่นมากเลยนะ ช่วยเหลือกัน คนทุกคนยิ้มแย้ม เหมือนอย่างวันนี้ **ธนัญชัย:** ใช่ครับ เรามีกันและกันจริงๆ ทุกคนทำให้ชุมชนเราอบอุ่นขึ้นมาก ผมรู้สึกดีใจมากๆ **(ตัดไปฉาก: งานเลี้ยงอาหารกลางวัน เต็มไปด้วยสีสัน เสียงหัวเราะและเสียงคุยกัน ธนัญชัยยืนอยู่ท่ามกลางคน มีความสุขอย่างสุดหัวใจ มีเด็กๆ วิ่งเล่นล้อมรอบ เขารู้สึกว่าทุกอย่างสมบูรณ์แบบ)** **(ตัดไปฉาก: นักสืบสาวเดินเข้ามาหาธนัญชัย ถือกล่องของขวัญสีฟ้าอ่อน)** **นักสืบสาว:** ของขวัญจากเพื่อนๆ ทุกคน เพื่อเป็นกำลังใจให้นะคะ **ธนัญชัย:** (ยิ้มกว้าง) ขอบคุณมากครับ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยืนอยู่ริมน้ำ ดวงอาทิตย์กำลังตกดิน สีส้มอมชมพู เขายิ้มให้กับท้องฟ้า มีความสุขล้นเหลือ)** **(คำบรรยาย): ความสุขที่แท้จริงไม่ได้อยู่แค่กับตัวเรา แต่คือความสุขร่วมกันของทุกคน ธนัญชัยได้สร้างรอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู และชุมชนริมเจ้าพระยาได้กลับมามีชีวิตชีวา ความรัก ความสามัคคี และมิตรภาพได้เชื่อมโยงทุกคนเข้าด้วยกัน)** **(ภาพชุมชนริมน้ำเต็มไปด้วยความสุข เด็กๆ วิ่งเล่น ผู้ใหญ่หัวเราะ แสงสีสันสวยงามจากไฟประดับ ธนัญชัยยืนอยู่ท่ามกลางความสุข รอยยิ้มกว้างบนใบหน้า มีเสียงนกร้อง เสียงลมพัด และเสียงเด็กหัวเราะดังขึ้นพร้อมๆ กัน)** **(ฉากสุดท้าย: ธนัญชัยยิ้มอย่างมีความสุข มีเด็กๆ วิ่งล้อมรอบ ถือลูกโป่งสีสันสดใส เขาถือไม้กวาดสีเหลือง มีรูปหัวใจสีชมพู บรรยากาศอบอุ่น มีแสงแดดส่องลงมา ดูอบอุ่นและมีชีวิตชีวา)** **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างช้าๆ และงดงาม มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงปรบมือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข ความรัก และมิตรภาพ)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือแต่เสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งเบาๆ บรรยากาศเงียบสงบ มีแสงแดดอ่อนๆ ส่องลงมา)** **(ฉากต่อจากตอนที่แล้ว: ธนัญชัยกำลังนั่งบนเก้าอี้สานริมน้ำ เด็กๆ วิ่งเล่นรอบๆ เขาหันไปยิ้มให้กับนักสืบสาวที่ยืนอยู่ใกล้ๆ)** **นักสืบสาว:** เห็นมั้ยคะ ธนัญชัย ยิ้มแย้มขนาดนี้ ชีวิตสดใสขึ้นเยอะเลย **ธนัญชัย:** ใช่ครับ ขอบคุณทุกคนจริงๆ ที่ช่วยเหลือและให้กำลังใจผม ผมดีใจมากที่ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ **(ตัดไปฉาก: นักสืบสาวกำลังพูดคุยกับแม่ของเด็กๆ ที่นั่งอยู่ใกล้ๆ บรรยากาศอบอุ่นและเต็มไปด้วยความหวัง)** **แม่ของเด็กๆ:** พวกเราทุกคนรู้สึกดีใจที่ได้เห็นธนัญชัยมีความสุขอีกครั้ง เหมือนมีแสงสว่างเข้ามาในชุมชนเรา **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยกำลังเดินไปหาคุณลุงที่กำลังซ่อมจักรยานอยู่ เขาช่วยกันซ่อมจักรยานให้เสร็จพร้อมกัน)** **คุณลุง:** เด็กๆ โตขึ้น มาช่วยลุงซ่อมจักรยานด้วยนะ **ธนัญชัย:** ได้ครับ คุณลุง ผมจะช่วยเสมอ **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ กำลังช่วยกันทำขนมจีน เสียงหัวเราะและเสียงคุยกันดังขึ้น ธนัญชัยยืนดูอยู่ด้านข้าง มีรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า เขาช่วยเด็กๆ ตักน้ำ)** **เด็กๆ:** พี่ธนัญชัย ช่วยตักน้ำหน่อยสิครับ **ธนัญชัย:** ได้สิครับ ทำขนมจีนให้สวยงามน่าทาน **(ตัดไปฉาก: ทุกคนมารวมตัวกันที่ริมน้ำ มีการจัดงานเลี้ยงใหญ่โต มีดนตรีสด อาหารอร่อย ธนัญชัยยืนอยู่ท่ามกลางคน มีความสุขอย่างสุดหัวใจ มีเด็กๆ วิ่งเล่นล้อมรอบ)** **(นักสืบสาวเดินเข้ามาหาธนัญชัย ถือกล่องของขวัญสีทอง)** **นักสืบสาว:** นี่เป็นของขวัญจากพวกเราทุกคน ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ **ธนัญชัย:** (ยิ้มกว้าง) ขอบคุณมากครับ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยืนอยู่ริมน้ำ ดวงอาทิตย์กำลังตกดิน ท้องฟ้าเต็มไปด้วยสีสัน เขายืนมองอย่างมีความสุข มีเด็กๆ วิ่งเล่นรอบๆ ธนัญชัยหยิบกล่องรูปหัวใจขึ้นมา ข้างในมีเมล็ดพันธุ์ผักและต้นไม้)** **(คำบรรยาย): ธนัญชัยไม่เพียงแต่ฟื้นฟูชุมชน แต่ยังได้ปลูกฝังเมล็ดพันธุ์แห่งความสุข ความสามัคคี และมิตรภาพไว้ในใจของทุกคน ชุมชนริมเจ้าพระยาจะเจริญรุ่งเรืองต่อไป ด้วยความรักและความเมตตา)** **(ภาพตัดสลับไปมุมต่างๆ แสดงให้เห็นถึงความสุขของทุกคน เด็กๆ กำลังเล่นน้ำ ผู้ใหญ่กำลังหัวเราะ ธนัญชัยกำลังยิ้มให้ทุกคน)** **(ฉากสุดท้าย: ธนัญชัยยิ้มอย่างมีความสุข มีเด็กๆ วิ่งล้อมรอบ ถือลูกโป่งสีสันสดใส เขาถือไม้กวาดสีเหลือง มีรูปหัวใจสีชมพู บรรยากาศอบอุ่น มีแสงแดดส่องลงมา ดูอบอุ่นและมีชีวิตชีวา ธนัญชัยถือไม้กวาดสีเหลืองรูปหัวใจสีชมพู และปลูกต้นไม้เล็กๆ พร้อมทั้งวางเมล็ดพันธุ์ผักไว้ใต้ต้นไม้)** **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างช้าๆ และงดงาม มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงปรบมือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข ความรัก และมิตรภาพ)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือแต่เสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งเบาๆ บรรยากาศเงียบสงบ มีแสงแดดอ่อนๆ ส่องลงมา)** **(ฉากต่อจากตอนที่แล้ว: ธนัญชัยกำลังนั่งบนเก้าอี้สานริมน้ำ เด็กๆ วิ่งเล่นรอบๆ เขาหันไปยิ้มให้กับนักสืบสาวที่ยืนอยู่ใกล้ๆ)** **นักสืบสาว:** เห็นมั้ยคะ ธนัญชัย ยิ้มแย้มขนาดนี้ ชีวิตสดใสขึ้นเยอะเลย! ดูสิ แม้แต่รอยยิ้มก็แฝงไปด้วยพลังบวก... **ธนัญชัย:** (ยิ้มกว้าง) ใช่ครับ! ขอบคุณทุกคนจริงๆ ที่ช่วยเหลือและให้กำลังใจผม ผมดีใจมากที่ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ มันเหมือนได้เริ่มต้นชีวิตใหม่เลยครับ **(ตัดไปฉาก: นักสืบสาวกำลังพูดคุยกับแม่ของเด็กๆ ที่นั่งอยู่ใกล้ๆ บรรยากาศอบอุ่นและเต็มไปด้วยความหวัง มองเห็นข้าวของที่ทำขึ้นใหม่ และดอกไม้ปลูกใหม่เต็มไปหมด)** **แม่ของเด็กๆ:** พวกเราทุกคนรู้สึกดีใจที่ได้เห็นธนัญชัยมีความสุขอีกครั้ง เหมือนมีแสงสว่างเข้ามาในชุมชนเรา เด็กๆ ก็มีรอยยิ้มมากขึ้นเยอะเลย **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยกำลังเล่นกับเด็กๆ ในการละเล่นพื้นบ้าน เขาช่วยกันซ่อมจักรยานให้เสร็จพร้อมกัน เสียงหัวเราะดังสนั่น)** **คุณลุง:** เด็กๆ โตขึ้น มาช่วยลุงซ่อมจักรยานด้วยนะ เห็นไหม ธนัญชัยเก่งมาก! **ธนัญชัย:** (หัวเราะ) ได้ครับ คุณลุง! ผมจะช่วยเสมอ ทุกอย่างมันสนุกจริงๆ **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ กำลังช่วยกันทำขนมจีน เสียงหัวเราะและเสียงคุยกันดังขึ้น ธนัญชัยยืนดูอยู่ด้านข้าง มีรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า เขาช่วยเด็กๆ ตักน้ำ และสอนวิธีทำขนมจีน)** **เด็กๆ:** พี่ธนัญชัย ช่วยตักน้ำหน่อยสิครับ! ทำอย่างนี้สิ! **ธนัญชัย:** (หัวเราะ) ได้สิครับ ทำขนมจีนให้สวยงามน่าทาน ลองทำดูนะ **(ตัดไปฉาก: ทุกคนมารวมตัวกันที่ริมน้ำ มีการจัดงานเลี้ยงใหญ่โต มีดนตรีสด อาหารอร่อย ธนัญชัยยืนอยู่ท่ามกลางคน มีความสุขอย่างสุดหัวใจ มีเด็กๆ วิ่งเล่นล้อมรอบ บรรยากาศเต็มไปด้วยสีสันสดใส)** **(นักสืบสาวเดินเข้ามาหาธนัญชัย ถือกล่องของขวัญสีทอง ในนั้นมีของเล่นและหนังสือ)** **นักสืบสาว:** นี่เป็นของขวัญจากพวกเราทุกคน ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ หวังว่าธนัญชัยจะได้มีเรื่องราวดีๆ เพิ่มเติม! **ธนัญชัย:** (ยิ้มกว้าง) ขอบคุณมากครับ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยืนอยู่ริมน้ำ ดวงอาทิตย์กำลังตกดิน ท้องฟ้าเต็มไปด้วยสีสัน เขาหยิบกล่องรูปหัวใจขึ้นมา ข้างในมีเมล็ดพันธุ์ผักและต้นไม้ พร้อมกับไม้กวาดสีเหลืองรูปหัวใจสีชมพู)** **(คำบรรยาย): ธนัญชัยไม่เพียงแต่ฟื้นฟูชุมชน แต่ยังได้ปลูกฝังเมล็ดพันธุ์แห่งความสุข ความสามัคคี และมิตรภาพไว้ในใจของทุกคน ชุมชนริมเจ้าพระยาจะเจริญรุ่งเรืองต่อไป ด้วยความรักและความเมตตา และความเป็นมิตรของทุกคน)** **(ภาพตัดสลับไปมุมต่างๆ แสดงให้เห็นถึงความสุขของทุกคน เด็กๆ กำลังเล่นน้ำ ผู้ใหญ่กำลังหัวเราะ ธนัญชัยกำลังยิ้มให้ทุกคน)** **(ฉากสุดท้าย: ธนัญชัยยืนอยู่ริมน้ำ เด็กๆ วิ่งล้อมรอบ ถือลูกโป่งสีสันสดใส ธนัญชัยปลูกต้นไม้เล็กๆ พร้อมกับหยอดเมล็ดพันธุ์ผัก ธนัญชัยยิ้มอย่างมีความสุข นักสืบสาวยืนมองด้วยรอยยิ้ม ทุกคนโบกมือและแสดงความยินดี)** **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างช้าๆ และงดงาม มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงปรบมือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข ความรัก และมิตรภาพ)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือแต่เสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งเบาๆ บรรยากาศเงียบสงบ มีแสงแดดอ่อนๆ ส่องลงมา)** **(ฉากต่อจากตอนที่แล้ว: ธนัญชัยกำลังนั่งบนเก้าอี้สานริมน้ำ เด็กๆ วิ่งเล่นรอบๆ เขาหันไปยิ้มให้กับนักสืบสาวที่ยืนอยู่ใกล้ๆ)** **นักสืบสาว:** เห็นมั้ยคะ ธนัญชัย ยิ้มแย้มขนาดนี้ ชีวิตสดใสขึ้นเยอะเลย! ดูสิ แม้แต่รอยยิ้มก็แฝงไปด้วยพลังบวก... แถมยังมีรอยยิ้มที่สดใสขึ้นมากมาย **ธนัญชัย:** (ยิ้มกว้าง) ใช่ครับ! ขอบคุณทุกคนจริงๆ ที่ช่วยเหลือและให้กำลังใจผม ผมดีใจมากที่ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ มันเหมือนได้เริ่มต้นชีวิตใหม่เลยครับ และครั้งนี้ผมมีกำลังใจเพิ่มขึ้นอีก **(ตัดไปฉาก: นักสืบสาวกำลังพูดคุยกับแม่ของเด็กๆ ที่นั่งอยู่ใกล้ๆ บรรยากาศอบอุ่นและเต็มไปด้วยความหวัง มองเห็นข้าวของที่ทำขึ้นใหม่ และดอกไม้ปลูกใหม่เต็มไปหมด)** **แม่ของเด็กๆ:** พวกเราทุกคนรู้สึกดีใจที่ได้เห็นธนัญชัยมีความสุขอีกครั้ง เหมือนมีแสงสว่างเข้ามาในชุมชนเรา เด็กๆ ก็มีรอยยิ้มมากขึ้นเยอะเลย เรามีความสุขมาก **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยกำลังเล่นกับเด็กๆ ในการละเล่นพื้นบ้าน เขาช่วยกันซ่อมจักรยานให้เสร็จพร้อมกัน เสียงหัวเราะดังสนั่น)** **คุณลุง:** เด็กๆ โตขึ้น มาช่วยลุงซ่อมจักรยานด้วยนะ เห็นไหม ธนัญชัยเก่งมาก! **ธนัญชัย:** (หัวเราะ) ได้ครับ คุณลุง! ผมจะช่วยเสมอ ทุกอย่างมันสนุกจริงๆ **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ กำลังช่วยกันทำขนมจีน เสียงหัวเราะและเสียงคุยกันดังขึ้น ธนัญชัยยืนดูอยู่ด้านข้าง มีรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า เขาช่วยเด็กๆ ตักน้ำ และสอนวิธีทำขนมจีน)** **เด็กๆ:** พี่ธนัญชัย ช่วยตักน้ำหน่อยสิครับ! ทำอย่างนี้สิ! **ธนัญชัย:** (หัวเราะ) ได้สิครับ ทำขนมจีนให้สวยงามน่าทาน ลองทำดูนะ **(ตัดไปฉาก: ทุกคนมารวมตัวกันที่ริมน้ำ มีการจัดงานเลี้ยงใหญ่โต มีดนตรีสด อาหารอร่อย ธนัญชัยยืนอยู่ท่ามกลางคน มีความสุขอย่างสุดหัวใจ มีเด็กๆ วิ่งเล่นล้อมรอบ บรรยากาศเต็มไปด้วยสีสันสดใส)** **(นักสืบสาวปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับกล่องของขวัญสีทอง แต่ครั้งนี้เป็นกล่องใหญ่ ข้างในมีของเล่นและหนังสือมากมาย รวมทั้งวัสดุที่ใช้ทำกิจกรรมเช่นดินสอสีและกระดาษ)** **นักสืบสาว:** นี่เป็นของขวัญจากพวกเราทุกคน ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ หวังว่าธนัญชัยจะได้มีเรื่องราวดีๆ เพิ่มเติม! และอย่าลืมมาเยี่ยมเยียนเราบ่อยๆ นะครับ **ธนัญชัย:** (ยิ้มกว้าง) ขอบคุณมากครับ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยืนอยู่ริมน้ำ ดวงอาทิตย์กำลังตกดิน ท้องฟ้าเต็มไปด้วยสีสัน เขาหยิบกล่องรูปหัวใจขึ้นมา ข้างในมีเมล็ดพันธุ์ผักและต้นไม้ พร้อมกับไม้กวาดสีเหลืองรูปหัวใจสีชมพู และมีโปสเตอร์ที่บอกถึงกิจกรรมในชุมชน)** **(คำบรรยาย): ธนัญชัยไม่เพียงแต่ฟื้นฟูชุมชน แต่ยังได้ปลูกฝังเมล็ดพันธุ์แห่งความสุข ความสามัคคี และมิตรภาพไว้ในใจของทุกคน ชุมชนริมเจ้าพระยาจะเจริญรุ่งเรืองต่อไป ด้วยความรักและความเมตตา และความเป็นมิตรของทุกคน ธนัญชัยได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับชุมชน)** **(ภาพตัดสลับไปมุมต่างๆ แสดงให้เห็นถึงความสุขของทุกคน เด็กๆ กำลังเล่นน้ำ ผู้ใหญ่กำลังหัวเราะ ธนัญชัยกำลังยิ้มให้ทุกคน และมีรอยยิ้มที่แสนสดใส)** **(ฉากสุดท้าย: ธนัญชัยยืนอยู่ริมน้ำ เด็กๆ วิ่งล้อมรอบ ถือลูกโป่งสีสันสดใส ธนัญชัยปลูกต้นไม้เล็กๆ พร้อมกับหยอดเมล็ดพันธุ์ผัก ธนัญชัยยิ้มอย่างมีความสุข นักสืบสาวยืนมองด้วยรอยยิ้ม ทุกคนโบกมือและแสดงความยินดี ธนัญชัยและนักสืบสาวจับมือกันและยิ้มให้กัน)** **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างช้าๆ และงดงาม มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงปรบมือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข ความรัก และมิตรภาพ)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือแต่เสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งเบาๆ บรรยากาศเงียบสงบ มีแสงแดดอ่อนๆ ส่องลงมา)** **(ฉากต่อจากตอนที่แล้ว: ธนัญชัยกำลังนั่งบนเก้าอี้สานริมน้ำ เด็กๆ วิ่งเล่นรอบๆ เขาหันไปยิ้มให้กับนักสืบสาวที่ยืนอยู่ใกล้ๆ)** **นักสืบสาว:** เห็นมั้ยคะ ธนัญชัย ยิ้มแย้มขนาดนี้ ชีวิตสดใสขึ้นเยอะเลย! ดูสิ แม้แต่รอยยิ้มก็แฝงไปด้วยพลังบวก... แถมยังมีรอยยิ้มที่สดใสขึ้นมากมาย **ธนัญชัย:** (ยิ้มกว้าง) ใช่ครับ! ขอบคุณทุกคนจริงๆ ที่ช่วยเหลือและให้กำลังใจผม ผมดีใจมากที่ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ มันเหมือนได้เริ่มต้นชีวิตใหม่เลยครับ และครั้งนี้ผมมีกำลังใจเพิ่มขึ้นอีก คิดถึงตอนที่ได้เล่นเกมส์กับพวกเด็กๆ มากเลย **(ตัดไปฉาก: นักสืบสาวกำลังถามเด็กๆ โดยใช้ความคิดสร้างสรรค์ สอดแทรกคำถามเกี่ยวกับความฝันของเด็กๆ ในอนาคต)** **นักสืบสาว:** หนูๆ คิดว่าอยากเป็นอะไรในอนาคตบ้างล่ะ? **เด็กหญิงคนหนึ่ง:** อยากเป็นหมอค่ะ พี่สืบ **เด็กชายอีกคน:** อยากเป็นนักบิน! **ธนัญชัย:** (ยิ้ม) นักบินเหรอ? เก่งจังเลย! **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยกำลังช่วยเด็กๆ สร้างกระท่อมเล็กๆ ในสวนหลังบ้าน ซึ่งเต็มไปด้วยต้นไม้ผลไม้มากมาย)** **เด็กๆ:** พี่ธนัญชัย ช่วยสร้างเสาให้ด้วยสิครับ! **ธนัญชัย:** (หัวเราะ) ได้สิครับ! นี่ไง สอนวิธีทำด้วยนะ **(ตัดไปฉาก: ทุกคนมารวมตัวกันที่ริมน้ำ มีการจัดงานเลี้ยงใหญ่โต มีดนตรีสด อาหารอร่อย มีการแสดงของเด็กๆ และการประกวดร้องเพลง)** **เสียงดนตรีสด:** (เสียงดนตรีสนุกสนานขึ้น)** **นักสืบสาว:** (ร้องเพลง) วันนี้เรามาเล่นกันนะคะ **(ทุกคนร้องเพลงและเต้นกันสนุกสนาน ธนัญชัยยืนอยู่ท่ามกลางคน มีความสุขอย่างสุดหัวใจ)** **(ตัดไปฉาก: นักสืบสาว นำกล่องของขวัญขนาดใหญ่ วางไว้กลางลาน)** **นักสืบสาว:** นี่เป็นของขวัญจากพวกเราทุกคน สำหรับการฟื้นฟูชุมชนที่สวยงาม มีหนังสือ ของเล่น และเครื่องมือทำสวนมากมาย รวมทั้งชุดสีสันสวยๆ สำหรับเด็กๆอีกเพียบ **(ทุกคนแสดงความยินดีและขอบคุณ ธนัญชัยโบกมืออย่างมีความสุข)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยยืนอยู่ริมน้ำ ดวงอาทิตย์กำลังตกดิน ท้องฟ้าเต็มไปด้วยสีสัน เขาหยิบกล่องรูปหัวใจขึ้นมา ข้างในมีเมล็ดพันธุ์ผักและต้นไม้พร้อมทั้งเครื่องมือทำสวน และมีโปสเตอร์กิจกรรมในชุมชน)** **(คำบรรยาย): ธนัญชัยไม่เพียงแต่ฟื้นฟูชุมชน แต่ยังได้ปลูกฝังเมล็ดพันธุ์แห่งความสุข ความสามัคคี และมิตรภาพไว้ในใจของทุกคน ชุมชนริมเจ้าพระยาจะเจริญรุ่งเรืองต่อไป ด้วยความรักและความเมตตา และความเป็นมิตรของทุกคน ธนัญชัยได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับชุมชน และนำมาซึ่งความสุขและความหวังให้กับทุกคน)** **(ภาพตัดสลับไปมุมต่างๆ แสดงให้เห็นถึงความสุขของทุกคน เด็กๆ กำลังเล่นน้ำ ผู้ใหญ่กำลังหัวเราะ ธนัญชัยกำลังยิ้มให้ทุกคน)** **(ฉากสุดท้าย: ธนัญชัย ยืนอยู่ริมน้ำ มีเด็กๆ วิ่งล้อมรอบ ถือลูกโป่งสีสันสดใส เล่นเกมส์กับเด็กๆ มีนักสืบสาวและคนในชุมชนยืนมองด้วยรอยยิ้ม ธนัญชัยปลูกต้นไม้เล็กๆ พร้อมกับหยอดเมล็ดพันธุ์ผัก ธนัญชัยยิ้มอย่างมีความสุข ทุกคนโบกมือและแสดงความยินดี)** **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างช้าๆ และงดงาม มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงปรบมือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข ความรัก และมิตรภาพ)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือแต่เสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่งเบาๆ บรรยากาศเงียบสงบ มีแสงแดดอ่อนๆ ส่องลงมา)** **(ฉากต่อจากตอนที่แล้ว: ธนัญชัยกำลังนั่งบนเก้าอี้สานริมน้ำ เด็กๆ วิ่งเล่นรอบๆ เขาหันไปยิ้มให้กับนักสืบสาวที่ยืนอยู่ใกล้ๆ)** **นักสืบสาว:** เห็นมั้ยคะ ธนัญชัย ยิ้มแย้มขนาดนี้ ชีวิตสดใสขึ้นเยอะเลย! ดูสิ แม้แต่รอยยิ้มก็แฝงไปด้วยพลังบวก... แถมยังมีรอยยิ้มที่สดใสขึ้นมากมาย **ธนัญชัย:** (ยิ้มกว้าง) ใช่ครับ! ขอบคุณทุกคนจริงๆ ที่ช่วยเหลือและให้กำลังใจผม ผมดีใจมากที่ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ มันเหมือนได้เริ่มต้นชีวิตใหม่เลยครับ และครั้งนี้ผมมีกำลังใจเพิ่มขึ้นอีก คิดถึงตอนที่ได้เล่นเกมส์กับพวกเด็กๆ มากเลย! **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ กำลังแข่งขันทำอาหารเล็กๆ น้อยๆ ใช้ผักและผลไม้ที่ปลูกเองในสวน เด็กๆ หันหน้าไปคุยกันอย่างสนุกสนาน)** **(เสียงเด็กๆ): พี่ธนัญชัย! เราทำสลัดผลไม้เองนะ! รสชาติอร่อยสุดๆ!** **(ธนัญชัยยิ้มอย่างมีความสุขเดินเข้าไปชมเด็กๆ ที่กำลังตระเตรียมอาหาร)** **ธนัญชัย:** สุดยอดเลยลูกๆ! ดูสิ ผักและผลไม้ที่พวกเราปลูกเองนี่ รสชาติดีจริงๆ **(ตัดไปฉาก: นักสืบสาวกำลังสังเกตการณ์ชุมชนอย่างใจเย็น พร้อมกับบันทึกเรื่องราวสำคัญๆ ลงในสมุดบันทึก พร้อมกับเขียนคำอธิบายความรู้สึกที่เกิดขึ้น)** **นักสืบสาว:** (พึมพำ) ความสุขของเด็กๆ ความสามัคคีของคนในชุมชน... มันสวยงามจริงๆ **(ตัดไปฉาก: ทุกคนมารวมตัวกันที่ริมน้ำ มีการจัดงานเลี้ยงใหญ่โต มีดนตรีสด อาหารอร่อย มีการแสดงของเด็กๆ และการประกวดร้องเพลง มีการแสดงตลกและเกมส์ต่างๆ)** **เสียงดนตรีสด:** (เสียงดนตรีสนุกสนานขึ้น)** **นักสืบสาว:** (ร้องเพลง) วันนี้เรามาเล่นกันนะคะ (หัวเราะ)** **(ทุกคนร้องเพลงและเต้นกันสนุกสนาน ธนัญชัยยืนอยู่ท่ามกลางคน มีความสุขอย่างสุดหัวใจ เขาจับมือกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ยิ้มให้เขาอย่างอบอุ่น)** **(ตัดไปฉาก: มีการประกวดร้องเพลง ธนัญชัยเองก็ขึ้นเวทีร้องเพลงอย่างสนุกสนาน มีคนในชุมชนยืนเชียร์กันอย่างอบอุ่น)** **(ตัดไปฉาก: นักสืบสาวและธนัญชัยกำลังนั่งคุยกันใต้ต้นไม้ เด็กๆ กำลังเล่นซ่อนหากันอยู่)** **นักสืบสาว:** ธนัญชัย... คิดว่าชุมชนนี้จะเจริญรุ่งเรืองได้อย่างไร? **ธนัญชัย:** สำคัญที่สุดคือความรักและการให้กำลังใจซึ่งกันและกันค่ะ ทุกคนในชุมชนต่างมีบทบาทสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นคนแก่ คนหนุ่ม คนสาว เด็กๆ ทุกคนต้องช่วยกันสร้างความสุขให้แก่ชุมชน **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยกำลังปลูกต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง ใต้ต้นไม้มีการเขียนข้อความด้วยสีสันสดใสที่ระบุถึงความหมายของการสร้างชุมชนที่เข้มแข็ง)** **(คำบรรยาย): ชุมชนริมเจ้าพระยามีความสุขและอบอุ่นมากขึ้นเรื่อยๆ พวกเขารู้สึกเป็นหนึ่งเดียวกัน ธนัญชัยได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับทุกคน)** **(ภาพตัดสลับไปมุมต่างๆ แสดงให้เห็นถึงความสุขของทุกคน เด็กๆ กำลังเล่นน้ำ ผู้ใหญ่กำลังหัวเราะ ธนัญชัยกำลังยิ้มให้ทุกคน และเขาได้เริ่มสอนเด็กๆ เรื่องการทำสวน)** **(ฉากสุดท้าย: ธนัญชัย ยืนอยู่กลางลานที่มีเด็กๆ วิ่งล้อมรอบ ถือลูกโป่งสีสันสดใส เล่นเกมส์กับเด็กๆ มีนักสืบสาวและคนในชุมชนยืนมองด้วยรอยยิ้ม ทุกคนร้องเพลงลูกทุ่งไทยกันอย่างสนุกสนาน)** **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างช้าๆ และงดงาม มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงปรบมือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข ความรัก และมิตรภาพ)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างช้าๆ และงดงาม มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงปรบมือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข ความรัก และมิตรภาพ)** **(ฉากต่อจากตอนที่แล้ว: ธนัญชัย ยืนอยู่กลางลานที่มีเด็กๆ วิ่งล้อมรอบ ถือลูกโป่งสีสันสดใส เล่นเกมส์กับเด็กๆ มีนักสืบสาวและคนในชุมชนยืนมองด้วยรอยยิ้ม ทุกคนร้องเพลงลูกทุ่งไทยกันอย่างสนุกสนาน)** **เด็กๆ:** (ร้องเพลง) พี่ธนัญชัย เก่งจังเลย! **ธนัญชัย:** (ยิ้มกว้าง) ก็แค่เล่นกับลูกๆ เท่านั้นเองครับ! วันนี้สนุกมากๆ เลย! **(นักสืบสาวเดินเข้ามาหา ธนัญชัย ยื่นถุงใส่ของให้)** **นักสืบสาว:** นี่ครับของฝาก ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ **ธนัญชัย:** (รับถุงด้วยความดีใจ) ขอบคุณมากครับ ของดีๆ อย่างนี้ ต้องเก็บไว้เป็นความทรงจำนะ **(ตัดไปฉาก: ทุกคนนั่งรวมกันรอบๆ กองไฟ มีอาหารคาวหวานวางเรียงราย บรรยากาศอบอุ่นและมีเสียงหัวเราะดังขึ้น)** **คนในชุมชน:** ธนัญชัย เราขอขอบคุณที่ทำให้ชุมชนเราอบอุ่นขึ้น ขอบคุณที่สร้างแรงบันดาลใจให้กับเราทุกคน! **ธนัญชัย:** (พูดด้วยเสียงอารมณ์ดี) ไม่ต้องขอบคุณผมหรอกครับ ทุกคนในชุมชนต่างช่วยกันทำให้มันเป็นอย่างนั้น ผมแค่เป็นส่วนหนึ่งของมันเท่านั้นเอง! **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ กำลังเล่นเกมส์ต่อ มีการแข่งขันเล็กๆ น้อยๆ ธนัญชัยแอบยิ้มมองเด็กๆ อย่างมีความสุข)** **เด็กหญิงคนหนึ่ง:** พี่ธนัญชัย เล่นกับเราอีกสักรอบได้ไหมคะ? **ธนัญชัย:** (ยิ้มและพยักหน้า) แน่นอนสิครับ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาวกำลังนั่งคุยกันใต้ต้นไม้ใหญ่ มีแสงพระอาทิตย์ตกดินสีทองส่องลงมา)** **นักสืบสาว:** ธนัญชัย ความสุขที่เห็นในวันนี้ มันมากกว่าแค่การแก้ปัญหาฆาตกรรมนะ **ธนัญชัย:** ใช่ครับ มันคือการได้เริ่มต้นใหม่ การได้สร้างความสัมพันธ์ใหม่ๆ และที่สำคัญที่สุด คือการได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข อย่างที่เคยฝันไว้ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยมองไปทางท้องฟ้า มีดวงจันทร์ส่องประกาย เขาหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูป ภาพสุดท้ายที่ปรากฏคือภาพธนัญชัยยืนอยู่ท่ามกลางชุมชนที่มีความสุขและร่าเริง)** **(คำบรรยาย): คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยาปิดฉากลงแล้ว แต่รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู และมิตรภาพของชุมชนริมเจ้าพระยา จะยังคงอยู่ตลอดไป)** **(ภาพตัดสลับไปมุมต่างๆ แสดงให้เห็นถึงกิจกรรมต่างๆ ในชุมชน เช่น การปลูกต้นไม้ การสร้างสวนสาธารณะ การเล่นดนตรีพื้นบ้าน มีการแสดงแสงสีเสียงสวยงาม)** **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือเพียงเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่ง)** **(จบ)** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เน้นความรู้สึกของความสุข ความสามัคคี และการฟื้นฟูจิตใจของตัวละครหลัก และชุมชนโดยรวม ไม่เน้นรายละเอียดคดีฆาตกรรมมากนัก เน้นบรรยากาศและความรู้สึกที่อบอุ่นและน่าติดตาม**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) - ตอนพิเศษ: เสียงหัวเราะของความหวัง **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างช้าๆ และงดงาม มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงปรบมือ บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข ความรัก และมิตรภาพ)** **(ฉากต่อจากตอนที่แล้ว: ธนัญชัย ยืนอยู่กลางลานที่มีเด็กๆ วิ่งล้อมรอบ ถือลูกโป่งสีสันสดใส เล่นเกมส์กับเด็กๆ มีนักสืบสาวและคนในชุมชนยืนมองด้วยรอยยิ้ม ทุกคนร้องเพลงลูกทุ่งไทยกันอย่างสนุกสนาน)** **เด็กๆ:** (ร้องเพลง) พี่ธนัญชัย เก่งจังเลย! พี่ธนัญชัย ยิ้มสวยจัง! **ธนัญชัย:** (ยิ้มกว้าง) ก็แค่เล่นกับลูกๆ เท่านั้นเองครับ! วันนี้สนุกมากๆ เลย! ผมเองก็อยากเห็นทุกคนยิ้มแบบนี้! **(นักสืบสาวเดินเข้ามาหา ธนัญชัย ยื่นถุงใส่ของให้)** **นักสืบสาว:** นี่ครับ ของฝาก ของอร่อยๆ ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ และอย่าลืมดูแลตัวเองด้วย! **ธนัญชัย:** (รับถุงด้วยความดีใจ) ขอบคุณมากครับ คุณหมอสุดที่รัก ของดีๆ อย่างนี้ ต้องเก็บไว้เป็นความทรงจำนะ **(ตัดไปฉาก: ทุกคนนั่งรวมกันรอบๆ กองไฟ มีอาหารคาวหวานวางเรียงราย บรรยากาศอบอุ่นและมีเสียงหัวเราะดังขึ้น)** **ป้าชมพู:** ธนัญชัย เราขอขอบคุณจริงๆ ที่ทำให้ชุมชนเราอบอุ่นขึ้น ช่วยเหลือผู้คนแบบนี้ ทำให้เราเห็นถึงความดีของคนในสังคม! **ธนัญชัย:** (พูดด้วยเสียงอารมณ์ดี) ไม่ต้องขอบคุณผมหรอกครับ ทุกคนในชุมชนต่างช่วยกันทำให้มันเป็นอย่างนั้น ผมแค่เป็นส่วนหนึ่งของมันเท่านั้นเอง! นี่แหละ ความหมายของการอยู่ร่วมกัน **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ กำลังเล่นเกมส์ต่อ มีการแข่งขันเล็กๆ น้อยๆ ธนัญชัยแอบยิ้มมองเด็กๆ อย่างมีความสุข เด็กๆ รอบล้อมธนัญชัย เหมือนกลุ่มดาวที่กำลังส่งความอบอุ่น)** **เด็กชายคนหนึ่ง:** พี่ธนัญชัย พี่จะอยู่กับเราอีกนานไหมคะ? **ธนัญชัย:** (ยิ้มและพยักหน้า) แน่นอนครับ ถ้าทุกคนยินดี ผมจะอยู่กับทุกคนตลอดไป! **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาวกำลังนั่งคุยกันใต้ต้นไม้ใหญ่ มีแสงพระอาทิตย์ตกดินสีทองส่องลงมา บรรยากาศโรแมนติก)** **นักสืบสาว:** ธนัญชัย ความสุขที่เห็นในวันนี้ มันมากกว่าแค่การแก้ปัญหาฆาตกรรมนะ มันคือการได้สร้างมิตรภาพ และช่วยเหลือผู้อื่น... คุณจะไม่จำเป็นต้องกลัวอะไรอีกต่อไป **ธนัญชัย:** ใช่ครับ มันคือการได้เริ่มต้นใหม่ การได้สร้างความสัมพันธ์ใหม่ๆ และที่สำคัญที่สุด คือการได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข อย่างที่เคยฝันไว้ ขอบคุณคุณหมอมากๆ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยมองไปทางท้องฟ้า ดวงจันทร์ส่องประกาย เขายกมือขึ้น เหมือนกำลังส่งสัญญาณให้ทุกคนได้รับรู้ถึงความสุข)** **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน มีเสียงหัวเราะและเสียงปรบมือดังขึ้น ทุกคนร้องเพลงลูกทุ่งร่วมกัน ธนัญชัยและนักสืบสาวก็ร้องเพลงด้วย)** **(คำบรรยาย): คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยาปิดฉากลงแล้ว แต่รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู และมิตรภาพของชุมชนริมเจ้าพระยา จะยังคงอยู่ตลอดไป และยังคงเติบโตต่อไป... )** **(ภาพตัดสลับไปมุมต่างๆ แสดงให้เห็นถึงกิจกรรมต่างๆ ในชุมชน เช่น การปลูกต้นไม้ การสร้างสวนสาธารณะ การเล่นดนตรีพื้นบ้าน การเต้นรำ มีการแสดงแสงสีเสียงสวยงาม ธนัญชัยและนักสืบสาวอยู่ท่ามกลางทุกคน มีความสุข)** **(เสียงเพลงประกอบค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือเพียงเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่ง)** **(จบ)** **(หมายเหตุ): บทภาพยนตร์นี้เน้นความรู้สึกของความสุข ความสามัคคี และการฟื้นฟูจิตใจของตัวละครหลัก และชุมชนโดยรวม และเพิ่มมิติของความหวังและความสุขของอนาคต**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) - ตอนพิเศษ: เสียงหัวเราะของความหวัง (ตอนจบ) **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงดนตรีพื้นบ้านดังขึ้น บรรยากาศเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขและความหวัง)** **(ฉากต่อจากตอนที่แล้ว: เด็กๆ กำลังเล่นเกมส์ต่อ มีการแข่งขันเล็กๆ น้อยๆ ธนัญชัยแอบยิ้มมองเด็กๆ อย่างมีความสุข เด็กๆ รอบล้อมธนัญชัย เหมือนกลุ่มดาวที่กำลังส่งความอบอุ่น)** **เด็กหญิง:** พี่ธนัญชัย เล่นเกมนี้ด้วยสิคะ! **ธนัญชัย:** (ยิ้มกว้างและยื่นมือมาช่วย) แน่นอนสิครับ! เกมอะไรที่น่าสนุกขนาดนี้ ผมต้องช่วยเหลือเพื่อนๆ สักหน่อย! **(เสียงหัวเราะดังขึ้น ธนัญชัยและเด็กๆ ลุกขึ้นเต้นรำ มีเด็กๆ คนอื่นๆ เข้าร่วม มีการเต้นรำแบบวงกลมอย่างสนุกสนาน)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาวนั่งกินขนมหวานอยู่บนระเบียงริมน้ำ มีแสงจันทร์ส่องประกายบนแม่น้ำเจ้าพระยา บรรยากาศโรแมนติกและอบอุ่น)** **นักสืบสาว:** เห็นเด็กๆ แฮปปี้แบบนี้ ก็ทำให้ฉันมีความสุขไปด้วย ธนัญชัย เธอกลับมาเป็นตัวของตัวเองแล้วนะ **ธนัญชัย:** (ยิ้ม) เพราะมีทุกคนอยู่ข้างๆ ผมไงครับ คุณหมอ ผมรู้สึกขอบคุณมากๆ ที่คุณช่วยผมก้าวข้ามความเจ็บปวด คุณทำให้ผมเห็นอีกมุมหนึ่งของชีวิต มุมที่เต็มไปด้วยความหวัง **นักสืบสาว:** การช่วยคนอื่น มันทำให้เรารู้สึกดีมากๆ และการที่เราได้รับความช่วยเหลือ ยิ่งทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น ธนัญชัย... ความสุขของคุณ มันคือความสุขของพวกเราทุกคน **(ตัดไปฉาก: ชุมชนริมเจ้าพระยา เต็มไปด้วยแสงสีสันจากการแสดงแสงสีเสียง มีดนตรีพื้นบ้านและการแสดงศิลปะต่างๆ เด็กๆ เต็มไปด้วยความสนุกสนาน)** **(ธนัญชัยและนักสืบสาวยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน มีรอยยิ้มบนใบหน้า พวกเขายืนข้างๆ กัน ดูมีความสุขอย่างไม่มีข้อกังขา)** **(ตัดไปฉาก: ทุกคนนั่งรวมกันรอบๆ กองไฟ มีอาหารคาวหวานวางเรียงราย บรรยากาศอบอุ่นและมีเสียงหัวเราะดังขึ้น บรรยากาศเริ่มค่ำลง)** **ป้าชมพู:** ธนัญชัย เราว่าเธอกลับมาเป็นตัวของตัวเองแล้วนะ เราภูมิใจมากๆ เลย **ธนัญชัย:** (พูดด้วยเสียงอารมณ์ดี) ขอบคุณทุกคน ผมรู้สึกซาบซึ้งมาก เพราะทุกคนต่างช่วยกันสร้างความสุขให้กับชุมชน และผมเอง ก็แค่ต้องการมีส่วนร่วมในความสุขนั้น **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาว กำลังปลูกต้นไม้เล็กๆ ในสวนสาธารณะ มีเด็กๆ มาร่วมปลูกด้วย ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาว กำลังยืนมองท้องฟ้า ดวงจันทร์ส่องประกาย พวกเขายกมือขึ้น เหมือนกำลังส่งสัญญาณให้ทุกคนได้รับรู้ถึงความสุข)** **(คำบรรยาย): คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยาปิดฉากลงแล้ว แต่รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู มิตรภาพของชุมชน และความหวังใหม่ๆ จะยังคงอยู่ตลอดไป... ชุมชนริมเจ้าพระยา เต็มไปด้วยความสุข ความรัก และความหวัง)** **(ภาพตัดสลับไปมุมต่างๆ แสดงให้เห็นถึงกิจกรรมต่างๆ ในชุมชน เช่น การทำอาหารร่วมกัน การเล่นกีฬา การเรียนรู้ศิลปะ การเล่นดนตรีพื้นบ้าน มีเด็กๆ วิ่งเล่น บรรยากาศมีความสุข)** **(ภาพสุดท้าย: ธนัญชัยและนักสืบสาว ยืนอยู่กลางชุมชนริมเจ้าพระยา ถนอมความสุข และรอยยิ้มปรากฏอยู่บนใบหน้าของทุกคน)** **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน ค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือเพียงเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่ง)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) - ตอนพิเศษ: เสียงหัวเราะของความหวัง (ตอนจบ) **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงดนตรีพื้นบ้านดังขึ้น บรรยากาศเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขและความหวัง)** **(ฉากต่อจากตอนที่แล้ว: เด็กๆ กำลังเล่นเกมส์ต่อ มีการแข่งขันเล็กๆ น้อยๆ ธนัญชัยแอบยิ้มมองเด็กๆ อย่างมีความสุข เด็กๆ รอบล้อมธนัญชัย เหมือนกลุ่มดาวที่กำลังส่งความอบอุ่น)** **(เด็กหญิง):** พี่ธนัญชัย เล่นเกมนี้ด้วยสิคะ! **(ธนัญชัย):** (ยิ้มกว้างและยื่นมือมาช่วย) แน่นอนสิครับ! เกมอะไรที่น่าสนุกขนาดนี้ ผมต้องช่วยเหลือเพื่อนๆ สักหน่อย! **(เสียงหัวเราะดังขึ้น ธนัญชัยและเด็กๆ ลุกขึ้นเต้นรำ มีเด็กๆ คนอื่นๆ เข้าร่วม มีการเต้นรำแบบวงกลมอย่างสนุกสนาน)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาวนั่งกินขนมหวานอยู่บนระเบียงริมน้ำ มีแสงจันทร์ส่องประกายบนแม่น้ำเจ้าพระยา บรรยากาศโรแมนติกและอบอุ่น)** **(นักสืบสาว):** เห็นเด็กๆ แฮปปี้แบบนี้ ก็ทำให้ฉันมีความสุขไปด้วย ธนัญชัย เธอกลับมาเป็นตัวของตัวเองแล้วนะ **(ธนัญชัย):** (ยิ้ม) เพราะมีทุกคนอยู่ข้างๆ ผมไงครับ คุณหมอ ผมรู้สึกขอบคุณมากๆ ที่คุณช่วยผมก้าวข้ามความเจ็บปวด คุณทำให้ผมเห็นอีกมุมหนึ่งของชีวิต มุมที่เต็มไปด้วยความหวัง **(นักสืบสาว):** การช่วยคนอื่น มันทำให้เรารู้สึกดีมากๆ และการที่เราได้รับความช่วยเหลือ ยิ่งทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น ธนัญชัย... ความสุขของคุณ มันคือความสุขของพวกเราทุกคน **(ตัดไปฉาก: ชุมชนริมเจ้าพระยา เต็มไปด้วยแสงสีสันจากการแสดงแสงสีเสียง มีดนตรีพื้นบ้านและการแสดงศิลปะต่างๆ เด็กๆ เต็มไปด้วยความสนุกสนาน ธนัญชัยและนักสืบสาวเดินชมการแสดงอย่างมีความสุข)** **(ฉากเปลี่ยน): ธนัญชัยเดินไปหาแม่ค้าขายของที่ระลึกริมน้ำ ซื้อของฝากเพื่อนๆ และซื้อตุ๊กตาหมีตัวน้อยให้กับลูกสาวของเขาที่อยู่บ้าน** **(ฉากเปลี่ยน): นักสืบสาวช่วยเด็กๆ ทำของเล่นจากวัสดุรีไซเคิล ทุกคนช่วยกันอย่างสนุกสนาน)** **(ฉากเปลี่ยน): ธนัญชัยและนักสืบสาวนั่งดูพระอาทิตย์ตกดินริมน้ำเจ้าพระยา บรรยากาศโรแมนติกอบอุ่น พวกเขาจับมือกัน)** **(ธนัญชัย):** คุณหมอ... ฉันคิดว่านี่คือความสุขที่แท้จริง **(นักสืบสาว):** ใช่ ธนัญชัย ความสุขที่เกิดจากการแบ่งปัน และการอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข **(ตัดไปฉาก: ทุกคนนั่งรวมกันรอบๆ กองไฟ มีอาหารคาวหวานวางเรียงราย บรรยากาศอบอุ่นและมีเสียงหัวเราะดังขึ้น บรรยากาศเริ่มค่ำลง)** **(ป้าชมพู):** ธนัญชัย เราภูมิใจในตัวเธอมากเลย เห็นเธอมีความสุข เราก็มีความสุขไปด้วย **(ธนัญชัย):** (ยิ้ม) ขอบคุณทุกๆ คนครับ ทุกคนต่างเป็นครอบครัวที่อบอุ่น และผมก็เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาว กำลังปลูกต้นไม้เล็กๆ ในสวนสาธารณะ มีเด็กๆ มาร่วมปลูกด้วย ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาว กำลังยืนมองท้องฟ้า ดวงจันทร์ส่องประกาย พวกเขายกมือขึ้น เหมือนกำลังส่งสัญญาณให้ทุกคนได้รับรู้ถึงความสุข)** **(คำบรรยาย): คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยาปิดฉากลงแล้ว แต่รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู มิตรภาพของชุมชน และความหวังใหม่ๆ จะยังคงอยู่ตลอดไป... ชุมชนริมเจ้าพระยา เต็มไปด้วยความสุข ความรัก ความหวัง และเสียงหัวเราะของเด็กๆ)** **(ภาพตัดสลับไปมุมต่างๆ แสดงให้เห็นถึงกิจกรรมต่างๆ ในชุมชน เช่น การทำอาหารร่วมกัน การเล่นกีฬา การเรียนรู้ศิลปะ การเล่นดนตรีพื้นบ้าน บรรยากาศมีความสุข)** **(ภาพสุดท้าย: ธนัญชัยและนักสืบสาว ยืนอยู่กลางชุมชนริมเจ้าพระยา ถนอมความสุข และรอยยิ้มปรากฏอยู่บนใบหน้าของทุกคน พวกเขามีรอยยิ้มอบอุ่นและมองไปที่เด็กๆ)** **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน ค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือเพียงเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่ง)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) - ตอนพิเศษ: เสียงหัวเราะของความหวัง (ตอนจบ) - รีวิวและบทวิเคราะห์ **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงดนตรีพื้นบ้านดังขึ้น บรรยากาศเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขและความหวัง)** (ฉากต่อจากตอนที่แล้ว: เด็กๆ กำลังเล่นเกมส์ต่อ มีการแข่งขันเล็กๆ น้อยๆ ธนัญชัยแอบยิ้มมองเด็กๆ อย่างมีความสุข เด็กๆ รอบล้อมธนัญชัย เหมือนกลุ่มดาวที่กำลังส่งความอบอุ่น) **(เด็กหญิง):** พี่ธนัญชัย เล่นเกมนี้ด้วยสิคะ! อยากให้พี่ช่วยจับลูกบอลให้ตรงช่องเลย! **(ธนัญชัย):** (ยิ้มกว้างและยื่นมือมาช่วย) แน่นอนสิครับ! เกมอะไรที่น่าสนุกขนาดนี้ ผมต้องช่วยเหลือเพื่อนๆ สักหน่อย! (เขาลุกขึ้นมาช่วยเด็กๆ จับลูกบอลอย่างสนุกสนาน) **(เสียงหัวเราะดังขึ้น ธนัญชัยและเด็กๆ ลุกขึ้นเต้นรำ มีเด็กๆ คนอื่นๆ เข้าร่วม มีการเต้นรำแบบวงกลมอย่างสนุกสนาน มีการส่งผ่านลูกบอลด้วยความสนุกสนาน)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาวนั่งกินขนมหวานอยู่บนระเบียงริมน้ำ มีแสงจันทร์ส่องประกายบนแม่น้ำเจ้าพระยา บรรยากาศโรแมนติกและอบอุ่น พวกเขาต่างชื่นชมความสุขของชุมชน)** **(นักสืบสาว):** เห็นเด็กๆ แฮปปี้แบบนี้ ก็ทำให้ฉันมีความสุขไปด้วย ธนัญชัย เธอกลับมาเป็นตัวของตัวเองแล้วนะ เธอสดใสขึ้นจริงๆ **(ธนัญชัย):** (ยิ้ม) เพราะมีทุกคนอยู่ข้างๆ ผมไงครับ คุณหมอ ผมรู้สึกขอบคุณมากๆ ที่คุณช่วยผมก้าวข้ามความเจ็บปวด คุณทำให้ผมเห็นอีกมุมหนึ่งของชีวิต มุมที่เต็มไปด้วยความหวัง และผมดีใจมากที่ได้กลับมาเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนนี้ **(นักสืบสาว):** การช่วยคนอื่น มันทำให้เรารู้สึกดีมากๆ และการที่เราได้รับความช่วยเหลือ ยิ่งทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น ธนัญชัย... ความสุขของคุณ มันคือความสุขของพวกเราทุกคน ฉันรู้สึกขอบคุณที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวนี้ **(ตัดไปฉาก: ชุมชนริมเจ้าพระยา เต็มไปด้วยแสงสีสันจากการแสดงแสงสีเสียง มีดนตรีพื้นบ้านและการแสดงศิลปะต่างๆ เด็กๆ เต็มไปด้วยความสนุกสนาน ธนัญชัยและนักสืบสาวเดินชมการแสดงอย่างมีความสุข ดูเหมือนว่าชุมชนจะสร้างงานศิลปะพื้นบ้านเพื่อความทรงจำนี้)** **(ฉากเปลี่ยน): ธนัญชัยและนักสืบสาวร่วมทำขนมไทยแบบพื้นบ้านกับป้าชมพู มีความอบอุ่นและเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ**) **(ฉากเปลี่ยน): นักสืบสาวช่วยเด็กๆ ทำของเล่นจากวัสดุรีไซเคิล ทุกคนช่วยกันอย่างสนุกสนาน มีเสียงหัวเราะดังขึ้นเป็นระยะ** **(ฉากเปลี่ยน): ธนัญชัยและนักสืบสาวนั่งดูพระอาทิตย์ตกดินริมน้ำเจ้าพระยา บรรยากาศโรแมนติกอบอุ่น พวกเขาจับมือกัน ธนัญชัยก้มลงจูบแก้มนักสืบสาวเบาๆ และมีรอยยิ้มอบอุ่นจากทั้งสองคน)** **(ธนัญชัย):** คุณหมอ... ฉันคิดว่านี่คือความสุขที่แท้จริง **(นักสืบสาว):** ใช่ ธนัญชัย ความสุขที่เกิดจากการแบ่งปัน และการอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข มันอบอุ่นจริงๆ **(ตัดไปฉาก: ทุกคนนั่งรวมกันรอบๆ กองไฟ มีอาหารคาวหวานวางเรียงราย บรรยากาศอบอุ่นและมีเสียงหัวเราะดังขึ้น บรรยากาศเริ่มค่ำลง)** **(ป้าชมพู):** ธนัญชัย เราภูมิใจในตัวเธอมากเลย เห็นเธอมีความสุข เราก็มีความสุขไปด้วย **(ธนัญชัย):** (ยิ้ม) ขอบคุณทุกๆ คนครับ ทุกคนต่างเป็นครอบครัวที่อบอุ่น และผมก็เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้ **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาว ยืนอยู่ท่ามกลางชุมชน ล้อมรอบไปด้วยเด็กๆ และผู้ใหญ่ ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข เสียงเพลงพื้นบ้านดังขึ้น)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาว กำลังยืนมองท้องฟ้า ดวงจันทร์ส่องประกาย พวกเขายกมือขึ้น เหมือนกำลังส่งสัญญาณให้ทุกคนได้รับรู้ถึงความสุข และมีรอยยิ้มปรากฏอยู่บนใบหน้าของทุกคน)** **(คำบรรยาย): คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยาปิดฉากลงแล้ว แต่รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู มิตรภาพของชุมชน และความหวังใหม่ๆ จะยังคงอยู่ตลอดไป... ชุมชนริมเจ้าพระยา เต็มไปด้วยความสุข ความรัก ความหวัง และเสียงหัวเราะของเด็กๆ ทุกคนมีความสุขมากๆ)** **(ภาพตัดสลับไปมุมต่างๆ แสดงให้เห็นถึงความสุขและความสามัคคีในชุมชน เช่น การทำอาหารร่วมกัน การเล่นกีฬา การเรียนรู้ศิลปะ การเล่นดนตรีพื้นบ้าน บรรยากาศมีความสุข และมีฉากที่แสดงให้เห็นถึงความรักและความผูกพันระหว่างธนัญชัยและนักสืบสาว)** **(ภาพสุดท้าย: ธนัญชัยและนักสืบสาว ยืนอยู่กลางชุมชนริมเจ้าพระยา พร้อมกับเด็กๆและผู้ใหญ่ มีรอยยิ้มอบอุ่นและมองไปที่เด็กๆ พวกเขามีรอยยิ้มอบอุ่นและมองไปที่เด็กๆ)** **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน ค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือเพียงเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่ง)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) - ตอนพิเศษ: เสียงหัวเราะของความหวัง (ตอนจบ) - รีวิวและบทวิเคราะห์ **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงดนตรีพื้นบ้านดังขึ้น บรรยากาศเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขและความหวัง)** **(ฉากต่อจากตอนที่แล้ว: เด็กๆ กำลังเล่นเกมส์ต่อ มีการแข่งขันเล็กๆ น้อยๆ ธนัญชัยแอบยิ้มมองเด็กๆ อย่างมีความสุข เด็กๆ รอบล้อมธนัญชัย เหมือนกลุ่มดาวที่กำลังส่งความอบอุ่น)** **(เด็กหญิง):** พี่ธนัญชัย เล่นเกมนี้ด้วยสิคะ! อยากให้พี่ช่วยจับลูกบอลให้ตรงช่องเลย! **(ธนัญชัย):** (ยิ้มกว้างและยื่นมือมาช่วย) แน่นอนสิครับ! เกมอะไรที่น่าสนุกขนาดนี้ ผมต้องช่วยเหลือเพื่อนๆ สักหน่อย! (เขาลุกขึ้นมาช่วยเด็กๆ จับลูกบอลอย่างสนุกสนาน)** **(เสียงหัวเราะดังขึ้น ธนัญชัยและเด็กๆ ลุกขึ้นเต้นรำ มีเด็กๆ คนอื่นๆ เข้าร่วม มีการเต้นรำแบบวงกลมอย่างสนุกสนาน มีการส่งผ่านลูกบอลด้วยความสนุกสนาน) **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาวนั่งกินขนมหวานอยู่บนระเบียงริมน้ำ มีแสงจันทร์ส่องประกายบนแม่น้ำเจ้าพระยา บรรยากาศโรแมนติกและอบอุ่น พวกเขาต่างชื่นชมความสุขของชุมชน นักสืบสาวยกแก้วน้ำ)** **(นักสืบสาว):** ฉันดีใจที่ได้เห็นธนัญชัย เขากลับมาเป็นตัวของตัวเองแล้วจริงๆ มีความสุขมากมาย **(ธนัญชัย):** (ยิ้ม) เพราะมีทุกคนอยู่ข้างๆ ผมไงครับ คุณหมอ ผมรู้สึกขอบคุณมากๆ ที่คุณช่วยผมก้าวข้ามความเจ็บปวด คุณทำให้ผมเห็นอีกมุมหนึ่งของชีวิต มุมที่เต็มไปด้วยความหวัง และผมดีใจมากที่ได้กลับมาเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนนี้ รู้สึกเหมือนได้กลับบ้าน **(นักสืบสาว):** การช่วยคนอื่น มันทำให้เรารู้สึกดีมากๆ และการที่เราได้รับความช่วยเหลือ ยิ่งทำให้เรารู้สึกว่าเรามีความหมาย ธนัญชัย... ความสุขของคุณ มันคือความสุขของพวกเราทุกคน ฉันรู้สึกขอบคุณที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวนี้ มันเกินกว่าคดีฆาตกรรมไปแล้ว **(ตัดไปฉาก: ชุมชนริมเจ้าพระยา เต็มไปด้วยแสงสีสันจากการแสดงแสงสีเสียง มีดนตรีพื้นบ้านและการแสดงศิลปะต่างๆ เด็กๆ เต็มไปด้วยความสนุกสนาน ธนัญชัยและนักสืบสาวเดินชมการแสดงอย่างมีความสุข ดูเหมือนว่าชุมชนจะสร้างงานศิลปะพื้นบ้านเพื่อความทรงจำนี้ ภาพของธนัญชัยและนักสืบสาวอยู่กลางกลุ่มเด็กๆ)** **(ฉากเปลี่ยน): ธนัญชัยและนักสืบสาวร่วมทำขนมไทยแบบพื้นบ้านกับป้าชมพู มีความอบอุ่นและเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ พวกเขาคุยกันอย่างสนิทสนม ป้าชมพูยิ้มอย่างอิ่มใจ)** **(ฉากเปลี่ยน): นักสืบสาวช่วยเด็กๆ ทำของเล่นจากวัสดุรีไซเคิล ทุกคนช่วยกันอย่างสนุกสนาน มีเสียงหัวเราะดังขึ้นเป็นระยะ เด็กๆ พากันช่วยเหลือกัน และมีรอยยิ้มบนใบหน้าของธนัญชัยและนักสืบสาว)** **(ฉากเปลี่ยน): ธนัญชัยและนักสืบสาวนั่งดูพระอาทิตย์ตกดินริมน้ำเจ้าพระยา บรรยากาศโรแมนติกอบอุ่น พวกเขาจับมือกัน ธนัญชัยก้มลงจูบแก้มนักสืบสาวเบาๆ และมีรอยยิ้มอบอุ่นจากทั้งสองคน)** **(ธนัญชัย):** คุณหมอ... ฉันคิดว่านี่คือความสุขที่แท้จริง การได้อยู่กับทุกคน **(นักสืบสาว):** ใช่ ธนัญชัย ความสุขที่เกิดจากการแบ่งปัน และการอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข มันอบอุ่นจริงๆ มันดีกว่าทุกสิ่งทุกอย่าง **(ตัดไปฉาก: ทุกคนนั่งรวมกันรอบๆ กองไฟ มีอาหารคาวหวานวางเรียงราย บรรยากาศอบอุ่นและมีเสียงหัวเราะดังขึ้น บรรยากาศเริ่มค่ำลง)** **(ป้าชมพู):** ธนัญชัย เราภูมิใจในตัวเธอมากเลย เห็นเธอมีความสุข เราก็มีความสุขไปด้วย ครอบครัวเราดีเหลือเกิน **(ธนัญชัย):** (ยิ้ม) ขอบคุณทุกๆ คนครับ ทุกคนต่างเป็นครอบครัวที่อบอุ่น และผมก็เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้ ผมรักทุกคน **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาว ยืนอยู่ท่ามกลางชุมชน ล้อมรอบไปด้วยเด็กๆ และผู้ใหญ่ ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข เสียงเพลงพื้นบ้านดังขึ้นอย่างไพเราะ)** **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาว กำลังยืนมองท้องฟ้า ดวงจันทร์ส่องประกาย พวกเขาปรากฎรอยยิ้มและมองไปที่เด็กๆ ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดาว)** **(คำบรรยาย): คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยาปิดฉากลงแล้ว แต่รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู มิตรภาพของชุมชน และความหวังใหม่ๆ จะยังคงอยู่ตลอดไป... ชุมชนริมเจ้าพระยา เต็มไปด้วยความสุข ความรัก ความหวัง และเสียงหัวเราะของเด็กๆ ทุกคนมีความสุขมากๆ และความสุขนั้นจะยืนยาวไปอีกนาน)** **(ภาพตัดสลับไปมุมต่างๆ แสดงให้เห็นถึงความสุขและความสามัคคีในชุมชน เช่น การทำอาหารร่วมกัน การเล่นกีฬา การเรียนรู้ศิลปะ การเล่นดนตรีพื้นบ้าน ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข)** **(ภาพสุดท้าย: ธนัญชัยและนักสืบสาว ยืนอยู่กลางชุมชนริมเจ้าพระยา พร้อมกับเด็กๆและผู้ใหญ่ ถือมือกันอย่างอบอุ่น มีรอยยิ้มอบอุ่นและมองไปที่เด็กๆ และพวกเขายิ้มอย่างมีความสุข)** **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน ค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือเพียงเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่ง เสียงนกร้องดังขึ้น)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) - ตอนพิเศษ: เสียงหัวเราะของความหวัง (ตอนจบ) - รีวิวและบทวิเคราะห์ (ตอนจบ) **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงดนตรีพื้นบ้านดังขึ้น บรรยากาศเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขและความหวัง)** **(ฉากต่อจากตอนที่แล้ว: ทุกคนนั่งรวมกันรอบๆ กองไฟ มีอาหารคาวหวานวางเรียงราย บรรยากาศอบอุ่นและมีเสียงหัวเราะดังขึ้น บรรยากาศเริ่มค่ำลง)** **(ป้าชมพู):** ธนัญชัย ดูสิ เด็กๆ เล่นกันสนุกน่าดูเลย เดี๋ยวป้าเอาของหวานมาฝาก มีขนมไทยทำเองใหม่ๆ เลย **(ธนัญชัย):** ขอบคุณป้าชมพูครับ ทุกอย่างมันดูอบอุ่นและมีชีวิตชีวาขึ้นมาก รู้สึกเหมือนได้กลับมาบ้านจริงๆ **(นักสืบสาว):** (ยิ้ม) เห็นไหมล่ะ ความสุขของชุมชนมันมีพลังมาก มันเกินกว่าจะแก้ปัญหาคดีได้ มันคือการเยียวยาจิตใจและสร้างความหวัง **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ กำลังแข่งขันทำกระเช้าดอกไม้จากวัสดุรีไซเคิล ธนัญชัยยิ้มมองอย่างชื่นชม นักสืบสาวช่วยเหลือเด็กๆ ด้วย)** **(เด็กชาย):** พี่ธนัญชัย ช่วยเราหน่อยสิครับ กระเช้าของผมทำไม่สวยเท่าไหร่ **(ธนัญชัย):** (ยิ้มและเอื้อมมือไปช่วย) ไม่เป็นไรครับ ทุกคนทำได้ดีแล้ว สำคัญที่ความพยายาม **(นักสืบสาว):** ดูสิคะ เด็กๆ ไม่เพียงแต่ทำของเล่น แต่พวกเขายังเรียนรู้การทำงานร่วมกัน การแบ่งปัน และการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาวนั่งคุยกันบนระเบียงริมน้ำ แสงจันทร์ส่องประกายบนแม่น้ำเจ้าพระยา บรรยากาศโรแมนติกอบอุ่น พวกเขาต่างมองไปที่ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดาว)** **(ธนัญชัย):** คุณหมอ ฉันคิดถึงบรรยากาศแบบนี้มาก รู้สึกเหมือนได้เกิดใหม่จริงๆ **(นักสืบสาว):** ฉันก็เช่นกัน ธนัญชัย ฉันดีใจที่ได้เห็นคุณมีความสุข และดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการเยียวยาในครั้งนี้ **(ตัดไปฉาก: ทุกคนกำลังร้องเพลงพื้นบ้าน เสียงหัวเราะและเสียงดนตรีผสมกลมกลืน ธนัญชัยและนักสืบสาวยืนอยู่ท่ามกลางผู้คน มีรอยยิ้มอบอุ่นบนใบหน้าทุกคน)** **(ป้าชมพู):** (ร้องเพลง) รอยยิ้มของพวกเรา มันสวยงาม เหมือนแสงอาทิตย์ส่องประกายบนแม่น้ำเจ้าพระยา **(ฉากตัดสลับไปมุมต่างๆ แสดงให้เห็นถึงความสุขและความสามัคคีในชุมชน เช่น การแสดงพื้นบ้าน การทำอาหารร่วมกัน การเล่นกีฬา การเล่นดนตรีพื้นบ้าน ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข)** **(ภาพสุดท้าย: ธนัญชัยและนักสืบสาว ยืนอยู่กลางชุมชนริมเจ้าพระยา ล้อมรอบไปด้วยเด็กๆ และผู้ใหญ่ ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข ถือมือกันอย่างอบอุ่น มองไปที่เด็กๆ และพวกเขายิ้มอย่างมีความสุข ธนัญชัยและนักสืบสาวจับมือกัน เด็กๆ ร้องเพลง แสงจันทร์ส่องประกายบนแม่น้ำเจ้าพระยา)** **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน ค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือเพียงเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่ง)** **(คำบรรยาย): คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยาปิดฉากลงแล้ว แต่รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู มิตรภาพของชุมชน และความหวังใหม่ๆ จะยังคงอยู่ตลอดไป... ชุมชนริมเจ้าพระยาเต็มไปด้วยความสุข ความรัก ความหวัง และเสียงหัวเราะของเด็กๆ ทุกคนมีความสุข และความสุขนั้นจะยืนยาวไปอีกนาน** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) - ตอนพิเศษ: เสียงหัวเราะของความหวัง (ตอนจบ) - รีวิวและบทวิเคราะห์ (ตอนจบ) **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงดนตรีพื้นบ้านดังขึ้น บรรยากาศเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขและความหวัง)** **(ฉากต่อจากตอนที่แล้ว: ทุกคนนั่งรวมกันรอบๆ กองไฟ มีอาหารคาวหวานวางเรียงราย บรรยากาศอบอุ่นและมีเสียงหัวเราะดังขึ้น บรรยากาศเริ่มค่ำลง)** **(ป้าชมพู):** ธนัญชัย ดูสิ เด็กๆ เล่นกันสนุกน่าดูเลย เดี๋ยวป้าเอาขนมไทยทำเองใหม่ๆ มาฝาก มีขนมถ้วยฟูๆ และลูกชุบด้วยนะ **(ธนัญชัย):** ขอบคุณป้าชมพูครับ ทุกอย่างมันดูอบอุ่นและมีชีวิตชีวาขึ้นมาก รู้สึกเหมือนได้กลับมาบ้านจริงๆ วันนี้ช่างเป็นวันที่มีความสุขที่สุดเลยครับ **(นักสืบสาว):** (ยิ้ม) เห็นไหมล่ะ ความสุขของชุมชนมันมีพลังมาก มันเกินกว่าจะแก้ปัญหาคดีได้ มันคือการเยียวยาจิตใจและสร้างความหวัง คุณธนัญชัย ตอนนี้คุณรู้สึกสงบสุขขึ้นเยอะเลยนะครับ **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ กำลังเล่นเกมส์พื้นบ้าน มีเสียงหัวเราะและเสียงโห่ร้องดังขึ้น ธนัญชัยยิ้มมองอย่างชื่นชม นักสืบสาวยืนดูอยู่ใกล้ๆ ช่วยเหลือเด็กๆ ด้วย)** **(เด็กหญิง):** พี่ธนัญชัย ช่วยเราหน่อยสิครับ ทำยังไงให้ได้ชนะเกมส์นี้ **(ธนัญชัย):** (ยิ้มและแสดงวิธีเล่น) อย่าลืมคิดอย่างรอบคอบนะ และสำคัญที่สุดคือความสนุก **(นักสืบสาว):** ดูสิคะ เด็กๆ ไม่เพียงแต่เล่นเกมส์ พวกเขายังสนุกสนานและได้เรียนรู้ที่จะทำงานร่วมกัน การแบ่งปัน และการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาวนั่งคุยกันบนระเบียงริมน้ำ แสงจันทร์ส่องประกายบนแม่น้ำเจ้าพระยา บรรยากาศโรแมนติกอบอุ่น พวกเขาต่างมองไปที่ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดาว)** **(ธนัญชัย):** คุณหมอ ฉันรู้สึกว่าทุกอย่างมันดีขึ้นมากแล้ว วันนี้ฉันได้พบกับความสุขที่แท้จริง **(นักสืบสาว):** ฉันก็เช่นกัน ธนัญชัย ฉันดีใจที่ได้เห็นคุณมีความสุข และดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการเยียวยาในครั้งนี้ เราสองคนต้องขอบคุณทุกคนที่ช่วยกัน **(ตัดไปฉาก: ทุกคนกำลังร้องเพลงพื้นบ้าน เสียงหัวเราะและเสียงดนตรีผสมกลมกลืน ธนัญชัยและนักสืบสาวยืนอยู่ท่ามกลางผู้คน มีรอยยิ้มอบอุ่นบนใบหน้าทุกคน)** **(ป้าชมพู):** (ร้องเพลง) รอยยิ้มของพวกเรา มันสวยงาม เหมือนแสงอาทิตย์ส่องประกายบนแม่น้ำเจ้าพระยา สุขภาพดีๆ ทุกคนนะครับ **(ฉากตัดสลับไปมุมต่างๆ แสดงให้เห็นถึงความสุขและความสามัคคีในชุมชน เช่น การแสดงพื้นบ้าน การทำอาหารร่วมกัน การเล่นดนตรีพื้นบ้าน ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข)** **(ภาพสุดท้าย: ธนัญชัยและนักสืบสาว ยืนอยู่กลางชุมชนริมเจ้าพระยา ล้อมรอบไปด้วยเด็กๆ และผู้ใหญ่ ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข ถือมือกันอย่างอบอุ่น มองไปที่ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดาว ธนัญชัยและนักสืบสาวจับมือกัน ทั้งสองมองไปที่เด็กๆ และพวกเขายิ้มอย่างมีความสุข เด็กๆ ร้องเพลง แสงจันทร์ส่องประกายบนแม่น้ำเจ้าพระยา)** **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน ค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือเพียงเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่ง)** **(คำบรรยาย): คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยาปิดฉากลงแล้ว แต่รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู มิตรภาพของชุมชน และความหวังใหม่ๆ จะยังคงอยู่ตลอดไป ชุมชนริมเจ้าพระยาเต็มไปด้วยความสุข ความรัก ความหวัง และเสียงหัวเราะของเด็กๆ ทุกคนมีความสุข และความสุขนั้นจะยืนยาวไปอีกนาน ขอบคุณที่ติดตามชมครับ)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) - ตอนพิเศษ: เสียงหัวเราะของความหวัง (ตอนจบ) - รีวิวและบทวิเคราะห์ (ตอนจบ) **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงดนตรีพื้นบ้านดังขึ้น บรรยากาศเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขและความหวัง)** **(ฉากต่อจากตอนที่แล้ว: ทุกคนนั่งรวมกันรอบๆ กองไฟ มีอาหารคาวหวานวางเรียงราย บรรยากาศอบอุ่นและมีเสียงหัวเราะดังขึ้น บรรยากาศเริ่มค่ำลง)** **(ป้าชมพู):** ธนัญชัย ดูสิ เด็กๆ เล่นกันสนุกน่าดูเลย เดี๋ยวป้าเอาขนมไทยทำเองใหม่ๆ มาฝาก มีขนมถ้วยฟูๆ และลูกชุบด้วยนะ และอย่าลืมเหล้าป่าที่ป้าทำเองนะ อร่อยมากๆ เลย! **(ธนัญชัย):** ขอบคุณป้าชมพูครับ ทุกอย่างมันดูอบอุ่นและมีชีวิตชีวาขึ้นมาก รู้สึกเหมือนได้กลับมาบ้านจริงๆ วันนี้ช่างเป็นวันที่มีความสุขที่สุดเลยครับ ป้าชมพูทำอาหารอร่อยมากจริงๆ **(นักสืบสาว):** (ยิ้ม) เห็นไหมล่ะ ความสุขของชุมชนมันมีพลังมาก มันเกินกว่าจะแก้ปัญหาคดีได้ มันคือการเยียวยาจิตใจและสร้างความหวัง คุณธนัญชัย ตอนนี้คุณรู้สึกสงบสุขขึ้นเยอะเลยนะครับ ดูเหมือนคุณจะสนุกกับการอยู่กับชุมชนแล้วนะครับ **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ กำลังเล่นเกมส์พื้นบ้าน มีเสียงหัวเราะและเสียงโห่ร้องดังขึ้น ธนัญชัยยิ้มมองอย่างชื่นชม นักสืบสาวยืนดูอยู่ใกล้ๆ ช่วยเหลือเด็กๆ ด้วย)** **(เด็กชาย):** พี่ธนัญชัย ช่วยเราหน่อยสิครับ เกมส์นี้ยากจัง ทำยังไงให้ได้ชนะ **(ธนัญชัย):** (ยิ้มและแสดงวิธีเล่น) อย่าลืมคิดอย่างรอบคอบนะ และสำคัญที่สุดคือความสนุก และอย่าลืมว่าเพื่อนๆ ทุกคนก็ต้องการความช่วยเหลือเช่นเดียวกัน **(นักสืบสาว):** ดูสิคะ เด็กๆ ไม่เพียงแต่เล่นเกมส์ พวกเขายังสนุกสนานและได้เรียนรู้ที่จะทำงานร่วมกัน การแบ่งปัน และการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน นี่แหละคือรากฐานของความสุขที่แท้จริง **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาวนั่งคุยกันบนระเบียงริมน้ำ แสงจันทร์ส่องประกายบนแม่น้ำเจ้าพระยา บรรยากาศโรแมนติกอบอุ่น พวกเขาต่างมองไปที่ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดาว)** **(ธนัญชัย):** คุณหมอ ฉันรู้สึกว่าทุกอย่างมันดีขึ้นมากแล้ว วันนี้ฉันได้พบกับความสุขที่แท้จริง ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะครับ **(นักสืบสาว):** ฉันก็เช่นกัน ธนัญชัย ฉันดีใจที่ได้เห็นคุณมีความสุข และดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการเยียวยาในครั้งนี้ เราสองคนต้องขอบคุณทุกคนที่ช่วยกัน และเรารู้ว่าชุมชนนี้จะมีความสุขไปอีกนาน **(ตัดไปฉาก: ทุกคนกำลังร้องเพลงพื้นบ้าน เสียงหัวเราะและเสียงดนตรีผสมกลมกลืน ธนัญชัยและนักสืบสาวยืนอยู่ท่ามกลางผู้คน มีรอยยิ้มอบอุ่นบนใบหน้าทุกคน)** **(ป้าชมพู):** (ร้องเพลง) รอยยิ้มของพวกเรา มันสวยงาม เหมือนแสงอาทิตย์ส่องประกายบนแม่น้ำเจ้าพระยา สุขภาพดีๆ ทุกคนนะครับ ขอให้ทุกคนมีความสุข **(ฉากตัดสลับไปมุมต่างๆ แสดงให้เห็นถึงความสุขและความสามัคคีในชุมชน เช่น การแสดงพื้นบ้าน การทำอาหารร่วมกัน การเล่นดนตรีพื้นบ้าน ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข)** **(ภาพสุดท้าย: ธนัญชัยและนักสืบสาว ยืนอยู่กลางชุมชนริมเจ้าพระยา ล้อมรอบไปด้วยเด็กๆ และผู้ใหญ่ ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข ถือมือกันอย่างอบอุ่น มองไปที่ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดาว ธนัญชัยก้มลงจูบมือนักสืบสาวเบาๆ ท่ามกลางเสียงหัวเราะของเด็กๆ)** **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน ค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือเพียงเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่ง)** **(คำบรรยาย): คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยาปิดฉากลงแล้ว แต่รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู มิตรภาพของชุมชน และความหวังใหม่ๆ จะยังคงอยู่ตลอดไป ชุมชนริมเจ้าพระยาเต็มไปด้วยความสุข ความรัก ความหวัง และเสียงหัวเราะของเด็กๆ ทุกคนมีความสุข และความสุขนั้นจะยืนยาวไปอีกนาน ขอบคุณที่ติดตามชมครับ และอย่าลืมมาเยี่ยมเยียนชุมชนริมเจ้าพระยาในครั้งต่อไปนะครับ)** **(จบ)**

## คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยา: การตามล่าสุดของนายธนัญชัย (ภาคต่อ - บทภาพยนตร์) ตอน 6: รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู (ตอนจบ) - ภาคเสริม: ปาร์ตี้ริมน้ำ (ต่อ) - ตอนพิเศษ: เสียงหัวเราะของความหวัง (ตอนจบ) - รีวิวและบทวิเคราะห์ (ตอนจบ) **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน มีเสียงหัวเราะเด็กๆ และเสียงดนตรีพื้นบ้านดังขึ้น บรรยากาศเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขและความหวัง)** **(ฉากต่อจากตอนที่แล้ว: ทุกคนนั่งรวมกันรอบๆ กองไฟ มีอาหารคาวหวานวางเรียงราย บรรยากาศอบอุ่นและมีเสียงหัวเราะดังขึ้น บรรยากาศเริ่มค่ำลง)** **(ป้าชมพู):** ธนัญชัย ดูสิ เด็กๆ เล่นกันสนุกน่าดูเลย เดี๋ยวป้าเอาขนมไทยทำเองใหม่ๆ มาฝาก มีขนมถ้วยฟูๆ และลูกชุบด้วยนะ และอย่าลืมเหล้าป่าที่ป้าทำเองนะ อร่อยมากๆ เลย! **(ธนัญชัย):** ขอบคุณป้าชมพูครับ ทุกอย่างมันดูอบอุ่นและมีชีวิตชีวาขึ้นมาก รู้สึกเหมือนได้กลับมาบ้านจริงๆ วันนี้ช่างเป็นวันที่มีความสุขที่สุดเลยครับ ป้าชมพูทำอาหารอร่อยมากจริงๆ **(นักสืบสาว):** (ยิ้ม) เห็นไหมล่ะ ความสุขของชุมชนมันมีพลังมาก มันเยียวยาจิตใจได้ คุณธนัญชัย ตอนนี้คุณดูมีความสุขขึ้นเยอะเลยนะ คุณเข้ากับชุมชนได้อย่างดีแล้ว **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ วิ่งเล่นไล่จับกันรอบกองไฟ มีเสียงกรี๊ดกร๊าดและเสียงหัวเราะดังลั่น ธนัญชัยและนักสืบสาวยืนมองด้วยรอยยิ้ม)** **(เด็กหญิง):** พี่ธนัญชัย พี่เล่นกับเราหน่อยสิ! **(ธนัญชัย):** (ยิ้มและเอื้อมมือไปจับเด็กหญิง) แน่นอนสิครับ วันนี้เราเล่นกันให้สนุกที่สุด! **(ตัดไปฉาก: เด็กๆ พากันทำขนมไทยด้วยกันอย่างสนุกสนาน ธนัญชัยและนักสืบสาวช่วยเหลืออย่างเต็มใจ เสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยดังขึ้น)** **(นักสืบสาว):** (มองไปที่ธนัญชัย) ดูสิคะ ธนัญชัย คุณทำให้เด็กๆ มีความสุขจริงๆ **(ธนัญชัย):** (ยิ้ม) มันเป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่กว่าการเอาชนะคดีเสียอีกครับ ที่นี่… มันเป็นบ้านหลังที่สองของผมแล้ว **(ตัดไปฉาก: ธนัญชัยและนักสืบสาวนั่งคุยกันบนระเบียงริมน้ำ แสงจันทร์ส่องประกายบนแม่น้ำเจ้าพระยา บรรยากาศโรแมนติกและอบอุ่น)** **(ธนัญชัย):** หมอ… ฉันรู้สึกว่าชีวิตของฉันเปลี่ยนไปแล้ว ฉันได้พบกับความสุขที่แท้จริงและสิ่งสำคัญที่สุด คือการได้พบกับคนอย่างคุณ **(นักสืบสาว):** (ยิ้ม) ฉันก็เช่นกัน ธนัญชัย ฉันดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของทุกอย่าง และฉันดีใจที่ได้เห็นคุณมีความสุข เราทั้งคู่ก็ต้องขอบคุณชุมชนนี้เช่นกันที่ทำให้เราได้มาอยู่ด้วยกัน **(ตัดไปฉาก: ทุกคนกำลังร้องเพลงพื้นบ้าน เสียงหัวเราะและเสียงดนตรีผสมกลมกลืน ธนัญชัยและนักสืบสาวยืนอยู่ท่ามกลางผู้คน รอยยิ้มอบอุ่นบนใบหน้าทุกคน)** **(ป้าชมพู):** (ร้องเพลง) รอยยิ้มของพวกเรา มันสดใส เหมือนแสงอาทิตย์ส่องประกายบนแม่น้ำเจ้าพระยา ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆ นะครับ **(ฉากตัดสลับไปมุมต่างๆ แสดงให้เห็นถึงความสุขและความสามัคคีในชุมชน เช่น การแสดงพื้นบ้าน การทำอาหารร่วมกัน การเล่นดนตรีพื้นบ้าน ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข)** **(ภาพสุดท้าย: ธนัญชัยและนักสืบสาว ยืนอยู่กลางชุมชนริมเจ้าพระยา ล้อมรอบไปด้วยเด็กๆ และผู้ใหญ่ ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข มีการถ่ายภาพหมู่ร่วมกัน ทุกคนยิ้มมีความสุข ภาพตัดไปที่ธนัญชัยและนักสืบสาวมองหน้ากันและยิ้ม)** **(เสียงเพลงประกอบบรรเลงขึ้นอย่างไพเราะและสนุกสนาน ค่อยๆ เบาลงจนหายไป เหลือเพียงเสียงนกร้องและเสียงคลื่นกระทบฝั่ง)** **(คำบรรยาย): คดีฆาตกรรมริมเจ้าพระยาปิดฉากลงแล้ว แต่รอยยิ้มแห่งการฟื้นฟู มิตรภาพของชุมชน และความหวังใหม่ๆ จะยังคงอยู่ตลอดไป ชุมชนริมเจ้าพระยาเต็มไปด้วยความสุข ความรัก ความหวัง และเสียงหัวเราะของเด็กๆ ทุกคนมีความสุขอย่างแท้จริง ขอบคุณที่ติดตามชมครับ)** **(จบ)**